#Elections2016: Hillary deelt een taktisch tikje uit
Hillary Clinton gaf afgelopen week een speech over de staat van de wereld en haar visie op het Amerikaanse buitenlandse beleid. De speech, die dermate rechts van het centrum was dat deze ook door neoconservatieven goed ontvangen werd, paste precies binnen het imago dat Clinton wil projecteren: statig, ervaren, presidentieel.
Deze cycle zou deze cycle echter niet zijn als het daar bij bleef. Daarom maakte Clinton en passant gebruik van haar airtime om een tik uit te delen aan haar directe concurrent, Donald Trump.
Adjectieven
Trump staat inmiddels bekend om zijn gebruik van kleurrijke adjectieven voor tegenstanders. Crazy Bernie, Little Marco, Lying Ted. Aan dit rijtje is recent een nieuwe toegevoegd: Crooked Hillary. Het doel van deze toevoeging mag duidelijk zijn. Hoewel de bijnamen die Trump geeft nogal infantiel overkomen, bereiken ze hun doel over het algemeen wel. De tegenstander wordt gereduceerd tot een simpele kwalificatie die in het vervolg het beeld dat het publiek van hem of haar heeft gaat bepalen.
Crooked
In het geval van Clinton bestond en bestaat nogal wat onduidelijkheid over een aantal zaken. Over haar speeches voor grote banken als Goldman Sachs, bijvoorbeeld, waarvoor een exorbitant honorarium gerekend werd. Of over haar eigen mailserver, die ze buiten het ministerie van Buitenlandse Zaken om gebruikte om, naar eigen zeggen, privé en werk gescheiden te houden. Of over het verleden van Bill en haarzelf en de litanie aan seksueel gerelateerde klachten die al dan niet met medewerking of medeweten van Hillary in de doofpot gestopt zouden zijn. Iedere keer dat Trump ten aanzien van haar de term crooked de wereld in slingert knaagt het even.
Het roept ook de vraag op hoe om te gaan met deze tactiek. Immers, als Trump Clinton succesvol weet te reduceren tot crooked, dan bestaat de kans dat Clinton eenzelfde tragisch lot zal ondergaan als Bush, Rubio, Cruz en de andere gevallen goden. Ontkennen is nogal moeilijk, want dan moet Clinton eerst uit de doeken gaan doen wat zij denkt dat Trump bedoelt, vervolgens gaan uitleggen waarom het niet klopt, om er daarna achter te komen dat het publiek nota heeft genomen van het feit dat Clinton het nodig vond om serieus in te gaan op Trump.
Verfijnde tactiek
Trump heeft wat dat betreft een aardig lesje geleerd van Lyndon Johnson, die over een tegenstander een nogal boosaardig gerucht verspreidde – waarvan hij wist dat het niet waar was – puur om diezelfde tegenstander het in een ontkenning te laten herhalen. Er serieus op in gaan werkt dus niet echt en het lacherig afdoen ook niet per se, dus wat dan te doen? De aandacht verleggen naar de tegenstander natuurlijk. Maar ja, dat wordt lastig op het moment dat je zelf scheldt terwijl je morele superioriteit claimt over je opponent. Dat snapt Clinton en dat deed ze dan ook niet. Haar tactiek was een stuk verfijnder.
“Donald”
In de eerdergenoemde speech refereerde Clinton naar Trump als “Donald”. Gewoon “Donald”. Geen rare toevoegingen maar ook niet meer de fatsoenlijke erkenning van “Mr. Trump”. Mr. Trump is immers een naar eigen zeggen succesvol miljardair met het IQ van Albert Einstein en het EQ van Mahatma Gandhi, iemand die Amerika er weer bovenop kan helpen. “Donald” daarentegen is de koffiezetter bij Starbucks die z’n opleiding niet heeft afgemaakt en niets kan, laat staan president kan worden.
Trump creëerde met zijn adjectieven een nieuwe vorm van praten over een politieke opponent, Clinton doet daar nu een venijnig schepje bovenop. Over de inhoud gaat het allang niet meer, maar dat gaan verkiezingen uiteindelijk nooit. Zo voltrekt zich een meesterlijk schouwspel qua politieke communicatie waarvan de volgende akte zich nog laat raden.
Lyndon Johnson zou in ieder geval trots zijn.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal2016.10.25#Elections2016: Wat moet de boze burger nu?- Politiek Internationaal2016.10.10#Elections2016: het Jankende Donald-debat
- Politiek Internationaal2016.09.14#Elections2016: het probleem van Hillary
- Politiek Internationaal2016.08.03Misvattingen in het debat over #Elections2016
“Lyndon Johnson, die over een tegenstander een nogal boosaardig gerucht verspreidde – waarvan hij wist dat het niet waar was”
In hoeverre vind je Trumps aantijgingen niet waar dan? Lijkt me nogal een verschil of iets echt waar is. Voor dat schandaal met die mailserver, maar vooral de cover up en het ontkennen is de term ‘crooked’ wel op zijn plaats. Maar ga lekker door met ontwijken joh.
De scribent vermeldt terecht, dat de presidents-campagnes veel te veel over imago, verwijten, verdacht-
makingen, enz, enz, enz gaan.
Maar zelf, heeft hij het eveneens nergens over de inhoud !
En dan toch tendentieus mild richting Hillary Clinton, en tendentieus negatief over Donald Trump.
Het artikel kan geen enkele toets der kritiek doorstaan.
Dit is op Kattukse Vrienden voor Israël herblogd.
Tut, tut, tut….GH, welk een zalvende en minimale kritiek op Crooked Hillary…
47 doden in het kielzog ( in de loop der jaren )van Clinton Inc.
“nogal wat onduidelijkheid over een aantal zaken” is wel erg mild, niet?
Als er iets een molensteen zal worden, zijn het wel die emails/server en het
LIEGEN daarover.
Over Libie is het laatste woord ook nog niet gezegd ( 4 vermoorde Amerikanen
in het Benhazi consulaat ).
Ik zou zeggen: wen er maar vast aan, aan President Trump.