Bijna twintig jaar Poetin: terugblik en Reality Check
Titelfoto: Vladimir Poetin. Bron: EU, Newsroom European Council. Citaatrecht ex art 15a Auteurswet.
Begin jaren ‘90 van de vorige eeuw leek Rusland als grootmacht afgeschreven. Het Sovjet-imperium was geïmplodeerd. Er was volgens de Amerikaanse politiek filosoof Francis Fukuyama een einde gekomen aan de ideologische strijd tussen liberalisme en communisme. Hij kondigde in een veelgelezen werk het einde van de geschiedenis aan: de definitieve overwinning van het Westerse democratische model.
Jeltsin
De euforie over de door de laatste Sovjet-leider Gorbatsjov in de jaren ‘80 ingezette hervorming van het communistische systeem door middel van perestroika (hervorming) en glasnost (openheid) was van korte duur. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie borduurde Jeltsin als president van de Russische Federatie aanvankelijk voort op de politiek van Gorbatsjov. Hij probeerde er vergeefs een markteconomie door te drukken.
Hij verspreidde aandelen van de voormalige staatsbedrijven onder de bevolking, maar deze werden al gauw massaal opgekocht door een kleine groep geslepen, vaak rücksichtsloze zakenlieden, die in de volksmond de bijnaam oligarchen kregen. Zij wisten in korte tijd economische monopolies uit de grond te stampen en puissant rijk te worden.
Opkomst Poetin
Vladimir Poetin was in de nadagen van de Sovjet-Unie als KGB-agent gelegerd in Dresden en heeft de Berlijnse Muur met eigen ogen zien vallen. Terug in het vaderland wordt hij hoofd Externe Betrekkingen van het bureau van de burgemeester van Sint Petersburg (1991), de stad van burgemeester Anatoli Sobtsjak, een verlicht bestuurder die het vizier op het vrije Westen had gericht. Sint Petersburg kreeg in die tijd de bijnaam ‘Venster op het Westen’.
FSB
In die tijd kwam ik als consul-generaal van Nederland regelmatig op het Petersburgse stadhuis. Poetin was inmiddels hoofd van de Russische staatsveiligheidsdienst FSB geworden, de opvolger van de KGB, maar kwam nog vaak langs. Hij leek me een beetje stugge, bijna verlegen bestuurder, maar duidelijk degene die achter de schermen aan de touwtjes trok. Sobtsjak behoorde tot de Jeltsin-groep, die in veler ogen gemene zaak met het Westen had gemaakt. Hij mocht naar buiten toe optreden en deed dat op een aansprekende en charismatische wijze. Maar de Russische Deep State – lees: de FSB onder Poetin – had de echte macht.
Toen Rusland het nieuwe millennium inging, was de teloorgang van de Sovjet-Unie niet vergeten, noch vergeven. Vele Russische apparatsjiks zonnen op revanche. Eén van hen is Poetin. Hij wist door slim en meedogenloos te manoeuvreren en gebruik te maken van de machtspositie van zijn veiligheidsdienst eerst premier te worden om op 31 december 1999 het stokje over te nemen van president Jeltsin. Moegestreden en verdoofd door de wodka gooide deze de handdoek in de ring.
Machtsovername
Met Poetin nam de FSB de facto de macht over. Poetin had de mislukte invoering van het Westerse model tijdens Jeltsin gezien en was overtuigd dat dit in een land als Rusland niet werkte. De oude Sovjet-Unie was niet volmaakt, maar een staatsgeleide economie vond hij voor het land toch het beste. Tevens moest de grootheid van vadertje Rusland worden hersteld. Er moest wat hem betreft een einde worden gemaakt aan de vernedering van zijn land door het steeds verder opschuiven van de voormalige aartsvijand NAVO richting Russische grens. Het was in zijn ogen en in die van vele Russen niet te verkroppen dat voormalige Warschaupact-landen lid van de EU en van de NAVO waren geworden.
Voor wie Poetin wil begrijpen is dit interview met zijn huisfilosoof een must. https://t.co/NtS08mlDoc
— Johannes Vervloed (@Diplo_JV) October 27, 2019
Uitschakeling oligarchen
Poetin nam het heft in handen. Hij wist de machtige oligarchen te onttronen die niet alleen de economie hadden overgenomen, maar ook de politieke macht naar hun hand wilden zetten. Ze konden kiezen: of ze raakten alles kwijt, of zij dienden zich te voegen naar de wensen van het Kremlin en zich verre te houden van politieke ambities. De affaire-Chodorkovski staat nog in ieders geheugen gegrift. De miljardair en baas van de oliemaatschappij Yukos werd door Poetin gevangen gezet en zijn bedrijf werd geconfisqueerd. De zakelijke imperia van de oligarchen kwamen zo onder controle van de Russische staat. Sommige oligarchen vluchtten naar het buitenland, zoals Berezovski, maar de meesten schikten zich in hun lot en werden Poetins vazallen. De veruit bekendste van hen is Roman Abramovich, onder meer eigenaar van de Engelse voetbalclub Chelsea.
