Filterbubbel
Ik heb het gevoel beland te zijn in een grote zandbak vol blubber. Het regent al maanden achtereen en het rulle zand is verworden tot stevige modder. Als je de blupsie vastpakt in je knuist, blijft alles plakken, als je hard knijpt wordt hij alleen maar taaier en druipt het kleine beetje vocht zo tussen je vingers uit. Je kunt er iemand mee doodmeppen, zo weinig lucht zit erin.
Voorheen kon je handenvol zand pakken zonder dat het zich aan je vastzoog als dorstige bloedzuigers. Dat losse zand gleed soepel tussen je vingers, als je wat wilde vasthouden of bewaren, deed je eenvoudig je vingers tegen elkaar en het zand was van jou.
Zandbak
Ik zit nu in die voormalige zandbak, samen met jullie allemaal. Wij hebben ons gegroepeerd in twee groepen, lijkt het. De Rechtschapenen aan de ene kant en de Deugdzamen er tegenover. De Social Justice Warriors, de Nieuwe Feministen, de Wegkijkers, De Gutmenschen, de Deugaapjes, de Moslimknuffelaars en de Linkse Landverraders zitten heel toepasselijk aan de Linkerkant en de Racisten, de Xenofoben, de Kopvoddenvrienden, de Nationalisten, de Verkrachtingsgoedpraters, Cryptofascisten, Islamofoben en alle Bozewittemannetjes gebroederlijk op rechts.
Er is modder genoeg, het blijft maar regenen en de modderstroom lijkt onuitputtelijk. In no time zit iedereen onder de blubber, zwartgemaakt en zwartmaken gaan fraai gelijk op. De een noemt de ander ‘Verkrachtingsverheerlijkende Fascist’ *klets, een lading onwelriekende modder vloog door de zandbak* en diens achterban slaat met nog ruigere (het kan blijkbaar altijd een tandje harder, hoger, meer en erger) taal terug. *klets klets boem, de derrie kwam in meervoud terug van rechts* ‘Vieze ongeschoren tuinbroek, waarom hou je je niet bezig met vrouwenbesnijdenis in plaats van met je onzinnige poppenhuisfeminisme? Ik zou mijn hond zelfs niet op je zetten!’
Terugslaan
Links zint op wraak. ‘Die walgelijke haatballen, deze braakballen die de aarde vernietigen, die schrijven we kapot in onze krantjes! Gelukkig zijn die nog wel op onze hand, of plaatsen onze stukken. Als we die nazi’s uit het Oosten hun gang laten gaan denkt het Volk straks nog dat we morgen allemaal in boerka lopen en alleen wijn in de beslotenheid van ons eigen toilet mogen nuttigen. We moeten keihard terugslaan *kletserdeklets een supermodderbal in je smoel*, vuile rotfascist!’
Usw
Enzovoort
Etc.
Verzuiling
“[Deze] twee kampen blijven in het Nederland van nu gescheiden. Zomergasten op de VPRO, Nazomergasten op GeenStijl. Elk kamp zijn eigen media, zijn eigen timeline. De nieuwe verzuiling heet ‘de filterbubbel’.” Dat schrijft Christiaan Weijts in de Groene Amsterdammer van 8 maart en wat mij betreft heeft hij helemaal gelijk. We hebben ons weer verzuild, herzuild zo je wilt, iedereen zijn eigen zandbakkant. We hebben een schier oneindige stroom verbale drek tot onze beschikking. We zijn tot op het bot verdeeld en komen heus niet nader tot elkaar, hoe hard we ook schelden en smijten.
Polarisatiequiz
Jongens, meisjes, of je nou racist of Regenboogwarrior wordt genoemd, luister alsjeblieft naar me. Ik heb er genoeg van. Ik ben het zat. Hoe hard u ook schreeuwt, scheldt, schrijft of werpt, ik laat mij niet knechten, voor uw karretje spannen, in uw hoekje drijven, in het andere hokje drijven. Ik doe niet mee aan uw Grote Polarisatiequiz. Schrijf me uit, alsjeblieft, ik eis dat u mij zonder een lading stinkend sputum uit uw zandbak laat vertrekken. Ik ben er klaar mee. Ik weet dat velen van u nu zullen denken: je moet een kant kiezen, Prazdny, deze tijd vraagt om een uitgesproken mening en dito stemgeluid, maar ik wil het niet en kan het ook niet en ik zal u proberen uit te leggen waarom.
Ik heb een nog groter probleem dan u, vind ik zelf, mijn deugdzame en rechtschapen vrienden, kennissen en zo goed als onbekende social media medemensen. Ik ben namelijk geen onderdeel van een veilig nest, ik wentel mij niet in linksdraaiende yoghurt of zuurrechtse kots. Ik voel niet de kracht van vele schouders maken sterk, hamer en sikkel, vlag of adelaar.
En nee, dat is geen slachtofferschap. Ik prijs mij gelukkig geen schreeuwende schakel in het eigen gelijk te zijn. Maar eenzaam is deze zelfverkozen opstelling wel zo nu en dan. Nou ja, zo zelfverkozen is zij niet. Het is eerder een optelsom van mijn ideeën en standpunten, overtuigingen en ethisch bewustzijn. En die blijken nou eenmaal niet zo makkelijk in een hokje, of Kampf, te passen. Sorry. Bovendien voel ik niet de behoefte om me over elke scheefzittende scheet uit te laten, op een uitzondering als deze na.
