De gratuite fatsoensriedels van Rutte en Buma

Het is verkiezingstijd en dus prediken politici vanaf hun kansel. CDA-leider Buma daagde op het CDA-verkiezingscongres premier Rutte uit op het vlak van moreel leiderschap en riep zichzelf uit tot kampioen van de beledigden. Gemakshalve ging hij eraan voorbij dat juist beledigd zijn nogal eens gebruikt wordt als excuus voor terrorisme. Denk aan de CharlieHebdo aanslag in 2015.

Kretologie
Mark Rutte wil kennelijk niet achterblijven en werpt zich nu ook op als kampioen van normen en waarden. Uiteraard vergezeld van de bekende “pleur op” kretologie die hij gepikt heeft van Aboutaleb (“Als het je niet bevalt, dan vertrek je maar”). Altijd goed voor een hoop gratis en internationale media-aandacht. Maar voor zo ver mij bekend is er nog nooit iemand echt opgepleurd naar aanleiding van deze kreten.

De fatsoenskretologie van zowel Buma als Rutte lijkt weinig substantie te hebben, omdat ze niet gepaard gaat met een effectieve aanpak van de immigratieproblemen. Tijd voor een historisch overzicht.

Vuijsje
In 1986 publiceerde socioloog en auteur Herman Vuijsje (niet aan enige politieke beweging verbonden) Vermoorde Onschuld, etnisch verschil als Hollands taboe. Hierin zette hij uiteen dat er een groot taboe rustte op de problemen rondom etnische (culturele, religieuze etc.) verschillen als gevolg van de massa-immigratie uit niet-westerse landen. Vanwege WO2 en het drama van de Holocaust was iedere kritiek op minderheden vrijwel onbespreekbaar geworden. Vooral in het linkse kamp, zo constateerde Vuijsje droogjes.

Sociale controle
Een paar jaar later, in 1989, publiceerde Vuijsje het boek Lof der dwang waarin hij de teloorgang van normen en waarden in de Nederlandse samenleving analyseerde. Een teloorgang die hij niet zozeer weet aan massa-immigratie of islamisering, maar eerder aan de sociale en culturele revolutie van de jaren zestig en zeventig. In het boek pleitte Vuijsje voor terugkeer van sociale controle in de grote steden, o.a. door het inzetten van meer controleurs in het openbaar vervoer.

Bolkestein
In 1991 baarde VVD-leider Bolkestein opzien met een rede in de Zwitserse stad Luzern waarin hij onomwonden stelde dat massa-immigratie en gebrekkige integratie zouden leiden tot onbeheersbare taferelen in onze steden. Hoewel deze opmerkingen de VVD electoraal geen windeieren legden werd er in de praktijk weinig mee gedaan. Toen Bolkestein in 1994 pleitte voor opvang van asielzoekers in hun eigen regio werd dat kamerbreed afgewezen, niet in de laatste plaats door Bolkestein’s eigen VVD die toen al links van het midden opereerde ondanks de rechtse praatjes.

Fortuyn
Ook zagen we in de jaren negentig de opkomst van Pim Fortuyn als columnist en later als politicus. Fortuyn was net als Vuijsje een socioloog. Al ging hij een stap verder, Fortuyn had in essentie dezelfde analyse gemaakt als Vuijsje en wees op de gevaren van massa-immigratie uit ons wezensvreemde (islamitische) culturen. Hij wees ook op het verval van normen en waarden en gebrek aan liefde voor de eigen cultuur, wat hij goed verwoordde in De verweesde samenleving.

Scheffer
Paul Scheffer (PvdA) schreef in het jaar 2000 zijn geruchtmakende en veelbesproken essay Het multiculturele drama. Daarmee kunnen we wel stellen dat denkers van rechts tot links meermalen de problemen grondig in kaart hebben gebracht. Maar waar bleef het antwoord van de politiek?

Parallelle samenlevingen
De multiculturele problematiek is dus al veertig jaar (!) bekend en uitgebreid beschreven en geanalyseerd. Ongecontroleerde massa-immigratie en gebrekkige integratie leiden tot parallelle samenlevingen. Daarnaast zien we erosie van normen en waarden, verergerd door tal van rampzalige onderwijsvernieuwingen sinds de Mammoetwet van 1968.

Wat betreft de immigratie zijn er sinds de jaren negentig weliswaar beperkende maatregelen getroffen, maar de effecten hiervan zijn grotendeels weer ongedaan gemaakt. Door allerlei EU-regels en rechtspraak, open grenzen, een onzinnig bureaucratisch asielbeleid en de toevloed van illegalen.

Irritatie
Ik weet niet hoe het de lezer vergaat, maar bij mij wekken de pleur-op-fatsoensriedels van politici in verkiezingstijd een groot gevoel van irritatie op. Ongeacht of ze nu afkomstig zijn van CDA’er Buma, VVD’er Rutte of PvdA’er Asscher.

Deze politici zouden zich moeten buigen over het structurele collectieve falen van de immigratie- en integratiepolitiek en eindelijk eens met een concreet en effectief plan van aanpak moeten komen. Want de problemen zijn vooral door hun partijen en henzelf veroorzaakt.

Over de auteur

Jan Gajentaan
Jan Gajentaan
Amsterdammer in Rotterdam, blogger, schrijver van e-books, voetbalvader, Volvo 940 rijder, in het dagelijks leven Recruitment / Human Resources Consultant.

Reacties worden gemodereerd. Let op uw taalgebruik. Schelden en tieren is niet toegestaan.                                                 >>> Lees hier onze spelregels <<<

Reacties die onze regels schenden worden verwijderd. Herhaalde overtredingen, oproepen tot geweld, beledigingen, Holocaust-vergelijkingen en antisemitisme leiden tot een permanente ban. De redactie treedt niet in discussie over de reden voor verwijdering van een reactie, noch over een ban. Ongeldige e-mail-accounts worden geblokkeerd.

Ontdek meer van OpinieZ

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Doorlezen