Olie en gas
Het nieuwe bewind werd geholpen met een olie- en gas-bonanza. Westerse oliemaatschappijen, waaronder Shell, hadden inmiddels de gigantische olie- en gasbronnen in Siberië ontgonnen en met een netwerk van pijpleidingen verbonden aan Europa. Met dat geld slaagde Poetin erin de levensstandaard van de Russen te verhogen. Poetin werd onmetelijk populair onder de bevolking, hij schakelde al op allerlei manieren zijn politieke tegenstanders effectief uit en behaalde dan ook de ene na de andere verkiezingsoverwinning.
Prestige
Het is tegen deze achtergrond dat de Russische buitenlandse politiek valt te begrijpen. De Russen zijn een trots volk en verdienen in hun ogen een belangrijke plaats in de internationale pikorde. Binnenlandse en buitenlandse politiek komen hier samen. De avonturen van Poetin in de Krim en de Donbass (Oost-Oekraïne) en recentelijk in Syrië verhogen zijn prestige in eigen land.
Dat Poetin met zijn buitenlandse politiek de omcirkeling van het land door de Westerse imperialisten doorbreekt, zoals men dat in Rusland ervaart, levert hem veel binnenlandse populariteit op. Ik durf zelfs te stellen dat het voortbestaan van Poetins regime in eigen land voor een belangrijk deel afhankelijk is van het succes van zijn optreden buiten Rusland. Het verklaart waarom de Russen zo actief zijn op het wereldtoneel en niet alleen aan de eigen grenzen en in het Midden-Oosten. De recente Rusland-Afrika top is een voorbeeld, maar ook de steun aan het regime van Maduro in Venezuela kan genoemd worden.
Geopolitieke ambities
Dat Rusland onder Poetin weer ambities als grootmacht heeft, komt ook op vele andere wijzen naar voren. Misschien wel het duidelijkst in de ouvertures richting China. Het vriendschapsverdrag uit 2001 en de batterij aan verdragen en handelsovereenkomsten die nadien met China zijn afgesloten geven aan dat de twee grootmachten zich gezamenlijk verzetten tegen de hegemonie van de VS. Wat dat betreft is de Koude Oorlog weer terug van weggeweest. We zien dat aan het opzeggen door Trump van het kernwapenverdrag uit 1987 nadat Rusland nieuwe middellange afstandsraketten had ontwikkeld. We zien dat ook aan de Nordström 2-pijpleiding door de Oostzee, die Russisch gas tegen de wil van de Amerikanen naar Europa brengt, aan de cyberactiviteiten van Rusland en aan de terugkeer van de wederzijdse veto’s in de Veiligheidsraad.
Koude Oorlogstaal
Ook de Koude Oorlogstaal is terug. De kwakkelende economie van Rusland wordt in de Russische media niet toegeschreven aan slecht economisch beleid van de eigen regering, maar aan de door het Westen opgelegde sancties vanwege de inlijving van de Krim en de hybride oorlogvoering in Oost-Oekraïne. Ondanks de niet vervulde verkiezingsbeloften van Poetin om de economie te laten groeien met 6% per jaar en de investeringen op te voeren met 25%, geniet hij nog steeds een populariteitsscore van boven de 70%.
Reality check
Ik denk niet dat het Rusland van Poetin erin slaagt om de positie van grootmacht op het wereldtoneel te heroveren. Ten eerste zijn de middelen die hem ten dienste staan beperkt. De inkomsten uit olie en gas zijn nauwelijks voldoende om de binnenlandse economie enigszins op peil te houden. Het land verkeert al geruime tijd in economisch zwaar weer en de vooruitzichten op verbetering zijn mager.
Ten tweede plegen Poetin’s buitenlandse avonturen, in het bijzonder die in Syrië, een forse aanslag op de nationale schatkist. Weliswaar heeft Rusland een relatief grote deviezenreserve – geschat wordt zo’n 500 miljard dollar – maar het op de been houden en moderniseren van het leger doet deze in rap tempo slinken.
