NRC als spreekbuis voor Palestijnse propaganda

2 september 2016 - Uri van As

De Mossad-spionageserie van de NRC afgelopen maand (geschreven door journaliste Leonie van Nierop en van commentaar voorzien door de NRC-hoofdredactie) kreeg op 1 september een grotesk vervolg. Oud-sportjournalist en huidig Midden-Oosten verslaggever Derk Walters schreef een stuk met de suggestieve titel Wie bewijs verzamelt in Gaza, wordt tegengewerkt. Een artikel opgebouwd uit de bekende NRC-mix van halve waarheden, opgeklopte emoties en weglating van feitelijk bewijs.

Gaza-oorlog
Walters opent met een emotioneel verslag over de dood van een drietal kinderen in de Gaza-oorlog van 2014. Hij gebruikt daarbij cijfermateriaal van de BDS-NGO B’Tselem. Walters trekt door middel van uitspraken van de vader van het omgekomen drietal het gerechtelijk onderzoek in Israël in twijfel. Deze Palestijnse twijfel wordt in het artikel aangevoerd als legitimering voor een vervolging door het Internationaal Strafhof in Den Haag.

Aanklager
Walters vergeet zijn lezers te vertellen hoe moeizaam dit ‘vooronderzoek’ verloopt. Hij verzwijgt dat de aanklager in eerste instantie heeft geweigerd om de ‘vermeende oorlogsmisdaden’ van Israël te onderzoeken. Oorlogsverhalen in overvloed, maar wie de vorige VN-onderzoeken bekijkt ziet dat ze allemaal ten onder zijn gegaan aan gebrek aan bewijs. De Palestijns/Arabische vertelcultuur kent nu eenmaal een lange geschiedenis van leugens, bedrog en overdrijving. Daar zou een beetje MO-journalist rekening mee moeten houden. De aanklager deed dat in ieder geval wel. Zij wilde de reputatie van het Strafhof niet beschadigen.

Druk
Onder internationale druk van pro-Palestijnse politici, organisaties en media is het uiteindelijk toch gekomen tot een zogeheten ‘vooronderzoek’. Het uitoefenen van druk en slachtofferschap boeken nu eenmaal groot succes. Nu de procedure bij het Strafhof niet wil vlotten en men de fase bereikt waarop het Strafhof ter plaatse onderzoek zou moeten verrichten, is het weer tijd voor nieuwe druk. En dat is precies waar de Palestijnse organisaties Al-Haq en Al Mezan op dit moment mee bezig zijn.

Fantasie
Dat Leonie van Nierop de fantasieverhalen van de in Nederland woonachtige Nada Kiswanson van Hooydonk (de Nederlandse achternaam die NRC consequent weglaat) kritiekloos en zonder bewijs kan opschrijven en uitmelken is veelzeggend. Het ruikt naar partijdigheid en politieke beïnvloeding. Het heeft in ieder geval niets van doen met feitelijke, journalistiek verantwoorde verslaggeving.

Walters borduurt in zijn artikel lustig door op de door Van Nierop neergepende Palestijnse fantasieën. Hij doet er zelfs een schepje bovenop. Op een dakterras in Gaza-stad laat hij de vader van het omgekomen drietal een plastic zakje legen met zogenaamde raketscherven. Hoe krijg je dit bewijs in Den Haag, zo vraagt Walters zich af. Om vervolgens terug te keren bij het NRC-thema van ernstige Israëlische doodsbedreigingen.

Zonder bewijs
Derk Walters noteert kritiekloos het verhaal dat de Palestijnse NGO Al-Mezan wel ongestoord kan werken onder terreurorganisatie Hamas, maar ernstig wordt bedreigd door Israël. Uiteraard allemaal weer zonder bewijs.

“Alle bedreigingen vormen een bewijs dat we op de goede weg zijn” laat Walters Al-Haq directeur Shawan Jabarin vertellen. Dat deze directeur door het Hooggerechtshof in Israël betiteld wordt als dr. Jekyll en mr. Hyde, laat Walters buiten beschouwing. Evenals de gevangenisstraf die Jabarin moest ondergaan vanwege het opzetten van PFLP-trainingskampen voor terroristen.

Kogel
Walters eindigt zijn door Palestijnse NGO’s ingefluisterde artikel met de emotionele afsluiter dat Jabarin het morele gelijk aan zijn zijde heeft. Hem raken ze niet. Behalve een kogel. Een Israëlische wel te verstaan. En Jabarin is er klaar voor.

Op 6 en 7 september bezoekt premier Netanyahu ons land. Een voorgekookte politieke NRC-rel is dan ook zeker mooi meegenomen. Met journalistiek heeft dit alles niets van doen. NRC doet niet langer aan bewijsvoering. De krant ligt in bed met anti-Israël NGO-activisten als Human Rights Watch (HRW) en Amnesty International. Zie onderstaande, veelzeggende reactie van de chef buitenland van de NRC.

voor wie het interessant vindt: lees hier meer over hoe amnesty en hrw dat reisverbod en de celstraf zagen: https://t.co/ejAKPZfsRc
— Elske Schouten (@elskes) September 2, 2016