Filterbubbel
Nog even over de Filterbubbel waar iedereen het maar steeds over heeft. Ik heb die dus niet. Niet zo gek als je niet samen schuilt onder een paraplu en preekt voor eigen parochie. Ik ben nog steeds niet uit de zandbak, hoe hard ik ook probeer. Ik wil er stiekem ook niet uit, ik ben weliswaar niet graag onderdeel van de Borg, maar wel van een maatschappij. Deze graag, dank u. En aangezien ik een eenling in de woestijn, pardon: moeras, lijk te zijn, ben ik reeds overprikkeld bij het ontwaken. Scheldende boze horden in stereo.
Ik heb echt geen filterbubbel. Ik las op social media bij anderen dat als ze hun filterbubbel moesten geloven, GroenLinks 149 zetels zou halen. Ik dacht dat helemaal niet, want ik volg bijna net zoveel mensen met diametraal tegenovergestelde meningen die heel andere partijen een warm hart toedragen. Ik lees ze allemaal even graag. Echt. Ik erger me ook aan allebei, ongeveer even vaak. Slappe hap Bronja, zo slap. Deze tijd vraagt engagement, laat je horen!
Maar ik kan dat niet. Niet vanuit een hokje, van onder een zwareshagokselharendekje en ook niet van onder een bruinehemdenzeiltje. Ik hou van nuance, van reden. Van de toon, die ook. Dat schijnt tegenwoordig ook niet meer te mogen, houden van een beschaafd debat. Sorry, wederom.
Verbinden
‘Maar wat wilt u nou eigenlijk zeggen, Prazdny? U wilt nergens bijhoren en u bent ook niet zielig. Wat voegt uw relaas dan toe? Wilt u verbinden? U weet dat dat woordje besmet is, ja ook dat woord heeft een nare bijsmaak gekregen.’
Nee. Ik wil niet verbinden. Ik wil enkel ventileren. En meedelen dat er ook mensen zijn die niet een moreel volbloedpaard berijden en desondanks wel degelijk een mening hebben, zichzelf in de ogen kunnen kijken, standvastig zijn, al worden ze door het zandbakkende schreeuwvolk soms weggezet als waaibomen die met alle winden meewaaien en zodoende een inferieur soort hout opleveren.
Zionist
Kijk, ik stem uit principe geen SP vanwege hun Israëlstandpunt. Daar waar het voor Anja Meulenbelt reden was de rode partij te omarmen, is het voor mij juist reden haar links te laten liggen. ‘Aha, u bent een ijzervreter! Een rechtse Israëlvriend, een voorstander van een Eretz Israël, een voorstander van de Bezettegebiedenapartheid!’ Ehm, nee. Ik ben een grote tegenstander van de schandepolitiek van Israël, de bezetting en die ranzige, misselijkmakende nederzettingenexpansie, maar ik hou van het land. Ik voel walging als ik Netanyahu hoor praten, maar ben van mening dat de oprichting van een Joodse staat in 1948 een grote verworvenheid is. Ja, ik verklap u een geheimpje: ik ben Zionist. ‘Wat walgelijk, ik ontvriend u onmiddellijk! U haat Palestijnen, bent voorstander van de Holocaust die daar – met uw goedkeuren, kent u geen schaamte? – plaatsvindt. U bent geen haar beter dan de mensen die uw halve familie door de ovens van Auschwitz joegen!’
Ehm, tweemaal nee.
Ik begin al minder de behoefte te voelen met u van mening te wisselen, heb niet het gevoel dat wij elkaar op deze manier bereiken. Het is heel zwartwit onder uw bedompte deken der zelfgenoegzaamheid, is het niet?
Waaibomen
Nog een poging dan. Ik heb een uitgesproken klimaatstandpunt, acht het van cruciaal belang dat het bovenaan de politieke agenda komt. Ik ben tegenstander van het kapotmaken van onze mooie aarde, fossiele brandstoffen incluis. Ik ben groot tegenstander van de bio-industrie. Ik ben voor gelijke rechten voor homo’s, liefde voor iedereen. Ik ben tegen de hoofdoekenhetze. Ik ben voor seks. ‘Aha, wij van gestreeptrechts kunnen het verder wel uittekenen, hoor. Stopt u verder maar met uw onwelriekende jaren zeventig visie!’ Nogmaals nee. Want vindt u mij nog zo anti-autoritair als ik u vertel geen voorstander van vrije abortus, van van overheidswege opgelegde orgaandonatie te zijn en … ‘Aha! Nu weet ik het! U bent een gristenzuster! Dat is het! Eindelijk komt hier de aap uit de mouw, de Godsadem is in u gevaren!’
Jongens. Nee. Nee en nee. Ik waai wel weer met alle winden mee. Weten jullie hoe taai en grillig waaibomen zijn?
Dit artikel is eerder gepubliceerd op bronjaprazdny.nl
De artikelen op OpinieZ zijn gratis voor u te lezen. U kunt ons steunen door dit artikel te delen op 
Facebook, 
Twitter, 
LinkedIn of andere sociale media.
Zie de buttons onder de advertenties.