Ten derde is de ambitie van Rusland niet unchallenged. Het heeft niet alleen meer de VS als tegenstrever. Er is een derde grootmacht opgekomen, China. In Azië met name, maar ook in Afrika en Latijns-Amerika komt Rusland in toenemende mate China tegen. In de concurrentieslag om buitenlandse regimes voor zich te winnen beschikt China met zijn nieuwe zijderoute over (veel) meer middelen dan het relatief arme Rusland.
Regionale macht
Waar ik Rusland echter wel toe in staat acht is om zich verder als regionale macht te profileren. Met het in de eigen invloedsfeer terughalen van Abchazië en Zuid-Ossetië uit Georgië, Transnistrië uit Moldavië en vooral de Krim en de Donbass heeft Poetin duidelijke piketpaaltjes geslagen. Hij duldt geen verder oprukken van het Westen via de EU en de NAVO. Poetin probeert de invloedsfeer van Rusland gestaag verder uit te breiden, in Turkije met de verkoop van de S-400 raketten, in Syrië met ondersteuning van het regime van Assad en in voormalig Joegoslavië met de Eurasian Economic Union (EES) verdragen.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
EU16 september 2023Machtsbeluste EU in ons land geen verkiezingsthema, in Polen wel
Politiek Nederland1 september 2023Wordt het nog wat met een realo-rechts kabinet?
Kolonialisme12 augustus 2023Staatsgreep in Niger wijst op tanende invloed Westen
EU17 juli 2023Wat gaat Spanje doen als tijdelijk EU-voorzitter?
Ik heb niks met dictators, zeker niet als die zo ver gaan kritische journalisten om te leggen. Toch is de populariteit van Poetin goed te begrijpen. Rusland was heel lang een wereldmacht, ook al konden zij dat destijds al niet betalen (USSR viel niet voor niets). Het schofferen van die ex-wereldmacht door het Westen en de NAVO (inmiddels toegegeven door Jaap de Hoop-Scheffer) zette natuurlijk kwaad bloed, en versterkte de behoefte aan een sterke leider. En daar profiteerde Poetin van.
Ons systeem van kapitalisme en democratie is helaas geen toverstokje dat *poef* iedereen rijk en gelukkig maakt. Kapitalisme en democratie zijn noodzakelijke voorwaarden voor welvaart en geluk, maar niet meer dan dat. Daarna moet ieder land en ieder individu het zelf doen; en ook nog eens geduld hebben. En als het niet snel genoeg gaat dan profiteren totalitaire leiders daarvan.
Tegelijkertijd moeten we ook beseffen dat Poetins Rusland méér een bondgenoot van ons is dan Turkije, Saoedi Arabië of de EU. Turkije en Saoedi Arabië hitsen hun inwoners (maar ook Europese moslims) voortdurend tegen Europeanen op. Zo noemde Erdogan ons “fascisten en kannibalen”, en riep hij op bezoek in Duitsland op tot segregatie; “integratie is racisme”. Vanuit het buitenland gerunde moskeeën in Europa doen hetzelfde.
En “onze” EU wordt geleid door ongekozen apparatsjiks die ooit de USSR bewonderden, en die nu in heel Europa willen implementeren. Referenda en zelfs verkiezingsuitslagen (Italië, Griekenland) worden gesaboteerd en genegeerd, in Oekraïne werd aangezet tot afzetting van de gekozen regering. De EU pleit voor censuur, en het openzetten van alle binnen- en buiten- grenzen. De EU tekent onomkeerbare verdragen met dictaturen die ons honderden miljarden gaan kosten.
Poetin is geen bedreiging.
@ Arie.
“Ons systeem van kapitalisme én democratie”, schrijft u.
Zoals u daarna reageert maakt duidelijk dat ónze democratie een wassen neus is en alléén uit woorden bestaat.
Ik ben ’t volledig met u eens.
@Karton,
Onze huidige welvaart en vrijheden danken we aan die combinatie van kapitalisme en democratie. Daar zit inderdaad al een tijdje de klad in, deels door de EU die democratisch besloten lokale wetgeving ondergraaft.
Maar niet alleen de EU. Ook Nederland zelf wordt (zoals alle Westerse landen) van binnenuit aangetast door een Politiek Corrupte elite die al onze rijkdommen en vrijheden wil afschaffen. Daarom is een Nexit alleen geen oplossing, zolang kartelpolitici en ongekozen ambtenaren het beleid bepalen. Zolang wij een overheid hebben die oppositiepartijen en blokkeerFriezen wel jarenlang vervolgt, maar verkrachters na een foei-gesprek huiswaarts stuurt.
