Sigrid Kaag en het plekje in de hel voor vrouwen die elkaar niet steunen

Titelfoto: Sigrid Kaag op weg naar de Tweede Kamer door Roel Wijnants, gepubliceerd onder CC BY-NC 2.0.

Lieve Sigrid,

“De hel heeft een speciaal plekje gereserveerd voor vrouwen die andere vrouwen niet steunen,” zei je een maand geleden op het RTL Nieuws. Nou, hier ben ik dan: een vrouw – en ik vraag om jouw steun. Ik doe dat maar zo direct mogelijk, want je komt op me over als iemand die het druk heeft en er niet van houdt als ergens doekjes om gewonden worden. De vrouwen van Nederland hebben je steun nodig, Sigrid. En vrij hard ook. En zelfs de mannen kunnen wel wat gebruiken.

🔊 Beluister dit artikel

Ik denk niet dat jij, ambitieus als je bent, bekend bent met het verschijnsel ‘depressie’. Ik hoop het in elk geval niet. Het is een lelijk iets dat, zoals de Dementors in de Harry Potter-boeken doen, alle levensvreugde uit je zuigt. Het is als de grondtoon (bes en een beetje, is me ooit uitgelegd) van een Schotse doedelzak: zelfs al speelt dat ding een vrolijk danswijsje, die sonore grondtoon is er altijd. Maakt niet uit bij welke melodie of emotie. Dát is een depressie.

#Kaag vindt 't fijn dat er een plek in de hel is voor vrouwen die andere vrouwen niet steunen! Want vrouwen moeten elkaar steunen!

Nee hoor… Vrouwen moeten helemaal niks! #KlaarmetKaag pic.twitter.com/GfYJMocCPd

— Nicky Monreau (@NickyMonreau) March 15, 2021

➰

Deprimerend

Dit zijn deprimerende tijden. Er is weinig meer dat nog echt vreugde geeft en het beetje dat er nog is, wordt langzaamaan afgebroken. Het vertrouwen in zo’n beetje alles is een nulpunt aan het bereiken. Juist nu moeten we ons vast kunnen houden aan een overheid die ons absoluut beste welzijn in gedachten heeft. Juist nu hebben we mensen nodig die verantwoordelijk durven zijn, en oprecht, en zorgzaam.

In plaats daarvan hebben we een overheid die het toppunt van huichelachtigheid en onbetrouwbaarheid lijkt te zijn geworden. Een groep mensen die zich bezighoudt met zichzelf en elkaar rondom het thema ‘Nederland’ – een land waar men binnen die groep nog amper echt deel aan neemt. Die naar ons kijkt en dan zegt: “Wie zijn die mensen?” – en er eigenlijk het antwoord niet op wil weten. Want jij mag die woorden hebben uitgesproken, ik weet zeker dat je beslist niet de enige bent die ze in jouw kringen weleens dacht.

Wat we ook van Rutte vinden, Kaag kan niet in zijn schaduw staan. De fragmenten van haar ongeduldige, afgemeten en van dedain druipende antwoorden op Kamervragen van collega's zijn veelzeggend. Geen prettig iemand, Nederland verdient een Mensch. #omtzigtdebat

— Loor (@LoorSchrijft) April 3, 2021

Kijk, ik ben geen bestuurder, ik ben een kluizenaar die thuis achter een computer veel zit te schrijven, en boekjes over geschiedenis in elkaar knutselt, en columns zoals deze. Ik heb geen ambitie om anderen te willen besturen, ik heb niet eens kinderen. Maar ik snap wel iets van mensen en hoe ze functioneren – ik moet ergens over schrijven, hè? Mensen zijn een dankbaar onderwerp en eindeloos boeiend. En ik vind het wonderlijk dat mensen zoals jij dolgraag mensen willen besturen die ze niet kennen en dus ook niet begrijpen. Die evengoed van een andere planeet hadden kunnen komen, of een andere diersoort hadden kunnen zijn. Wat drijft je dan, Sigrid?

 ➰

Besturen

Dat is toch een beetje als bollenboer willen worden, maar nog geen tulp van een narcis kunnen onderscheiden. Dat is toch gedoemd om fout te gaan? Dus de vraag waar ik mee zit, in zo’n geval, is: wat zie jij als ‘besturen’? Wat iemand als Rutte ermee bedoelt, is nu wel pijnlijk duidelijk. En ook Hugo De Jonges krampachtig vasthouden aan zijn fifteen minutes of power is meer dan evident. Het is gedrag dat we al jaren zien bij politici. Maar jij beloofde ons ‘nieuw leiderschap’. En we vragen ons allemaal nog steeds af wat je ermee bedoelde.

