Komt er een richtingenstrijd in de PVV?
Deze week koos de Tweede Kamer haar nieuwe voorzitter. In het begin leek het erop dat de strijd tussen twee vrouwelijke kandidaten zou plaatsvinden. Op de valreep stelden ook Ton Elias en na hem Martin Bosma zich kandidaat om deze positie te vervullen.
De kandidaatstelling door Bosma was, hoewel verwacht, toch opmerkelijk te noemen. Na het debacle van de gedoogcoalitie had Wilders zijn bekomst van het nemen van politieke verantwoordelijkheid. Een tijdje geleden onderstreepte hij dat door zijn nou bepaald niet enthousiaste reactie op een eventuele kandidatuur van Bosma voor het Kamervoorzitterschap.
Vooral dat laatste is volkomen logisch. Zou een PVV’er het voorzitterschap ambiëren, dan zou hij of zij daarmee impliciet afstand nemen van de kwalificatie “nepparlement”. En afstand nemen van de woorden van Wilders doe je als Kamerlid voor de PVV niet zomaar.
impliciet afstand nemen van de kwalificatie “nepparlement”
Bosma stelde zich kandidaat en werd het – natuurlijk – niet. Het was politiek slimmer geweest als de Tweede Kamer wél voor hem had gekozen. De partij zal hier nu politiek garen uit spinnen, zoals afgelopen donderdag betoogd door Freek.
Daarmee is het boek echter niet gesloten.
Zoals ik eerder aangaf stond Wilders niet te springen om de kandidatuur van Bosma. Na diens aankondiging op Twitter was het ook een tijdje stil op het twitteraccount van Wilders. Pas na enige tijd retweette hij het bericht.
De kans bestaat dat Bosma Wilders voor een voldongen feit heeft gesteld. Bosma kan zich dat veroorloven; hij is de partijideoloog en van grote waarde voor Wilders. Maar Bosma is ook een intellectueel die niet graag gemuilkorfd wordt: ondanks eerdere bezwaren publiceerde hij toch zijn meesterwerk. Daarnaast lijkt Bosma mij ambitieus genoeg om te willen regeren. En die kans is, gezien de ernstige versnippering van het politiek spectrum in combinatie met de weerstand tegen Wilders, buitengewoon klein zo niet nihil.
De kandidaatstelling van Bosma is daarom niet anders te duiden dan als een handreiking naar de Kamer. Een breuk met de kwalificatie “nepparlement”. Je ambieert immers alleen het voorzitterschap van een instituut als je dat instituut respecteert. Zonder dat respect ben je als kandidaat ongeloofwaardig. De kandidatuur was niet alleen een streep door de kwalificatie “nepparlement”. Het was ook een handreiking tot samenwerking. Je kan namelijk geen Kamervoorzitter zijn indien je je isoleert van de rest.
opmars naar een richtingenstrijd binnen de PVV
Samenwerken betekent concessies doen. Concessies die onder het leiderschap van Wilders niet aan de orde zijn.
De kandidaatstelling van Bosma lijkt daarom ook de opmars naar een richtingenstrijd binnen de PVV. Het wordt Bosma versus Wilders. Het wordt een strijd tussen samenwerken enerzijds en isolement anderzijds. Regeren zit er voor de PVV niet in zolang Wilders met de scepter zwaait. Hij zal zijn omstreden uitspraken nooit terugnemen. En dat betekent dat geen partij zaken met hem wil doen. In hoeverre die strijd zich in enige openheid zal afspelen, is niet te zeggen. Wellicht dat het publiek hiervan weinig meekrijgt.
Het is ook een gedurfde strijd. Geert Wilders is immers hét gezicht van de PVV. Hij is het enig lid en de man om wie alles draait. Of Bosma onder zijn bewind de PVV naar grote hoogtes kan stuwen is maar zeer de vraag. Als hij echter wil regeren zal hij stappen moeten ondernemen om de partij salonfähig te maken.
Er staan ons interessante tijden te wachten. Want die richtingenstrijd in de PVV gaat er komen.
Over de auteur
- Man met een missie en een mening. Conservatief, liberaal. Voor alles een ras-optimist. Publiceerde eerder op Liberale Media en DDS. Ziet een mooie toekomst voor Europa zonder EU en Euro. Is te volgen op Twitter via @PetervanDijken
Recent gepubliceerd
Politiek Nederland23 oktober 2017Het Kaartenhuiskabinet Rutte-3
Politiek Nederland29 september 2017Forum voor Democratie gaat niet VVD, maar PVV leegvreten
Linkse politiek8 september 2017Het begint met een lolletje
Politiek Nederland28 juli 2017Ga op vakantie en blijf weg!