PS: dat foei-gesprek saboteert een echte aanklacht!
Veroordeling is daarna dus vrijwel onmogelijk worden. Niet alleen een rechterlijke rochel in het gezicht van de slachtoffers; maar ook een gevaar voor de samenleving omdat registratie en strafblad uitblijven.
De komende decennia gaan we nog wat meemaken.
Arie@Poetin is geen bedreiging, schrijft u en daar ben ik het met u oneens. Poetin is degelijk een bedreiging en de vergelijking met Erdogan gaat niet op zoals in uw voorbeeld. Poetin is in tegenstelling tot Erdogan slim en hij is nog slimmer dan menige westerse leider en de Russische diplomatie zit heel goed in elkaar. Hij roept niet hardop bedreigingen zoals Erdogan, hij doet hetzelfde maar stilletjes. En net als op de Krim en eerder in Georgië slaat hij ineens toe en beroept zich op zijn rechten. In Syrië was hij als enige officiële interventiemacht uitgenodigd door Assad terwijl het Westen in wezen illegaal aanwezig was als steun voor een zooitje rebellen. Waar Russische burgers leven daar zal hij toeslaan om die te “verdedigen”. De westerse boycot vind hij zeker niet leuk maar wat heeft het tot nu toe opgebracht? Het Westen is zelfs erg behulpzaam voor de nieuwe gas pijpleiding via het Noorden. De Westerse gas en olie afhankelijkheid maakt het Westen kwetsbaar en dat weet Poetin wel. En een gasloze Nederland daar zal hij niet van wakker te liggen. Zijn invloed in het M.O. waar het Westen het afliet weten maakt zijn positie nog sterker. Samen met Iran en Turkije, de fijne westerse bondgenoot zal hij de kaarten uitdelen terwijl wij niets te vertellen hebben. Ook zorgt zijn interventie in het M.O. voor steeds meer vluchtelingen richting het Westen. Een grote wapen misschien de grootste. Daar gaat het Westen aan kapot. Poetin is dus wel gevaarlijk maar dan op langere termijn.
@ni28,
Meningen kunnen verschillen, maar u weerlegt niet de voorbeelden die ik noemde. En uw voorbeelden geven mij zelfs gelijk.
Zo zeg je dat Poetin om hulp werd gevraagd door Assad, en dat klopt. Erdogan daarentegen bombardeerde ongevraagd Syrische doelen in het begin van de Syrische burgeroorlog; en onlangs opnieuw. Ook steunde Erdogan jarenlang isis dat Syrië en Irak en zelfs West Europa ontwrichtte. Tegenwoordig steunt Turkije de fsa; de isis-opvolger die onlangs het nieuws haalde met trotse filmpjes van executies van ongewapende burgers. En het door Turkse politici bejubelde bericht dat fsa een Koerdische politica had gestenigd. https://www.geenstijl.nl/5150007/videos-fsa-lui-doen-is-dingen-liquideren-koerdische-politica-785-is-ers-ontsnapt/
Werelden van verschil, en niet in het voordeel van Erdogan.
Ook in de Krim werd het Russische leger uitgenodigd door de Russische minderheid die zich bedreigd voelde door neonazi’s na die EU-staatsgreep. Spreekwoordelijke druppel was het in brand steken van een gebouw met tientallen Russische vakbondsmensen erin. De rol van de EU in dat conflict is minstens zo kwalijk als die van Rusland. Het enige verschil is dat “wij” vooral de Oekraïners tegen elkaar opstoken, terwijl Rusland zelf ingrijpt. Net als in Syrië waar we óók al de verkeerde kant kozen, maar vooral vanaf afstand de boel ophitsten.
Ik ben geen Poetin-fan, maar Poetin stabiliseert regio’s die de EU ontwricht. Wij hebben als EU inderdaad helemaal niks te vertellen in de wereld; omdat we te gierig zijn voor een leger, en te cultuurmarxistisch voor een vuist op tafel.
Dat is wat ons bedreigt, niet Poetin.
