Het belang van horizontale privacy
De lente is eindelijk begonnen en de zomer is aanstaande. De vlinders en de hormonen spelen op en thuis is het voor sommigen te warm om daar uiting aan te geven.
Privacyschending
Mensen storten zich in elkaars armen in steegjes en in de duinen, zoals mensen al eeuwenlang doen. Twee weken geleden dook het eerste filmpje alweer op van twee verstrengelde mensen die het thuis blijkbaar te warm vonden. Deze filmpjes komen op internet te staan en gek genoeg is er niemand die hier een punt van maakt. Mensen branden de gefilmden af, lachen hen uit en gaan weer over tot de orde van de dag. Toch is dit in feite een ernstige vorm van privacyschending.
De smartphone-mens loopt continu met een besef rond dat hij alles kan filmen en dat alles wat hij doet gefilmd kan worden. De privacy van de mens is steeds beperkter geworden en daardoor zijn bewegingsvrijheid ook. De vrijheid van de moderne burger wordt ingeperkt door de altijd bestaande mogelijkheid gefilmd te worden.
Horizontale privacy
Vaak wordt de relatie tussen de burger en de staat op het gebied van de persoonlijke levenssfeer aan de orde gesteld, wat overigens volkomen terecht is. Dan gaat het over de verticale privacy. Maar zelden heeft iemand het over die andere vorm van privacy, de horizontale privacy. In deze vorm gaat het om hoe de burgers zich tegenover elkaar gedragen en welke verantwoordelijkheden en plichten zij hebben op het gebied van de bescherming van elkaars privacy.
Uitglijders
Iedere uitglijder die wordt begaan, van vechtpartijtjes op het schoolplein tot overgeven na wilde avonden en seks op publieke plaatsen, lijkt het waard te zijn om gefilmd en op het internet geplaatst te worden. Maar het is juist belangrijk dat tieners – en eigenlijk ook volwassenen – zich op bepaalde plaatsen ongezien en onbespied weten. Zodat ze die uitglijders kúnnen maken, zonder dat ze bang hoeven te zijn dat de gehele wereld er weet van krijgt en het gefilmde tot einde der dagen rond blijft spoken op het internet. Erg chic is het vaak niet, maar het is nu eenmaal een onderdeel van de opgroeiende en opgegroeide, maar bij momenten nog steeds rafelige mens.
De ruimtes waar ze ongestoord kunnen uitglijden zijn verdwenen. Er is een absolute sociale controle ontstaan, waarin de ander steeds in de gaten wordt gehouden en iedereen zich ook in de gaten gehouden voelt. Alsof het oog van God, dat we eindelijk verworpen dachten te hebben, terug is gekomen middels het cameraatje op de smartphone.
Waar we voor het oog van God nog een paar weesgegroetjes mochten doen, is het laatste oog veel onverbiddelijker. Het internet kent geen barmhartigheid. Het web kent geen genade.
Moralisme
Op het internet is een moralistisch fascisme aanwezig dat het adagium hij die zonder zonde is… geen plek gunt en iedereen met zoveel mogelijk virtuele stenen bekogelt.
De horizontale privacyschending is erg ongezond voor toekomstige generaties. Op welke wijze kunnen zij nog hun uitglijders maken in de begrenzing van het lokale?
Bestaat er nog een “buiten” voor de smartphone-mens waarin hij even kan ontsnappen aan de blik van de ander? Het lijkt er eerder op dat hij continu bang moet zijn dat hij gefilmd kan worden. Deze groeiende onvrijheid krijgt bijna geen aandacht in de media.
Toch is het belangrijk dat we ons hier bewust van worden en we een fundamenteel debat voeren over de horizontale privacy. Het is immers niet alleen de staat die voorzichtig om moet gaan met wat zij weet over ons, wij zijn het ook zelf die even voorzichtig met elkaar om moeten gaan.
Over de auteur
- Masterstudent filosofie en theologie
