Arib is het beste wat Wilders en Bosma kon overkomen
Urenlang had de Tweede Kamer uitgetrokken voor de verkiezing van een nieuwe voorzitter, slechts tot aan de volgende verkiezingen. Nog nooit was de keuze van het voorzitterschap zo’n mediagebeurtenis.
Er zijn onderwerpen waarbij grotere belangen op het spel staan en waarvoor minder tijd wordt uitgetrokken. Ik denk, maar ben het niet nagegaan, dat over het Associatieverdrag met Oekraïne, waarover we dus op 6 april naar de stembus mogen, heel wat minder woorden zijn vuilgemaakt. Dus waarom eigenlijk dat toneelstuk? Voor de democratische legitimatie? Omdat het om de staatsrechtelijk belangrijkste functie zou gaan, zoals met enige zelfoverschatting werd verkondigd?
Je zou mogen verwachten dat uit de vier geschikte kandidaten simpelweg de beste zou worden gekozen en men vervolgens zou overgaan tot belangrijker zaken. Hadden de overige 146 mannen en vrouwen echt geen voorstelling van de sterke en minder sterke punten van hun collega’s? Ze hadden die immers al in het presidium gekozen.
Martin Bosma, door vriend en vijand zeer geschikt en wellicht de beste gevonden
De vier moesten zich tegenover hun collega’s uitvoerig verantwoorden. Dat had ook iets vermakelijks: Madeleine van Toorenburg vond (bijna) alles “héél belangrijk” en schermde met haar assesment. Ton Elias straalde bourgondisch plezier en de goede toon uit (Jip-en- Janneketaal, twitterde Wouke van Scherrenburg): hij bood perspectief op een ontspannen en toegewijd voorzitterschap.
PVV-er – en daardoor al bij voorbaat kansloos (“nep-parlement”, nietwaar?) – Martin Bosma, door vriend en vijand zeer geschikt en wellicht de beste gevonden, had ongetwijfeld de sterkste presentatie (een perfecte conference, was de bijna dodelijke kwalificatie), maar daar gaat het bij een goede voorzitter niet om: die moet vergaderingen met zwier en straffe hand kunnen leiden. Dat Bosma dat kan, daarover was iedereen het eens, maar ja PVV….
Het werd dus Khadija Arib. Voor een scherp portret van haar: zie dit NRC-artikel uit 2009. Onbesproken was ze niet: haar accent, de dubbele nationaliteit, maar ik heb haar capaciteiten nauwelijks in twijfel horen trekken. Ze was ook al een tijdje lid van het Presidium van de Tweede Kamer en waarnemend voorzitter. Ze had zich dus bewezen. Van haar rivalen voor de functie kon overigens hetzelfde worden gezegd.
De gevraagde managementervaring van de kandidaten – ongetwijfeld van belang – had iets geforceerds, omdat dat aspect van de functie onzichtbaar is en blijft. Dus waren de antwoorden er ook naar.
het Marokkaanse paspoort (dubbele nationaliteit) van de nieuw verkozen voorzitter
Arib: fractiesecretaris van de PvdA. Heeft ze wel voldoende kwalificatie voor het leiden van de circa driehonderd medewerkers van de Tweede Kamer? Elias had in een ver verleden iets in de private sector gedaan, maar dat bleef ook niet echt hangen. Van Toorenburg noemde haar betrokkenheid als gevangenisdirecteur bij de bouw van gevangenissen, alsof ze daar persoonlijk de regie over voerde.
Bosma wees op zijn kortstondige carrière bij een omroep die kort daarna failliet ging: “maar dat is slechts een detail”, voegde hij daar snedig aan toe en maakte daarmee korte metten met dit criterium. Er werd immers iemand gezocht die de vergaderingen in ’s lands vergaderzaal goed kan structureren en leiden, geen beheerder van een onderneming.
