Wanneer krijgt mijn VVD weer kleur?
Op 24 januari 1948 zag de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie het levenslicht. Samen met marginale liberale fracties besloten ontevreden leden van de Vrijzinnig-Democratische Bond uit protest tegen het opgaan in de PvdA tot oprichting van een nieuwe, liberale partij. Een breuk met het verleden, vizier op de toekomst. Nu, 67 jaar later, hoop ik dat dit scenario zich herhaalt. De reden: de liberalen zijn verworden tot een slap aftreksel van zichzelf in een regering met sociaal-democraten. Wie redt de VVD?
Na de weinig verrassende, doch groter dan verwachte verkiezingswinst in 2012 werd de VVD de grootste partij van Nederland. Na het PVV-debacle in zijn eerste gedoogkabinet, mocht VVD-leider en minister-president Mark Rutte zijn tweede kabinet formeren. Waar velen een moeizame formatie voorspelden, waren Rutte en de zijnen er relatief snel uit: de rechtse partij zou een coalitie gaan vormen met ‘rivaal’ PvdA. Een duivelsformatie, zo bleek.
Na drie jaar Rutte II is het fair om de balans op te maken. De coalitiepartijen verloren álle verkiezingen sinds de Tweede Kamerverkiezingen van 2012, staan in de peilingen lager dan Wilders’ PVV en het kabinet komt inmiddels bijna wekelijks in opspraak. Het aantal opgestapte bewindslieden staat op vijf.
liberale kiezers schamen zich kapot, mezelf incluis
Waarbij het inmiddels een door goddelijk handelen beïnvloed mirakel genoemd mag worden dat staatssecretaris Martin van Rijn nog steeds in functie is. Zwak optreden is de maatstaf van dit kabinet, zo bleek andermaal bij de afwikkeling van de MH17-ramp en de ruggengraatloosheid bij de zoveelste harde naheffing vanuit de Brusselse burelen.
De maat is vol, het land is het zat. Liberale kiezers schamen zich kapot, mezelf incluis. De VVD maakt niet alleen zichzelf ten schande, maar ook haar electoraat. Hoe moet ik mij nog verdedigen, als VVD-kiezer, tegenover kritische medeburgers? De partij die ik een warm hart toedraag, is mijn partij niet meer. De sociaal-liberale koers van Mark Rutte heeft geleid tot een partij die ik nauwelijks nog kan onderscheiden van de PvdA en D66.
Mijn VVD zou niet in een Europese groep zitten met de grootste eurofielen van de Lage Landen, Guy Verhofstadt en zijn vrouwelijke schildknaapje Sophie in ’t Veld. Mijn VVD zou eurosceptisch zijn zonder de realiteit uit het oog te verliezen en zou niet zonder weerwoord steeds de diplomatieke en krachteloze uitweg zoeken.
Mijn VVD zou zich niet de kaas van het brood laten eten door Geert Wilders
Mijn VVD zou zich niet de kaas van het brood laten eten door Geert Wilders, maar zich hard en krachtig opstellen in het asieldebat, uithalend naar politiek-correcte cultureel-marxisten, die uit zijn op het vernietigen van de fundamenten waarop mijn en uw voorouders dit land hebben opgebouwd. De maat is vol.
Red de partij, stel de koers bij. Zo niet, voorzie ik als enige oplossing het scenario van ’48: een nieuwe, conservatief-liberale, partij, herrijzend uit de as van Mark Rutte’s kleurloze VVD en staand voor dát wat Nederland nodig heeft: een sterke partij, zich verzettend tegen de Brusselse technocratie, investerend in veiligheid en de Nederlandse identiteit trots uitdragend!
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal25 december 2022OpinieZ-auteurs over de toestand in Nederland en de wereld
Diversiteit13 juli 2022Woke Woensdag – Van Artis Goes Woke tot Alles Wat Wokies Haten
Economie11 juli 2022Verzet tegen ideologische hobby’s elites gaat de hele wereld over
Politiek Internationaal5 juni 2022Dagboek van een Russische soldaat
Om dit te realiseren zal er eerst een taboe doorbroken moeten worden we zullen verdragen moeten opzeggen als men dat niet kan of wil stop er maar mee anders is het gewoon een vervolg van de huidige koers in een nieuw jasje..
Elke politieke partij die het spel heeft meegespeeld zal in de zure appel bijten en na de grote schoonmaak zal er opnieuw bekeken moeten worden hoe dan echt democraties de nieuwe samenstelling met evt totaal nieuwe partijen zullen zijn. Dat er niemand van de oude elite nog toegang heeft tot wat dan ook lijkt mij van zelfsprekend.