Arie@ hier en daar komen wij met onze bevindingen op een lijn maar uw bewering dat Poetin geen bedreiging is kan ik met u niet delen. U schrijft er bij nog dat Poetin stabiliseert regio’s en de EU ontwricht. Dat de EU ontwricht is duidelijk en de EU ontwricht vooral zichzelf net zoals de Sovjet unie zichzelf heeft ontwricht wat ook te lang geduurd heeft. En Poetin stabiliseert niet regio’s, Poetin annexeert regio’s. Europa heeft in haar geschiedenis vele slechte keuzes gemaakt en dat doet de EU ook met haar mea culpa houding. Een zwakheid die Poetin met al die Arabische leiders inclusife de idiote Erdogan graag misbruiken door Europa te koloniseren door de islam. Zo valt Europa uit elkaar en dan is het een makkelijke prooi. De anti-Trump houding maakt de NAVO ook zwak en Macron kan roepen dat de NAVO hersendood is maar zegt niet bij waardoor het komt. Trump heeft geen zin om alles te betalen en eigen militairen te offeren voor Europa die niet eens voor betaalt. Dus ja Europa ontwricht de NAVO en tegelijk laat zich vollopen met de islamaanhangers en Poetin lacht. Hij heeft niet eens een leger nodig. Als de huidige trend doorgaat dan is dit het einde van de Europa die wij nog kennen. De linkse trend smelt het onmogelijke samen, het geloof en socialisme wat normaal vloekt.
We zijn het op punten inderdaad eens.
De EU weigert te betalen voor de NAVO die ons decennialang succesvol beschermde, en schoffeert zelfs regelmatig de VS die wel maximaal bijdragen aan onze bescherming.
Dat maakt de EU een papieren tijger met een hele grote bek naar wereldmachten zoals Rusland. Het is dus de EU die onze veiligheid bedreigt, niet Rusland.
De EU zoekt onnodig het conflict op, aldus Jaap de Hoop Scheffer:
https://www.rtlnieuws.nl/buitenland/artikel/3795256/jaap-de-hoop-scheffer-navo-had-rode-lijn-van-poetin-moeten-accepteren
Rusland heeft Syrië niet geannexeerd, en zonder EU-gestook in Oekraïne zou de Krim ook niet geannexeerd zijn. Rusland heeft geen ambities in West Europa, omdat hier geen Russische minderheden wonen.
Turkije heeft wel ambities in West Europa, en doet niks anders dan Europese Turken en moslims aanzetten tot haat en geweld tegen Europeanen. Turkse media, moskeeën en zelfs overheidsinstanties bemoeien zich regelmatig met Nederlandse aangelegenheden. Denk aan honderdduizenden e-mails met stemadviezen voor D66 en later DENK; kliklijnen; demonstraties tegen Armenen, Koerden en lesbische pleegouders; oproepen tot jihad met de fsa in Syrië; etc. De lijst is echt heel lang.
Zo’n lijstje bemoeienissen is er van Rusland niet te maken. Minister Trollongrens verhaaltjes over “Russisch nepnieuws” bleken net zo gelogen als Halbe Zoolstras spannende verhalen over zijn ontmoeting met Poetin.
Arie@ Ik schrijf ook dat Poetin gevaarlijk is op langere termijn. Het Westen is te grote hap voor hem maar het onstabiel maken door de massamigratie van de Arabische moslims waarin hij met Turkije grote rol speelt. Op kort termijn zijn het de postcommunistische landen die zich zorgen mogen maken met name de Baltische staten en Moldavië omdat daar veel Russen wonen. De andere landen worden belaagd door de Russische nepnieuws. Rusland beschouwd ze als hun Slavische broeders die eigenlijk bij hun horen. De Visegrad landen krijgen het nog moeilijk. De Westerse landen hebben last van hun en de Russische broeder wacht op het goede moment. Het vertrouwen van de Russische burger in Poetin is overigens nog steeds groot maar wel tanende door de slechte economie. Dus heeft hij afleiding nodig waarvoor een nieuwe militaire interventie niet uitgesloten is. Dan krijgt hij weer steun want de Rus wil groot zijn en daarvoor zal hij desnoods honger lijden. De gemiddelde Rus vertrouwt Poetin op de eerste plaats, dan de leger en op de derde plaats niet meer de kerk maar sinds de Krim de geheime dienst. En de Rus heeft het nooit zo goed gehad sinds de oktober revolutie als vandaag de dag dus een beetje lijden voor een grotere Rusland is niet zo groot probleem met hun lange adem.
Rusland speelt geen enkele rol in die massa-immigratie. Een groot deel komt sowieso vanuit Noord Afrika, en ook op wat via Turkije binnenkomt heeft Rusland geen enkele invloed. Wij wel, onder andere met die dure “Turkije-deal”.
Het is de EU die;
– alle buitengrenzen heeft opengezet;
– alle binnengrenzen heeft opengezet.
Het zijn bovendien de Westerse EU-leden die;
– geen of bijna geen illegalen terugsturen;
– zelfs geen criminelen, terroristen of oorlogsmisdadigers;
– die halen we desnoods zelfs op.