Als ik kijk naar wat je tot nu toe hebt gepresteerd, en da’s behoorlijk wat in zo’n korte tijd, dan ben ik onder de indruk – maar op de verkeerde manier. Ik kan niet anders dan je feliciteren om de manier waarop je van Rutte je eigen trekpop hebt gemaakt, dat was een knap staaltje politieke achterbaksheid. En de achterbaksheid van onze premier vroeg er dan ook wel om, om iets van een ‘gelijke munt’. Maar het probleem waar we nu mee lijken te zitten, is dat de genezing wel eens erger zou kunnen zijn dan de kwaal.

➰

Ik neem je even mee terug naar de opening van dit schrijfseltje: “Een speciaal plekje in de hel voor vrouwen die elkaar niet steunen.” De manier waarop jij andere vrouwen te woord staat in de Kamer doet dan het ergste vermoeden, Sigrid. Je arrogantie kan met de beste wil van de wereld niet worden geïnterpreteerd als ‘steunen’. Niemand vraagt je om het met elke vrouw eens te zijn maar jemig, je hoeft ze toch ook niet op zo’n manier af te drogen?

.#KoninginKaag: "Ik wou dit het enigste probleem was…"

Beste @D66 spinners. Het voortdurend gebruik van "enigste' is niet Kaags enige taalprobleem. Luister eens naar haar teksten door de jaren heen. Gek hè? Alles gebracht met geaffecteerd dédain.

Is een taalcursus een idee? pic.twitter.com/DOM3ROiVfi

— Uri van As (@uri4u) April 4, 2021

En ik snap het deels wel, gezien de mannenwereld waarin jij je staande hebt moeten houden tijdens je loopbaan. Maar laat ik niet ingaan op het verleden, hoeveel kritiek daar ook op geleverd zou kunnen worden. Laten we naar het heden kijken, maar meer nog: naar de toekomst. De toekomst is voor veel mensen vaag en zorgwekkend. Er zijn meer vragen dan antwoorden. En echt meid, het laatste waar we op zitten te wachten is nog meer van die politieke spelletjes waar wij, de burgers, uiteindelijk altijd de prijs voor betalen. Het is tijd voor werkelijke verandering. En da’s meer dan een slogan waarmee je de verkiezingen ingaat, vrees ik.

➰

Ontwrichting

Ik had het net over depressies. Je snapt zelf ook wel dat dat niet voor niks is. Een op de drie Nederlanders begint zich meer dan een beetje ongelukkig te voelen met de situatie waar we ons nu in bevinden, en dan heb ik het alleen nog maar over de coronamaatregelen. Vreemd genoeg lijkt er, bij het maken van het beleid, weinig aandacht te zijn voor de studies die worden gedaan naar het emotionele effect van de coronacrisis, en dat verbaast natuurlijk niet. De wereld van politici is niet erg veranderd sinds de uitbraak. Jullie werk gaat gewoon door onder vrijwel dezelfde omstandigheden, en er liggen zelfs mooie carrièrekansen in een crisis voor een bestuurder, dat begrijpt een kind nog wel.

Dus de complete ontwrichting van je leven, door het rondgaan van een fikse griep, dat beantwoord werd met absurde maatregelen, dat heeft jouw beroepsgroep niet erg getroffen. Wees eerlijk. En met alle respect, maar empathie lijkt ook niet jullie sterkste kant te zijn. Ik bedoel: als jij spreekt over ‘niemand achterlaten’ terwijl je je afvraagt wie de mensen zijn die hebben gestemd op een andere partij, eentje die geweldige winst heeft geboekt in deze verkiezingen, dan mag ik toch wel concluderen dat je niet erg geïnteresseerd bent in heel erg veel mensen in ons land. Dat hun zorgen en angsten je niet raken, en misschien vind je ze zelfs wel bespottelijk. Da’s ernstig.

➰

Aristocratie

Want je moet toch wel door hebben hoe verschrikkelijk moe steeds meer mensen zijn. Hoe die vermoeidheid aan het omslaan is in boosheid. En kun je het ze kwalijk nemen? Naast de ellende van de pandemie is er ook nog eens een overheid die een soort uitverkoop lijkt te houden. Het is niet dat veel mensen het idee hebben dat ze aan de zijlijn staan – ze staan daar ook daadwerkelijk. De kloof tussen de mensen die het beleid maken en de mensen die het grootste deel van de burgerij vormen, doet denken aan tijden dat de adel nog alle macht had. Dat noemden we dan ook een ‘aristocratie’ en geen ‘democratie’, om voor de hand liggende redenen. Is dat het doel, Sigrid? Is dat waar je naar op weg bent?

