#Elections2016: Trump blundert na Orlando
Op 12 juni van dit jaar werden de Verenigde Staten getroffen door wederom een terroristische aanslag. In Orlando schoot – ik vermeld het maar even voor iemand “Wegkijker!” roept – een moslimterrorist 49 mensen in Gaybar Pulse dood. Daarmee was deze aanslag de grootste op Amerikaanse bodem sinds 9/11 en de meest dodelijke mass shooting in de geschiedenis van de VS.
Gelijk
In de dagen daarna toonde Donald Trump zich weer eens de grootse leider die hij is. Niet door zich te onderscheiden van de gevestigde orde met bijzondere troostende woorden voor de nabestaanden, niet door de vraag te stellen of het misschien een idee is om de verkoop van militair wapentuig aan banden te leggen en ook niet door Barack Obama de schuld te geven – dat deed John McCain immers ook. Nee, Trump zou Trump niet zijn als hij deze gelegenheid niet aan zou grijpen om heel hard “HA ZIE JE WEL IK HEB GELIJK” te roepen.
Waarover Trump dan gelijk zou hebben blijft een beetje ongewis. Over in Amerika geboren tweede generatie Afghaanse immigranten met een verleden van vrouwenmishandeling had hij het nog niet specifiek gehad immers, maar dat terzijde. Het Amerikaanse volk vond zijn reactie ook een beetje ongepast, want Trump kelderde vervolgens hard in de peilingen. Hij reageerde daar zelf droogjes op door te stellen dat hij peilingen alleen mooi vindt als hij wint.
U-turn
Hoe graag Trump eigenlijk wil winnen blijft ook een beetje de vraag, en daar is hij zelf debet aan. Nadat hij in de primaries een stel clowns wist te verslaan – een betere term is er niet voor het zwakste republikeinse speelveld in jaren – gaat hij nu de landelijke verkiezingen in met en nationaal campagneteam van maar liefst dertig mensen. Ter vergelijking: in Arizona, een van oudsher Republikeinse staat, zet de Democratische partij inmiddels zeventig mensen in. Een van de speerpunten van zijn primary campagne, waarmee hij zich trots onderscheidde van de rest, was de belofte zijn kandidatuur volledig zelf te bekostigen. In een bizarre U-turn komt hij daar nu eerst op terug en dan weer niet, door eerst te bedelen om $ 100.000 – een fooi, zou je zeggen, en daarna te dreigen zijn campagne alsnog zelf te bekostigen.
Blunders
Dat laatste is kenmerkend voor de relatie van de Republikeinse partij met Trump en vice versa. De recente opeenvolging van tenenkrommende blunders uit kamp-Trump, van het in twijfel trekken van de integriteit van een rechter vanwege zijn Mexicaanse roots tot het ruzie maken met de National Rifle Association over het inperken van wapenbezit, Trump weet keer op keer de andere leden van de Republikeinse partij, die zelf ook herverkiezingen in het verschiet hebben, in verlegenheid te brengen.
Vervreemd
Dat wordt een keer een probleem. Niet alleen voor de Republikeinse partij, maar ook voor Trump zelf. Als de Republikeinse partij gedecimeerd wordt in de beide Kamers, wordt het een heel vervelende eerste termijn voor Trump, mocht hij onverhoopt toch president worden. Een president regeert immers niet alleen. Dat Trump inmiddels een deel van het Republikeinse establishment dermate vervreemd heeft dat nu geprobeerd wordt de regels van de nationale partijconventie aan te passen om Trump de nominatie alsnog te ontzeggen, is een veeg teken.
Aan de andere kant, wie weet loopt het zo’n vaart niet. Met een armzalige organisatie, een slechte relatie met de media en met de partij waarvan hij zogenaamd kandidaat is en met opmerkingen als “voor vijf miljard dollar zou ik overwegen uit de race te stappen”, is zijn presidentschap nog lang geen zekerheid.
NB: een deel van de links in dit stuk verwijzen naar de Washington Post, de krant die inmiddels door Trump verbannen is, want zo werkt dat in een vrije samenleving.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal25 oktober 2016#Elections2016: Wat moet de boze burger nu?- Politiek Internationaal10 oktober 2016#Elections2016: het Jankende Donald-debat
- Politiek Internationaal14 september 2016#Elections2016: het probleem van Hillary
- Politiek Internationaal3 augustus 2016Misvattingen in het debat over #Elections2016
Zie plaatje:
Een feminist, een jood en een psychopaat geven een ramadan boodschap. Alleen de psychopaat heeft het begrepen. DAT is het verontrustende nu.
Kinderen en gekken zeggen de waarheid, is het gezegde. Trump is geen kind maar heeft ’the mask of sanity’ (zoek op).
Op dit moment is er geen win-win situatie en het bedroevende is dat de enige die ons die kan bieden, moslim terroristen zijn met aanslagen. Dat is het enige dat het politieke midden kan doen bewegen. Want met vrienden als Trump heb je geen vijanden nodig.