De ontluistering van Links in Rotterdam

Titelfoto: Judith Bokhove (GL), Nourdin el Ouali (NIDA), Barbara Kathman (PvdA) en Leo de Kleijn (SP). Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube-video, kanaal RTV Rijnmond

Voor wie nog enige hoop koesterde dat progressief Nederland bij zinnen zou komen en een realistische koers ging varen wat betreft immigratie en integratie, was het gisteren een slechte dag. In Rotterdam kondigden de partijen PvdA, GroenLinks en SP een alliantie aan met de islamisten van NIDA. Dit alles met het hogere doel Leefbaar Rotterdam uit het stadsbestuur te krijgen.

Een links-islamitisch blok in de stad van Pim Fortuyn. Hoe is het in vredesnaam mogelijk? Ik uitte mijn verbijstering op Twitter en mijn gevoelens werden kennelijk gedeeld door velen, gezien het hoge aantal retweets en likes.

Onvoorstelbaar dit. Echt geen woorden voor. De totale en eeuwige afgang van links in Rotterdam.https://t.co/TLT2n30cF7

— Jan Gajentaan (@jangajentaan) February 14, 2018

Toch hoeft deze ontwikkeling ons niet te verbazen. De hoop op een terugkeer van enig realisme bij links, ook door mij uitgesproken, had misschien meer te maken met jeugdsentiment (“in de jaren zeventig waren we bijna allemaal links en het was zo gezellig”) dan op een gedegen analyse.

De links-islamitische alliantie

In zijn islamkritische boek “Waarover men niet spreekt” gaat de auteur Wim van Rooy uitgebreid in op die verwantschap tussen links en islam, de rol van het cultureel marxisme (Frankfurter Schule) al voor de oorlog en de terugkeer van dit gedachtegoed in de jaren zestig. Terwijl de sociaal-democraten zich in de jaren negentig bekenden tot economisch marktdenken (het realisme van Wim Kok), bleef in cultureel opzicht hun ideologie bepaald door oude marxistische invloeden.

Van Rooy haalt in zijn boek de liberale econoom Xavier Everaert aan, die de obsessie van links met antiracisme en het knuffelen van de totalitaire islam als volgt verklaart:

“Voor links is racisme een politiek, eerder dan een sociaal gegeven. Racisme blokkeert de weg naar het internationale socialisme. Sterker nog: iedereen die het internationale socialisme hypothekeert, is wel op de één of andere manier racistisch. Dit verklaart waarom links overal racisme ziet”.

Proletarische voorhoede

Wim van Rooy voegt daaraan toe: “als de gevangenissen overvol vreemdelingen zitten, als de werkloosheidscijfers gevuld zijn met allochtonen, dan bewijst dit volgens dit socialisme dat de rechterlijke macht en de media racistisch zijn en in dienst staan van een vuig kapitalisme. De nieuwe internationaal-proletarische voorhoede bestaat dan ook uit moslims”. De linkse koestering van de islam begon al bij Lenin aldus Van Rooy, die zelf ooit tot de linkse mei 1968-generatie behoorde en vijftien jaar lang de islam nauwgezet bestudeerde.

Lilian pakt niet door

Zo bekeken hoeft de vorming van een links-islamitisch blok in Rotterdam ons dus niet te verbazen. In feite ben ik zelf naïef geweest toen ik onlangs op OpinieZ mijn hoop uitsprak dat met de komst van Lilian Marijnissen als politiek leider van de SP er wellicht weer sprake zou zijn van een meer realistische houding van deze partij ten opzichte van immigratie, integratie en islamisering.

Want al leken de eerste uitspraken van Lilian als politiek leider in realistische richting te wijzen (zij verklaarde geen bezwaar te hebben tegen de denkrichting van asiel in de eigen regio), was SP-partijvoorzitter Ron Meyer er als de kippen bij om te verklaren dat er geen enkele sprake was van herziening van het immigratie- of asielbeleid bij de SP. Op het partijcongres volgden nog een aantal moties daarover.

Lilian hield verder wijselijk haar mond en staat nu toe dat de SP in Rotterdam een alliantie aangaat met de islamisten van Nida, waarover Carel Brendel toch het één en ander uit de doeken heeft gedaan en onder meer wees op de link met Hamas.

Beklemmend patroon

Zo zien we een beklemmend patroon. Waar individuele linkschmensen nog wel eens de tendens vertonen tot immigratie-realisme (Lilian Marijnissen, of in Duitsland de moedige Sahra Wagenknecht, of inmiddels ex-PvdA’er Jacques Monasch) wordt hen de mond gesnoerd door de eigen achterban. Die kennelijk dusdanig geïndoctrineerd en opgehitst is door cultureel-marxistisch onderwijs en/of geïslamiseerd, dat hun politiek leiders niet beter weten te bedenken dan het aangaan van politieke allianties met islamisten. Dit alles om vermeend racisme bij rechts te bestrijden.

Nu ja, ieder nadeel heb z’n voordeel, zei Cruijff ooit. In ieder geval weten we nu waar we staan in Rotterdam. Het einde van een illusie. Links is niet meer te redden. Onze grote steden zijn alleen nog te redden als de burgers overwegend rechts van het midden stemmen. Dit hoeft niet te betekenen dat zij stemmen voor een keihard asociaal beleid; wat dat betreft is er gelukkig ook aan de rechterkant tegenwoordig voldoende keuze.

Over de auteur

Jan Gajentaan

Amsterdammer in Rotterdam, blogger, schrijver van e-books, voetbalvader, Volvo 940 rijder, in het dagelijks leven Recruitment / Human Resources Consultant.

Recent gepubliceerd

Archief

• Politiek Nederland2023.05.17Polarisatie politiek debat maakt meer kapot dan je lief is
• EU2023.05.03Nederland moet nieuw evenwicht vinden: internationaal én zelfstandig
• Politiek Nederland2023.04.21Elitair kabinet sloopt het gewone volk
• Klimaat en Milieu2023.04.02Kabinet Rutte 4 hobbelt hooguit nog een paar maanden door