[…] aanleiding van mijn laatste artikel ontving ik veel reacties: zowel positief als negatief. Positieve reacties zijn altijd […]
D.G. Neree heeft eigenlijk al precies verwoord wat mijn reactie zou zijn geweest. En het antwoord van Peter van Dijken daarop vind ik niet sterk. Ten eerste hoeft ons niet te worden uitgelegd wat een spotprent is. Ten tweede geloof ik niet in onbevooroordeeldheid, al helemaal niet als iemand dat over zichzelf beweert. Ten derde is het ook bij deze spotprent maar de vraag of deze onschuldig en/of grappig is. In elk geval is een spotprent altijd bedoeld om iets of iemand te … bespotten, inderdaad. Wie zich vervolgens verkneukelt aan een spotprent vindt dat bespotten dus blijkbaar een goede zaak. Dat mag, maar doe dan niet alsof je onbevooroordeeld bent. @Peter van Dijken, hoe dan ook, of je het nou terecht vindt of niet, velen zullen daar hun bijgedachten bij hebben. En ik wilde gewoon eerst meer weten. Nu je me beschuldigt van een potje janken en gedachtenpolitie, weet ik weer iets beter welk vlees we hier in de kuip hebben. Afijn, benieuwd naar je volgende stuk.
Iedereen heeft het recht bespot te worden of te bespotten. Daar wordt sinds de Mohammed-cartoons hard om gestreden door voorvechters van het vrije woord. Dus nou niet gaan “ja-maar”-miepen, als een spotprent je politieke vriendje op de korrel neemt.
Bij het vrije woord hoort ook, of vooral, ieders recht om ja-maar te miepen. Dus ga nu niet miepen dat ik dat niet van je mag doen, elders òf hier. Maar daar gaat het in dit geval niet om. Het heeft namelijk niets te maken met dat een spotprent ‘mijn’ politieke vriendje op de korrel neemt. Het heeft te maken met wat Peter van Dijken doet met die spotprent. Door deze te retweeten geeft hij aan erachter te staan dat Wilders op de korrel wordt genomen. Zijn goed recht, maar laat hem er dan gewoon voor uitkomen en niet net doen of ‘ie onbevooroordeeld is.
@Peter van Dijken, er wordt helemaal niet gevraagd om u te verantwoorden. Het punt is dat de geretweete cartoon een argument is in de stelling dat uw stukje wensdenken is.
Van verongelijkt janken is helemaal geen sprake hier. Beetje vreemde reactie op een gewone discussie.
Die richtingenstrijd blijkt namelijk helemaal nergens uit, behalve uit uw interpretatie van de kandidaatstelling van Martin Bosma.
Ook uw argument met betrekking tot het boek van Bosma over Zuid Afrika lijkt mij uit de lucht gegrepen.
Het lijkt me overigens sterk, dat Bosma en Wilders onenigheid hebben nu de PVV zo groeit in de peilingen.
Een spotprent is een plaagsteek. Het plaatsen van een spotprent staat los van mijn onbevooroordeelde ideeën over Wilders. Dat het plaatsen van zo’n onschuldige en grappige prent überhaupt bij deze discussie wordt betrokken geeft te denken.
Juist het feit dat de partij het zo goed doet in de peilingen zorgt ervoor dat er een richtingenstrijd kan ontstaan.
Dat leg ik uit in mijn volgende artikel dat vanavond zal worden gepubliceerd.
Interne gedachtenwisseling over de koers van een partij is een heel gewoon verschijnsel. Dat heeft niks met onenigheid of ruzie te maken.
Het heeft er toch wel sterk de schijn van dat de wens hier tot dit stukje heeft geleid. Nou betekent retweeten niet altijd dat je het er mee eens bent. Maar deze retweet zonder nadere uitleg doet toch een behoorlijke dosis PVV-haat vermoeden bij de schrijver: https://twitter.com/CharifMews/status/688334521100533760
Een rustig geschreven column waarin een trend binnen een partij wordt besproken als PVV-haat bestempelen is absurd. Elke politieke partij kent discussies over de koers. En geen enkele partij is boven kritiek verheven. Ook de PVV niet.
Nee, ‘PVV-haat’ sloeg niet op de column, maar op de cartoon, die de schrijver retweette. En het lijkt er toch op dat die retweet instemmend was. En als dat zo is, dan is de schrijver verre van neutraal.
“een trend binnen een partij”
En trend nog wel, toe maar. Die heb ik dan toch gemist. Een incidentele afsplitsing is toch iets anders dan een trend.
