PvdA schrijft potsierlijke dreigbrief aan Netanyahu

8 september 2016 - Uri van As

Titelfoto: Benjamin Netanyahu, gepubliceerd onder CC BY 2.0 .

Aan bezoeken van premiers uit landen kleiner dan Nederland schenken de media nauwelijks aandacht. Maar kondig een staatsbezoek door de premier van Israël aan en links Nederland schiet in een obsessieve kramp. Dan verzinnen voormalige kwaliteitskranten een spionage-hoax die bevriende politieke partijen kunnen inzetten in hun strijd om de anti-zionistische kiezer.

Dan mag oud-CDA-premier Van Agt een laatste keer kond doen van zijn Israëlhaat, weigert in de Tweede Kamer Nederlands kleinste Kamerlid Kuzu bezoekend premier Netanyahu een hand en laten de ‘verbinders‘ en ‘verschillen-overbruggers’ van Groenlinks heel vernieuwend verstek gaan. Groene activisten mengen zich liever onder Internationale Socialisten en Marxisten, uitgedost met Palestijnse parafernalia.

Dreigbrief
Terwijl alle snode anti-Israël relletjes mislukten, deden premier Rutte en zijn gast Netanyahu goede zaken op economisch gebied en terreinen van beveiliging en technologie. Ook werden er gezamenlijke projecten aangekondigd waarvan de Palestijnse bevolking daadwerkelijk zal profiteren. Geen destructieve boycot maar constructieve infrastructurele verbeteringen.

PvdA-kamerlid Michiel Servaes kon als coalitie- en partijgenoot natuurlijk niet deelnemen aan de provocatieve Kamervraagpogingen van D66, SP en DENK om minister Koenders te betrekken in de voorgekookte NRC-spionagerel. Dus schreef hij een brief. Een dreigbrief aan het adres van premier Netanyahu. Servaes waarschuwt de Israëlische premier nog één keer: stop met ‘illegaal beleid’ en ‘afwijzen van vredesinitiatieven’ of wij, alle linkse fracties inclusief het CDA, gaan over tot strafmaatregelen tegen Israël.

Levensgevaarlijk
Dat de in katholieke kringen opgegroeide Servaes in zijn brief koketteert met zijn Joodse achtergrond en betrokkenheid bij Israël maakt zijn boodschap er niet sterker op. Integendeel. EAJG-aanhangers en andere linkse Joden zijn doorgaans diep teleurgesteld dat hun Israël niet de socialistische heilstaat is geworden die hen voor ogen stond: een Cubaans paradijs aan de Middellandse Zee. Netanyahu beseft dat als geen ander.

In Nederland kan men zich in luie, academische leunstoelen nog altijd ongestoord overgeven aan linkse dagdromerijen, in Israël worden zulke fantasieën ruw verstoord. Na eindeloze onderhandelingen en schendingen van overeenkomsten met een partij die zelfs haar vrouwen en kinderen aanzet tot moord en doodslag, is de Israëlische bevolking niet zo zeer rechts geworden maar pragmatisch reëel. In Israël gelooft, op een enkele Haaretzlezer na, niemand meer in de levensgevaarlijke oplossingen van links. En zeker niet in die vanuit Israëlhatend Europa.

CDA
Premier Netanyahu kent zijn bevolking beter dan onze salonsocialist Servaes. De rampzalige toestand waarin de ambtenarenpartij van Servaes zich bevindt zal de doorgewinterde politicus Netanyahu beslist bekend voorkomen. Netanyahu zal daarom niet wakker liggen van Servaes’ epistel. De grommende ijdeltuit Koenders is stevig aangelijnd door premier Rutte en het valse Franse ‘vredesplan’ is al tijdens de start mislukt.

Dit VVD/PvdA-kabinet gaat geen Palestijnse staat erkennen en de boycotdreigementen van stokebrand Servaes zijn niet meer dan Haagse bluf. Zijn brief maakt wel duidelijk dat het CDA door steun aan Servaes’ boycotmotie definitief is toegetreden tot het anti-Israëlkamp. Maar dat wist politiek Nederland al geruime tijd. En de CDA-kiezer weet het nu ook.

Potsierlijk
Sinds de Turkse onderbuik-Denkers de PvdA-fractie hebben verlaten en de peilingen op dramatisch stembusverlies duiden, trachten de linkse bureaucraten zich aan hun laatste Kamerzetels vast te klampen met anti-Israël retoriek. Het is een ietwat zielige vertoning. De PvdA die bij monde van Servaes spreekt over een ruime meerderheid voor haar standpunten, terwijl de bevolking deze partij massaal de rug toekeert.

In maart 2017 zal duidelijk worden dat de potsierlijke dreigbrief van Servaes niets meer is dan een met Arabische inkt geschreven afscheidsbrief.