Het is net als het afschaffen van ons eigen leger, of het verbieden van onze eigen woning- en voedsel- productie.
Dat doen “we” helemaal zelf, daar hebben we Poetin niet voor nodig. Voor 50 jaar multikul evenmin.
Poetin is een gevaar voor kritische Russen, en voor buurlanden met een grote Russische minderheid. Maar het beste bewijs dat Poetin ons geen kwaad doet is wel dat de EU zo’n grote bek naar Poetin geeft. Naar onze èchte vijanden zoals Iran en Turkije durft de EU dat niet. Daar mag zelfs geen kwaad woord over gezegd worden.
Wat oa Ollongren, Pechtold en Harbers logen over Rusland hadden ze nooit over Turkije durven zeggen.
Arie@ De EU speelt Poetin in de kaart, dat zal ik zeker niet ontkennen maar eerder aangeven. De EU blaft maar bijt niet en durft zich niet hard op te stellen tegen Turkije of Iran. Laat die twee genieten juist van de steun van Poetin. Zo bevecht Poetin het Westen door het anderen te laten doen. Hij juicht toe de domheid van de EU wat betreft de migratie. Wat Kadhafi eerder al zei over de bezetting van het Westen, denkt Poetin namelijk ook. Hij hoeft zelf bijna niets te doen.
Poetin en Erdogan zijn alles behalve vrienden. Een paar jaar geleden, toen Turkije een Russisch vliegtuig neerhaalde, heeft Poetin Erdogan over de knie gelegd met een totale toeristenboycot die Turkije in een crisis stortte.
Ik heb geen zin om als een soort Halbe Zijlstra te speculeren over de slimheid van Poetin, of wiie hij stilletjes allemaal steunt en toejuicht. Ik kijk alleen naar wat ik zie gebeuren, en dan is Erdogan onze vijand, en Poetin niet.
Zelfs niet na jarenlange anti-Russische lastercampagnes door de EU-lobby, en de Amerikaanse “Democraten” (in naam dan alleen). Ook Nederlandse journalisten en politici als Ollongren en Zijlstra deden daar aan mee; om over het oorlogshitsen door Timmermans en van Baalen nog maar te zwijgen.
Als Poetin al half zo gevaarlijk zou zijn als Erdogan, dan zou hij daar alle recht toe hebben.
Arie@ hier kom ik nog even op terug. Mijn mening wat Rusland betreft zit in het volgende artikel:
Europa wordt het nieuwe Midden-Oosten en Rusland zal zegevieren
Door: Juliaan van Acker , 14:18, 15 november 2019 op TPO
De Russen zullen niet morgen in onze achtertuin staan en hoeven voorlopig ook praktisch niets te doen want het Westen doet het voor ze. Zij gaan toeslaan pas als het Westen voldoende verzwakt is en dan via de vroegere Oostblok landen. Het zijn echt geen vrienden.
Ja Poetin is een geslepen boef. En ja tegenstanders worden weg gewerkt, verkiezingen gemanipuleerd door obstructie van de andere partijen.
Maar vergelijk het nu eens met noord west Europa. Onze media zijn dikke vriendjes met de kliek van de regerende partijen. Of het nu over midden/links of midden/rechts gaat.
Partijen die werkelijk het decennia oude beleid van meer EU, meer immigratie en meer natuur/milieu met relevante argumenten onderuit halen , worden gedemoniseerd en in een cordon sanitair gezet.
Soms worden tegenstanders gewoon koud gemaakt, zoals Fortuijn. Het is dus blijkbaar een regenten kliek , die elkaar hier de bal toespeelt. De media helpen hier flink bij mee.
Sterker nog, msm-nieuws blijkt vaak nep, terwijl onafhankelijke bronnen op internet verdacht gemaakt worden.
Zie de ‘vluchteling’ hausse, waar 80 % economisch is. En het co2 nep verhaal, waar door propaganda politieke doelen gepusht worden, met de leugen dat de zee straks 6m stijgt en van alles en nog wat bedreigd wordt.
Is het dus zoveel beter hier dan in Rusland? Ja, nog wel, maar we drijven wel de richting stroomversnelling en daarna afgrond.
Zodoende wil ik het verhaal over Poetin / Rusland nuanceren. Echte democratie bestaat hier namelijk ook niet.
Mijn oplossing? Koop Russisch gas en olie, exporteer onze producten naar Rusland. Schakel over op kern energie.
Grenzen dicht voor nog meer islam en Afrikaanse paupers. De invloed uit Turkije en Saoedi Arabië is ondermijnend en erger dan Russische invloed. Er is nl. geen ideologisch conflict met de Russen, wel met de islam.