Ik heb de tweet bekeken en ben nu toch wel benieuwd waarom Peter van Dijken die dan wel heeft geretweet.
Sinds wanneer moet iemand zich verantwoorden voor het retweeten of plaatsen van een – enorm leuke – spotprent van een politicus? Voor zover ik weet heerst hier de terreur van de Gedachtenpolitie (nog) niet.
Ga dus maar ergens anders een verongelijkt potje janken.
Een beetje politicus vermijdt het zich te kandideren voor een functie waarvan hij op voorhand weet dat ie toch niet gekozen wordt.Het afbreukrisico is evident en niet-gekozen worden voor wat dan ook maakt je toch tot een “verliezer van verkiezingen”
Hoewel we domheid en geldingsdrang ook wel eens voorbij zien komen denk ik niet dat de “de zwepenmeester” der PVV-fractie daar nu bijzonder veel last van heeft. Er waren m.i. dus andere redenen voor Bosma’s kandidatuur.
Twee redenen voor Bosma om zich toch kansloos kandidaat te stellen:
1. De zwakte van dat zogenaamde ‘cordon sanitair’ aantonen.
Immers, vriend en vijand zijn het er over eens dat de meest bekwame discussieleider van het huidige parlement Martin Bosma is: strak, zakelijk, charmant, eloquent, verstaanbaar, grote dossierkennis, weet de vaart in vergaderingen te houden door de zwatelaars af te kappen en de inhoudelijken ruimte te geven – ideale voorzitter en daarmee ook de ideale figuur om de andere partijen te dwingen zichzelf weer eens in de voet te schieten.
2. De zwakte van het politiek correcte denken aantonen.
Immers, waar het zonder Bosma’s kandidatuur nog wel tot een zakelijk politieke afweging had kunnen komen dat in het huidige tijdsgewricht a.k.a. ‘de waan van de dag – maar toch met de PvdA op circa 10 zetels’ wellicht verstandiger was om Arib een stapje terug te laten doen, maar ook geen VVD-er te kiezen omdat de vorige kandidaat van die partij opzichtig faalde en dus bij een compromis kandidate als Madeleine van Toorenburg uit te komen, daarvoor de premie bij het CDA incasseren en verder vooral veel lippendienst te bewijzen aan het bekwaam voorzitten van de beraadslagingen, losgekopeld van eigen politieke overtuigingen..
Dat alles kon natuurlijk niet meer op het moment dat Bosma zich meldde, waarna men zich gedwongen zag om zich in te graven op de multiculturele positie, hoewel dat nou juist de positie is waarmee de PvdA haar klassieke aanhang meer en meer de deur uit jaagt.
Dat was de PVV wel een bij voorbaat verloren verkiezing waard waarvan het eindresultaat is dat men nu tot 2017 bij elke gelegenheid over een nep-Nederlandse aan het hoofd van een nep-parlement kan reppen, terwijl Martin Bosma nog steeds vol op het orgel kan gaan als de NPO weer eens besproken wordt in het Praathuis. 😉 .
Er komt geen richtingenstrijd binnen de PVV. Hooguit wat afsplitsingen van leden die daarna nog even zitting hebben in het parlement en bij de eerstvolgende verkiezingen van het toneel verdwijnen. Martin Bosma is volgens mij slim genoeg om geen policor adviezen op te volgen in dezen. Hij heeft wel een aantal belangrijke competenties, maar v.w.b. het uitdelen van klappen moet hij zijn meester Wilders voor laten gaan. Niet voor niets de beste politicus in het parlement v.w.b. welsprekendheid. Policor links, midden en rechts is een meewarrig fenomeen aan het worden. Vanwege de enorme zwakte in daadkracht en visie is men in het Haagse overgegaan tot een cordon sanitair politiek. Je zou bijna denken aan angst, maar het is gewoon totale wereldvreemdheid. En dan zijn er nog wat schrijvers die hopen of denken dat er weer een afsplitsing komt bij de PVV, omdat de cordon sanitair politiek een effectief instrument is. Neen, dat is het niet. Het is een daad van vervreemding die levensgevaarlijk is. Dat policor gedrag is een directe ondermijning van de democratie en geeft alleen maar een bevestiging van het feit dat alle leden van politieke partijen die de PVV uitsluiten het item nepparlement voor grote groepen Nederlanders bevestigen. De PVDA sluit elke steun op een voorstel/initiatief van de PVV op voorhand uit. Dat is voor veel mensen al een reden om nooit meer op deze partij te stemmen. En dat geldt natuurlijk ook voor de rest die besmet