Martin Bosma kan nu zijn kwaliteiten als waarnemend voorzitter blijven etaleren en vooral zijn partijleider terzijde blijven staan. Want stel je voor dat hij toch zou zijn verkozen. Dan had hij een veel minder prominente rol in de PVV-fractie kunnen spelen.
Eigenlijk komt Wilders dus sterker uit deze verkiezing. Hij kan nu blijven hameren op het Marokkaanse paspoort (dubbele nationaliteit) van de nieuw verkozen voorzitter en op het cordon sanitair waartoe zijn partij, de grootste in de peilingen, door de andere partijen is gedwongen. Er staat ons – en de nieuwe Kamervoorzitter – een spannend jaar te wachten.
Foto: RTLZ
Over de auteur
- Freek van Beetz, studeerde Planologie en Politicologie, was van 2001-2010 adviseur van de MP van de Ned.Antillen. Auteur van Uitzicht op Zee (roman, 2015) en van Het laatste Kabinet (2010) en Het einde van de Antillen (2013).
Recent gepubliceerd
Antisemitisme6 november 2023Huiveringwekkend: antisemitisme is weer volop aanwezig
Islam/Moslims13 oktober 2023Moreel kompas is afwezig bij verslaggeving over Israël
Media9 september 2023Media meer dan ooit doorgeefluik van activisten en belangengroepen
Politiek Nederland8 augustus 2023Verkiezingen 2023: een haast onvoorspelbare omwenteling
[…] Bosma stelde zich kandidaat en werd het – natuurlijk – niet. Het was politiek slimmer geweest als de Tweede Kamer wél voor hem had gekozen. De partij zal hier nu politiek garen uit spinnen, zoals afgelopen donderdag betoogd door Freek. […]
De titel van dit artikel is wat merkwaardig. Zo zou gezien de daarop volgende moderne Deltawerken met haar robuste zeeweringen, de watersnood ramp van 1953 het beste zijn wat Nederland overkomen is? Natuurlijk kun je zo geen stellingen bouwen. Voorlopig heeft het Nederlands parlement een Marokkaanse voorzitter. Ik vraag me af voor wie dit goed is.
Een Marokkaanse als voorzitter tijdens deze crisis van migranten, daarmee wil de regering duidelijk maken dat alles wat zij doen dit doen met het volste vertrouwen in eigen kunnen en naar het volk toe maar weer eens duidelijk laten zien dat het de overheid is die bepaald en de uitgezette koers vaart.
Ik vond overigens /in tegenstelling tot een roeper van eerste orde/ dat Bosma een heel juist antwoord gaf op
de slappe kleutervraag over `nepparlement`Dit is iets proberen uit te lokken om verontwaardiging op te roepen
Deze verkiezing was zoals gewoonlijk weer een gezamenlijk ouderwets PVV treiteren
Het is daarom het beste geen eurofiel neoliberale partijen meer te steemen.
De PvdD zal het veel beter doen dan deze moeraspartijen :VVD,PvdA,CHU,SGP,D66,CDA GL
Alle zijn tegen democratie,bindende referenda en volksinspraak..overtuigd van eigen onzinnig gelijk..
De bevolking zal zich moeten ordenen naar de EU en economie,,niet andersom.Mensen zijn noch uitgangspunt noch doel..
Dat maakt hen inflexibel,nadeig en lamleggend naar de bevolking en worden gekenmerkt door ondemocratische besluitvorming, bol van s achterkamertjes en manipulaties.
Moeten we niet willen..
Wel heel erg jammer,en ook raar,dat de stemming geheim was en bleef!Alles schijnt tegenwoordig stiekem te moeten,maar je verwacht ook niet anders van die nsb’ers!
Arib is een typische PvdA-politica en een linkse Gutmensch (wegkijken). Ze mag bovendien wel werken aan een goede beheersing van de Nederlandse taal. Wonderlijk dat haar dat, waar ze al jaren in Nederland woont, nog niet is gelukt.