In het “vrije” westen denkt men dat de hele wereld op democratie zit te wachten, realiteit is dat veel bevolkingen daar nog helemaal niet aan toe zijn, en er ook niet op zitten te wachten.
De Russen zijn zo’n bevolking, en dat houd in dat iemand als Poetin simpelweg het beste is wat er aldaar te realiseren is.
Vervolgens regeert Poetin inderdaad met harde hand, maar dat is ook de enige manier om in een land als Rusland de orde te handhaven.
En verder heeft hij dan het maffioso zooitje opgeruimd en/of onder controle gebracht wat Jeltsin hem had nagelaten.
De buitenlandse politiek van Rusland worden verder zuiver door het westen gedreven.
Zo zijn de gebeurtenissen in Donbass en op de Krim een direct gevolg van NAVO uitbreiding en inmenging door de EU en de US Deep State in Oekraïne, waarbij Poetin enkel opkomt voor de veiligheid van de aldaar woonachtige etnische Russen, en voor de veiligheid van Rusland zelf.
Ook de oorlog in Syrië is een rechtstreeks gevolg van Obama/Deep State acties.
En gezien Syrië en Rusland al meer dan een halve eeuw lang trouwe bondgenoten zijn is het niet meer dan normaal dat Poetin Assad te hulp komt.
Wat de gevestigde macht in het westen niet wenst te begrijpen is dat Rusland (en Poetin) onze vijand niet is, onze vijand resideert in Peking, in Teheran, in Riyad, in Dubai, en in Brussel.
Rusland is een land dat onze steun verdient, en niet onze vijandschap, het is gewoon een met het westen compatibel land dat democratisch nog moet groeien (en de EU mag wat dat betreft eerst de eigen stoep wel eens vegen).
Het enige wat de EU agressie tegen Rusland/Poetin bereikt is dat we de Russen een bondgenootschap met China opdringen, en geloof me, dat is wel het laatste wat we willen.
mr Frans, inderdaad mooi geschreven, ben niet zo bang voor Poetin, eerder voor Brussel, het westen onze (democratische landen).
Als ik aan (onze….) mr Rutte denk, en mr Poetin hiernaast zou staan dan is Rutte weliswaar beetje.. langer. Maar verder staat Rutte dr niet, Poetin wel en dat is ook direct duidelijk ..uitstraling.. zegt het meteen.
Zou Poetin dan niet meestal denken dat hij naar het circus gaat?
Poetin is een slimme baasje en tegelijk een geslepen en autocratische boef die gebruik maakt van de onbekendheid voor democratie onder het volk en de
grote lijdensvermogen in dienst van het land. Rusland rolde vanuit het feodalisme direct het communisme in en dat communistische verleden speelt nog altijd rol. De arbeider heeft de zekerheid om altijd in leven gehouden te worden(wat voorheen zeker niet bestond) en zekere armoe vind ie niet erg want zijn enige plicht is de trouw aan de staat. Democratie is vrijheid maar lastig en rommelig en de gemiddelde Rus heeft liever een sterke leider die alles bepaalt. En Poetin met zij ijzeren hand is zo man die de drang heeft om de grootheid van Rusland te herstellen en men gehoorzaamt want het feit is dat de gemiddelde Rus de nodige trots heeft en tegelijkertijd het nog nooit zo goed heeft gehad als nu al is het nog altijd alles bij elkaar misschien niet zoveel.
Rusland is het laatste Imperium ter wereld. Het is Christelijk, autarkisch, heeft ons territoir niet nodig, lijdt niet aan een verwoestende immigratie. Wij hebben er niets van te duchten, dat Land wel van ons. De Geschiedenis leert dat.
Zoals in WO I de geallieerden ervan droomden dat de ‘Russische stoomwals’ ze uit de penari zou halen, moeten wij nu hopen op een nieuwe Brusilov die ons tegen de Islam beschermt. Zjoekov uit WO II mag ook.
De anti-Russia stemming van de EU en die van USA-kringen rond plutokrate en kleptokrate HC, laat zich duiden: 1. psychologisch als een manifestatie van de gebruikelijke ondankbaarheid en 2. politiek als de structurele behoefte van enige Staat aan een gekwalificeerde vijand. Voor wat betreft de USA voldoet Afghanistan e.d. niet aan dat beeld, Rusland als souvenir aan de Koude Oorlog wél. In dit stramien past HClinton’s valse ‘Russia-gate’.