zijn met dit virus. Welke politicus durft het aan (ik denk niet aan Pechtold) om Geert Wilders gewoon eens gelijk te geven op basis van zijn uitspraken over de islam en zijn terreur? Welke policor angsthaas kruipt eens uit zijn schulp? Ballen tonen heet dat in goed Nederlands. En samen met Geert Wilders eens stappen nemen, waarvan tenminste een paar miljoen Nederlandse burgers dat ook vinden. Zoals: stop met de instroom van terroristen van islamitische snit. Zet mensen die zich in AZC’s misdragen direct het land uit. Wie? Want je kan wel een grote mond opzetten als policor beweging en schermen met allerlei internationale verdragen of EU afspraken op basis waarvan je zomaar geen mensen kunt uitzetten, maar die regels zijn snel aan te passen. En soms breekt nood wetten dames en heren. Doe je dat niet als policor club, dan zullen burgers het heft in eigen hand nemen. Dat mag, of de policors van het Haagse establishment dat nu wel of niet leuk vinden doet er niet toe. Zelfs de aanhangers van Johannes Calvijn (leest u even mee meneer Donner) veroorzaakten een aardverschuiving in de politieke en religieuze verhoudingen in het Europa van de zestiende eeuw. Ik kijk uit naar de verdere groei van de tegenbeweging in de EU en in Nederland. Ik hoop dat de afsplitsing van alles dat riekt naar het policor virus en anti democratisch handelen snel voorbij is, dan kan Geert Wilders met pensioen en zijn de verhoudingen straks weer zoals ze moeten zijn in Nederland. Eenheid en stabiliteit en vooral die oude nuchterheid in plaats van achterbaksheid, schijnheiligheid, leugen en bedrog. Maar dan hebben wij het wel over een aardverschuiving.
Zou het niet juist Bosma zijn die de scepter zwaait bij de PVV.
Dit is een intelligente man en het zou mij niet verbazen als de gehele lijn van de PVV juist door deze man wordt uitgezet.
Persoonlijk vindt ik dit de juiste weg die de PVV nu bewandelt.
Gewoon geduld hebben en wachten tot het moment daar is.
Bosma en Wilders samen zijn meester schakers.
Om het in de lijn van wijlen Pim Fortuin te zeggen…..Vergis je niet…….
Het kan ook gewoon taktiek zijn, taktiek besproken binnen de fractie. Waarbij allen vantevoren wisten dat Bosma toch niet gekozen zou worden.
Overigens vermoed ik dat Bosma weleens de bedenker van de term nepparlement zou kunnen zijn. En dat hij dan zelf zou gaan voorzitten is daarmee niet strijdig. Immers, juist de voorzitter kan pogen van een nepparlement een echt parlement te maken. Wilders betoogde ook feitelijk dat het een nepparlement is omdat het bestaat uit nogal wat nepvolksvertegenwoordigers. Hij vond dus niet dat die kwalificatie voor allen gold.
Ik, als iemand die de schrijver niet kent, lees helaas toch een andere teneur in zijn verhaal.
De kans bestaat, het lijkt, het is niet te zeggen, wellicht, het is zeer de vraag…
Laten we maar rustig afwachten hoe het zich ontwikkelt en al te wilde speculaties achterwege laten.
Ik heb veel eerder het gevoel dat geachte schrijver juist graag wíl dat er een richtingenstrijd gaat komen. Een typisch anti-PVV artikel om te pogen tweedracht binnen de partij te zaaien, want die wordt nu toch wel héél erg groot . . .
Ik ken de schrijver en weet dat hij zo niet in elkaar zit. Zie ook zijn eerdere artikelen over de PVV. Hij schetst een serieuze mogelijkheid die politiek ook voor de hand ligt.
Niet alle eieren in hetzelfde mandje en opties openhouden is qua “smeuïge kwesties op de achtergrond” natuurlijk een stuk minder interessant maar ik heb toch het vermoeden dat Geert Wilders, Martin Bosma en de PVV als politieke beweging een stuk minder één-dimensionaal zijn dan de schrijver van dit artikel lijkt te geloven.
Toch zijn Wilders en kompaan-van-het-eerste-uur Bosma al sinds Wilders’ afscheiding van de VVD samen en zijn ze de enige van alle dissidenten in de Nederlandse parlementaire geschiedenis die een afscheiding tot een groter succes maakten dan Drees jr. toen die uit de PvdA stapte.
Bij gelegenheid over je eigen schaduw heenstappen is daarvoor een voorwaarde die ze volgens mij allebei tot in de puntjes beheersen.
Zo’n vaart loopt dat dus niet, als je het mij vraagt…