John Malkovich slaat Brits links om de oren
Titels als “Gevaarlijke Verhoudingen” (Liaisons Dangereuses) doen menig vrouwenhart sneller kloppen. Zelfs met nog meer aandacht als de hoofdrol is weggelegd voor een man als burggraaf de Valmont, vertolkt door John Malkovich.
Hoewel de verhoudingen die hier worden beschreven beslist duister en in zekere zin schunnig zijn, is het romantische aspect alleen invoelbaar voor bezit(s)ter van een ideologisch hart. Ter geruststelling van andere harten: Malkovich’ vileine kant komt later in deze column uitgebreid aan bod in beeld en geluid!
Maar laten we beginnen met de verhoudingen van Robert Fisk, dè romantische oorlogsverslaggever. De Indiana Jones van links die het hart van vrouwen als Anja Meulenbelt flink op hol laat slaan en als gids en god dient voor policor arabisten, -columnisten en -journalisten. Al is Robert in kleine kring van zijn voetstuk gevallen door zijn voorkeur voor de sjiitische kant in de islamitische burgeroorlogen, toch blijft hij in alle nieuwsstudio’s een graag geziene gast. Fisk was drie weken na de islamitische terreuraanslagen in Parijs op bezoek bij onze trotse zuiderburen. Daar vertelde hij het volgende:
Zoals u ziet komt Fisks rationele kijk op islamitische terreur vooral uit zijn sappige onderbuik. Een cocktailbeker gevuld met een potente mix van blank, koloniaal en imperialistisch schuldgevoel, hardnekkige veronachtzaming en uitsluiting van stumpers en zielenpoten met als smaakversterker het onmisbare ingrediënt islamofobie. Deze mix verandert na enkele minuten shaken in een bruisende complot-cocktail die Nieuwsuurkijkers, NRC-lezers en VARA-leden gretig opslorpen. Voor de familieleden van de terreurslachtoffers een gifbeker die ze walgend wegslaan.
Voordat John Malkovich het podium kan betreden moeten we ons helaas richten op de verhoudingen van een tweede karakter: de Britse politicus en schrijver George Galloway. George is de politieke vriend van denkers als SP-kamerlid Harry van Bommel, oud-Syrië-ambassadeur Van Dam en ex-premier Van Agt en tevens hèt idool van BDS-dames en flottieljemeisjes.
hèt idool van BDS-dames en flottieljemeisjes
George is zo intens antisemitisch dat het zelfs de voor niets terugdeinzende Labourpartij iets te gortig werd. Zo verklaarde hij op 7 augustus 2014 de stad Leeds officieel tot een Israëlvrije zone. Waar de schunnigheid van Robert verborgen blijft achter een intellectueel masker, barst de smeerlapperij van George woest uit al zijn grove poriën. De lijst van bizarre Gallowayacties is langer dan het complete patiëntenverslag van een flinke psychiatrische kliniek.
Toen John Malkovich voor filmopnamen aanwezig was in Cambridge en tijdens een lezing voor de debatclub werd gevraagd wie hij op leven-en-dood zou bevechten, noemde hij twee ideale tegenstanders: Robert Fisk en George Galloway. Een langdurig gevecht zou het niet worden, zo hield John de Cambridgestudenten voor. Hij zou ze onmiddellijk neerschieten. De rel die deze grap veroorzaakte hield links Engeland nog lang in zijn greep.
In Amerika zijn regisseurs, acteurs en actrices overwegend links. Zo ook bij ons. In Nederland houden rechtse filmsterren en -makers zich opvallend goed verborgen. In Amerika hebben ze meer lef. Clint Eastwood, John Voigt en Adam Sandler zijn huidige voorbeelden, maar ook Charles Heston, Gary Cooper en Cary Grant waren uitgesproken rechts. Deze republikeinse Hollywoodgroep heeft Amerika de grootste en meest geliefde naoorlogse president opgeleverd: Ronald Reagan. Een onverwoestbaar Republikeins icoon dat zelfs door Democraten is omarmd en ingelijfd.
Presidentiële ambities treft men bij John Malkovich niet aan. Wel een enorme werklust en creativiteit. Aanwezig in Engeland voor zijn operarol van seriemoordenaar, werd hij geïnterviewd door een journalist van het Labourlijfblad The Guardian. Ook het schietincident kwam ter sprake en het is een genot om te zien hoe John het ideologische hart van deze politiek-correcte kunstkenner fileert en afserveert.
Lichten uit, doek omhoog, hier is John Malkovich.
Voor kijkers die niet van opbouw houden, begint de climax op 4:25.
Over de auteur
- Adjunct-hoofdredacteur http://OpinieZ.com | Schrijft stukken die worden (voor)gelezen in rechtszalen, Den Haag en redactielokalen
