Wie weet waar Wilders woont?
De moraalmeesters en -meisjes van onze schrijf- en babbelmedia hebben de afgelopen weken in verbindende eensgezindheid het terrein en de thema’s van het verkiezingsdebat bepaald en afgebakend. Tot grote tevredenheid van alle linkse spindoctors en die van de VVD in het bijzonder.
Door uitsluiting van de PVV na een eindeloze reeks media-voorzetjes kan de VVD zich ongedwongen ontdoen van het in journalistieke kringen zo gehate Trump/Wilders/LePen-imago en in één klap de belangrijkste speler op de linkerflank worden. Deugend Nederland beseft dat zonder Rutte’s VVD een links kabinet onmogelijk is.
Verbinding
Bij wijze van entertainment wordt aan de deugtafels in Hilversum uitgevochten wie zich de leider van het linkse kamp mag noemen en welke moraalridder het Toernooi van Verbinding, Inclusiviteit en Barmhartigheid wint. Rechtse politici zijn het onderwerp van spot en hoon en hun standpunten worden als gevaarlijk en onhaalbaar terzijde geschoven. Dat veel kiezers deze hautaine houding van de journalistiek spuugzat zijn wordt afgedaan als kritiek van een groep achtergeblevenen die het nieuwe evangelie nog niet kennen.
Linkse clichés
Tot nu toe is er geen enkele serieuze journalistieke beschouwing geschreven over de populairste politicus van ons land: Geert Wilders. Alle pogingen om zijn politieke ideeën te analyseren verzanden in cliché’s over extreme of ultra-rechtse politiek en leiden uiteindelijk tot onverkwikkelijke vergelijkingen met de jaren dertig of erger. Linkse journalisten hebben nu eenmaal geen verstand van rechtse politiek en gooien voor het gemak alles en iedereen op één hoop. Wie het aandurft een kijkje te nemen buiten zijn linkse wereldbeeld en de argumenten van zijn tegenstander serieus neemt loopt kans op beschadiging en uitsluiting. Kijk hoe het huidige Amerika zucht onder het geweld en de tirannie van een gekwetste linkse elite.
Ridiculisering
Het bij voorbaat uitsluiten van de PVV is een ondemocratische daad. Het toont de totalitaire trekjes van onze moreel verheven partijen. De stem van miljoenen Nederlanders wordt genegeerd. Hun vertegenwoordiger neemt men niet serieus. Door ridiculisering tracht men hem monddood te maken. Dat daardoor de lieden die hem voorgoed het zwijgen willen opleggen in de kaart worden gespeeld lijkt onze politieke en media-elite niet te deren. De recente rel rond de beveiliging van Wilders past naadloos in dit beeld van afkeer en ontkenning.
Diversiteitsbeleid
Onze overheid vindt het diversiteitsbeleid belangrijker dan de beveiliging van Wilders. Dat onbetrouwbare Marokkanen deel uitmaken van Wilders’ beveiligingsteam is werkelijk alle ironie voorbij. Het failliet van positieve discriminatie kan niet duidelijker worden onderstreept. Dat Wilders al die jaren niet is gekend in wat er mis is binnen zijn beveiligingsteam is schokkend en schandalig. Deze onbetrouwbare handelwijze van de overheid is volstrekt onverantwoordelijk. Vooralsnog hullen de verantwoordelijken zich in stilzwijgen en onschuld.
Fortuyn
In een koude rillingen veroorzakende reprise van de zaak Pim Fortuyn beweert VVD-minister Blok glashard dat Wilders geen enkel gevaar loopt, plaatst NRC opnieuw een weerzinwekkend hoofdredactioneel commentaar en vindt PvdA-minister Dijsselbloem dat Wilders overdrijft met zijn geklaag over onveiligheid.
Plasman
Één van de lekkende Marokkaanse beveiligers wordt bijgestaan door Peter Plasman, de advocaat van Theo van Goghs moordenaar Mohammed Bouyeri en andere Marokkaanse criminelen. Plasman trachtte in Nieuwsuur op relativerende toon de lont uit het multiculturele kruitvat te trekken en deed daarbij een schokkende uitspraak: zijn client had enkel aan vriendinnetjes verteld waar Wilders woont. Niets aan de hand meldde Plasman met een uitgestreken pokerface. De safehouse-locatie(s) van Wilders is/zijn immers een publiek geheim.
Als dat waar is, stelt de beveiliging van Wilders niets meer voor en heeft de overheid haar taak volledig verzaakt.
Koersen we af op een nieuwe ramp of roept fatsoenlijk Nederland Rutte eindelijk naar de Kamer? Urgenter wordt het niet.
Bevalt dit artikel u – of juist niet – , deelt u het dan op
Facebook, 
Twitter of andere sociale media.
Zie de buttons onder de advertenties.
Over de auteur
- Adjunct-hoofdredacteur http://OpinieZ.com | Schrijft stukken die worden (voor)gelezen in rechtszalen, Den Haag en redactielokalen
