Hoezo bestaat er geen ‘Sharia Driehoek’?

Titelfoto: “Vriendinnen aan de wandel” by Roel Wijnants onder licentie CC BY-NC 2.0. Citaatrecht ex. Art 15a Auteurswet.

Het is ongeveer twee jaar geleden dat ik ex-Trouw-journalist Perdiep Ramesar aan de telefoon had over zijn publicatie over de beruchte Sharia Driehoek in de Haagse Schilderswijk. Tijdens het gesprek hadden we het over de kritiek die hij ontving naar aanleiding van zijn artikel. Diverse journalisten en politici waren direct in de weerstand en ontkenden in alle toonaarden dat er problemen waren, laat staan dat er sprake was van een Sharia Driehoek in de Haagse Schilderswijk.

🔊 Beluister dit artikel

Perdiep vond dit stuitend. Vooral omdat voorafgaand aan de publicatie van zijn artikel een Haagse PvdA politicus zijn steun betuigde voor de bevindingen in Perdieps artikel, maar zijn steun na publicatie van het artikel direct introk vanwege de shitstorm die het zou veroorzaken bij het electoraat in de Schilderswijk en het lokale bestuur van zijn partij. Wij vonden dat niet echt chique, maar ja, zo rollen veel politici in ons land.

Waar rook is, is vuur
Tijdens hetzelfde telefoongesprek met Perdiep vertelde ik dat zijn bevindingen overeen kwamen met de data die ik had verzameld in de wijk. Tijdens mijn onderzoek naar Hindoestaanse PVV-stemmers kwam ik er achter dat veel Hindoestanen in de wijk overlast hadden van voornamelijk Marokkaanse jongeren. Er zijn incidenten geweest rondom een Hindoetempel in de buurt en de jongeren hebben ingebroken en geplast en gepoept in de Hindoetempel. Dit speelde al sinds 2003 en de aanhoudende spanningen leidde er mede toe dat de PVV voet aan de grond kreeg in de Haagse Schilderwijk. De problemen werden niet alleen ervaren door Hindoestanen in de wijk. Naar aanleiding van mijn onderzoek ging ik samen met Sam Jones, journalist van de Wereldomroep, op pad in de buurt. Wij bezochten een verzorgingstehuis bewoond door voornamelijk Antilliaanse ouderen. Ook zij gaven aan veel problemen te hebben met Marokkaanse jongeren en zeiden op de PVV te gaan stemmen. Sam Jones was verbaasd, maar ik wist dat het sentiment voor de PVV verder reikt dan Hindoestanen en Antillianen.

Kwestie van perspectief
Het artikel van Perdiep gaf media-aandacht aan het perspectief van mijn respondenten. De problemen die zij ervaren en de zorgen die zij hebben over de ontwikkeling  van hun buurt en samenleving. Ik was dan ook geschokt toen ik hoorde dat Perdiep respondenten had verzonnen en dat de bevindingen gefingeerd waren. In één klap gaf hij de wegkijkers ammunitie om het perspectief van mijn respondenten af te doen als nietig, onzin en gebaseerd op verzinsels. Dit terwijl de verhalen er wel degelijk zijn. Het probleem van Perdiep is dat hij het heeft overdreven. Zijn verhaal was aangedikt en dat grepen zijn tegenstanders aan om hun politiek correcte visie op de wijk te bekrachtigen. Niet voor niets wordt de Schilderswijk genoemd bij bijna elk geval van ronselpraktijken voor de jihad in Syrië. Door nu te ontkennen dat er een Sharia Driehoek bestaat in de Schilderswijk, gaan we nu van het ene extreme naar het andere extreme, terwijl de waarheid in het midden ligt.

Mes in de rug
Na het mes in de rug dat Perdiep kreeg van de Haagse politicus in kwestie, krijgt hij nu een mes in de rug van zijn ex-werkgever. Hoofdredacteur van Trouw Cees van der Laan: “Radicalisme komt voor, maar een Sharia Driehoek troffen we niet aan”. Als radicalisme geen graadmeter is voor een Sharia Driehoek, wat hebben we dan wel nodig om er over te mogen spreken?

Over de auteur

Shashi Roopram

Politiek antropoloog. Reporter UP! Network.

Recent gepubliceerd

Archief

• Racisme18 november 2019De verwrongen moraal van Kick Out Zwarte Piet
• Integratie1 juni 2015Marokkanen tussen wal en schip
• Integratie15 mei 2015Hoezo bestaat er geen ‘Sharia Driehoek’?
• Racisme14 mei 2015FAQ over de afschaffing van de slavernij