In het verkiezingsdebat met Marijnissen laat Kaag er geen enkel misverstand over bestaan hoe elitair en dwingend D66 is geworden.

— Sytse de Jong (@JongSytse) March 16, 2021

Het heeft er namelijk wel alle schijn van, en nu spreek ik heus niet over jou alleen. Je kunt zelfs boeken vol schrijven over de curieuze politieke verdeling die nu heerst, hoe een kleine maar hoogopgeleide elite de koers bepaalt voor de hele bevolking, hoe die elite onverstoorbaar doorbouwt aan hun ideale wereld, of anderen dat nu wel of niet zien zitten. En we zien dit ook al jaren in de praktijk: hoe men elk bezwaar opzij schuift om zichzelf elke keer weer de eigen zin te kunnen geven. En hoe er met geen mogelijkheid door te dringen valt in jullie wereld. Hoe jullie alleen horen wat jullie willen horen, wat past in de uitgestippelde strategie – want er moet altijd iets gewonnen worden, toch? In jullie wereld is alles een competitie.

➰

Gehoord worden

Het probleem is alleen dat in diezelfde wereld waarin jullie die spelletjes spelen, mensen gewoon proberen gelukkig te zijn. En jullie blijven dat maar belemmeren, als kinderen die zo’n Guust Flater-scheikundedoos hebben, en met hun ‘leuke proefjes’ elke keer weer het halve huis opblazen. De gevolgen zijn vaak ongelofelijk, van jullie pogingen jullie ideale wereld te bouwen. En nogmaals: niemand zit op die proefjes te wachten, niemand wil in een wereld wonen die ‘m van bovenaf wordt opgelegd.

De linkse plannen die Kaag zal doordrukken voor klimaat, EU, immigratie en Corona-herstel zijn astronomisch duur, en zullen steeds harder gevoeld worden door de middenklasse.
Steeds meer deskundigen waarschuwen dat dit beleid niet lang vol te houden is.https://t.co/wm8WG8N6mn pic.twitter.com/HYbWC0k3Fc

— Annemarie van Gelder (@AnnemarieGelder) March 19, 2021

Het protest en verzet zullen navenant zijn, Sigrid, als jij en de jouwen zo arrogant blijven duwen en wringen. We willen niet meer. We willen gehoord worden. Gezien. Weten dat onze overheid er voor ons is, en niet voor zichzelf. De twijfel daaraan was nog nooit zo groot. En op dit moment heeft het er alles van weg dat we nog veel meer van hetzelfde gaan krijgen. En als je alleen maar blijft kijken naar de mensen die op je gestemd hebben, als partij, heb je dus geen oog voor de mensen die dat niet deden. En die groep is altijd groter, uiteindelijk. Ze wegwensen is zinloos.

➰

Nieuw leiderschap

Als je werkelijk nieuw leiderschap wilt, als je echt iets wilt vernieuwen dat broodnodig vernieuwd moet worden, hou dan de eerste letter van je partijnaam eens onder een vergrootglas en bedenk dat we dus nog steeds een democratie zijn. Trek die witte gympen nog eens aan en ga weer met mensen praten – maar dan dit keer met mensen die niet op jou of je partijgenoten hebben gestemd. Ik garandeer je dat dat alleen maar positieve effecten zal hebben: zij voelen zich gehoord, zullen je eindeloos respecteren, en jij zal er veel inzicht aan overhouden. En misschien zelfs nog betere peilingen want hee, dát is nog eens een potje democratisch, open en vernieuwend gedrag!

Er is geen plekje in de hel voor vrouwen die elkaar niet steunen, Sigrid – alleen voor mensen die elkaar laten zakken. Die niet naar elkaar omkijken. Het was deel van je verkiezingscampagne, dat leave no man behind-principe, en je hebt de kans dat absoluut waar te maken. Je kunt breken met een set politieke conventies, en het vertrouwen in onze democratie herstellen.

Je was slim genoeg om Rutte van z’n plek te krijgen. Je moet dit toch met gemak kunnen?

Over de auteur

Ines van Bokhoven

Schrijfster van historische romans, vrouw met een mening en liefhebber van 'common sense’.

Recent gepubliceerd

Archief

• Politiek Nederland23 september 2023De koning werd uitgefloten op Prinsjesdag. Wat zegt dat?
• Klimaat en Milieu10 september 2023Wonen in een hel vanwege Windpark N33
• Diversiteit5 september 2023De ontbrekende meerwaarde van voorlezende drag queens
• Cultuur30 augustus 2023Disney haalt Sneeuwwitje door de activistische Woke-molen