HPax@ De Sovjet unie had al de vele moslims landen in haar pakket. Na het uiteenvallen van de Sovjet unie hebben zij die niet meer onder directe controle maar de Russische invloed is groot. Wel hebben zij dezelfde last van als wij van islam-extremisten. Zij zullen ons echter niet helpen tegen de islam in tegendeel. Putin geniet van het bezetten van Europa door moslims. Inmiddels vergroot hij zijn invloed in het M.O. Hij weet dat Europa onder de islam invloed zal bezwijken. De islam is zijn leger want zijn eigen leger is niet zo sterk als hij doet voorkomen.In het tijd van het communisme waren het de Democraten in de VS die zij steunden, de Republikeinen waren de slechteriken. Wat een verschil hoe de Democraten zich nu tegen Rusland opstellen maar ook voor hun is het maar een afleiding voor hun eigen echte problemen. De Republikeinen hebben hun eigen arbeiders gekaapt.
U gelooft in de Russen en hoopt op hun hulp. Ik denk dat u er naast zit. Putin is de meester in het bedriegen. Trap er niet in.
Poetin is uitermate pragmatisch. Wij hebben door onze anti Rusland politiek hem in die hoek gedreven.
Als hij bondgenootschap krijgt aangereikt, zal hij ook bondgenoot zijn.
N.b. de Krim en Oost Oekraïne moeten dan aan Rusland terug gegeven worden. Er wonen daar Russische meerderheden. Ik zie het probleem daar niet van.
Ook Assad van Syrië zal als legitiem president erkent moeten worden. Dat had trouwens vanaf dag 1 moeten gebeuren, waren er ook geen 100 duizenden doden gevallen en miljoenen vluchtelingen. De arrogantie van het zogenaamde westers democratisch moralisme is tenen krommend.
Niet overal werkt het democratisch beginsel , zoals wij wel denken.
EV@ Het probleem schuilt in het verleden toen de Sovjet unie veel niet Russische landen bevatte en dus veel Russen daar gingen wonen met Russisch als de officiële taal. Al die landen wil hij terug hebben en eventuele annexatie praat hij goed door het beveiligen van de aldaar wonende Russen. Eigenlijk zegt u dat de Sovjet unie in haar recht is en terug moet komen. Als hij bondgenootschap aangereikt krijg zal hij bondgenoot zijn, zegt u maar hij is alleen bondgenoot als hij iets mee wint. Daar schuilt bij hem het gevaar. Hij heeft het geluk dat in vele landen die onafhankelijk werden het nog slechter gaat dat in Rusland zelf. Krim is een aparte hoofdstuk, de Krim-Tataren werden al in het verleden door de Russen overmeesterd en tegenwoordig zijn zij aan de Russen loyaal. En Oekraïne draait nog slechter dan de Russen en dan is de keuze snel gedaan. Overigens kreeg Oekraïne de Krim van Chroestjoff die zelf Oekraïner was als cadeau dus het valt te betwisten bij wie Krim hoort. Maar is annexatie de juiste wijze om landen terug te krijgen? Dat het Westen al lang aan het blunderen is is helaas een feit en de maatregelen tegen Rusland zijn eerder contraproductief dan effectief. Zie de steun aan de Syrische opstandelingen die op zich illegaal is in tegenstelling tot de Russen die legaal zijn door Assad gevraagd. Dat Poetin slimmer is dan menige westerse leider zal ik niet betwisten maar u ziet hem als vriend en ik niet. Maar het Westen heeft ook nooit hoeven te lijden onder de Russen. Wat Poetin nu doet deed de Sovjet unie al. Alleen is de situatie enigszins veranderd.En zoals ik al eerder schreef, het gevaar schuilt niet in vandaag of morgen maar op langere termijn. Maar misschien zal Het Westen hem,gezien de trend, aftroeven door eerder socialistisch te worden dan Rusland zelf.
Rusland heeft een krimpende bevolking en een zwakke economie.
U heeft gelijk voor wat betreft Russische minderheden. Stalin mixte de volken in de SU.
Door olie en gas inkomsten creëer je ook een wederzijdse afhankelijkheid. Wij hebben hun grondstoffen nodig, maar zij hebben beslist euro’s nodig.
E.Vreeland@ niet verkochte grondstoffen zijn minder waard maar ik denk dat de Russen het langer volhouden zonder euro’s dan wij zonder de grondstoffen afgezien van de wanhopige experiment van Rutte om gas in de ban te doen.
Ad Vreelands: ‘Rusland heeft een krimpende bevolking’.
Dat is een van de Russische rijkdommen.
Nuchter en helder artikel met een m.i. juiste analyse