Dankzij Israël is elke jood geen ongedekte cheque meer

Het moet in de jaren 60 geweest zijn toen ik de schrijver-jurist Abel Herzberg (1893-1989) op tv hoorde zeggen: “Dankzij Israël is elke jood geen ongedekte cheque meer.”

Ik vond die uitspraak, in het Nederland van toen relatief kort na de oorlog, nogal abstract en theoretisch. Want wat hadden de Joden in het progressieve, liberale West-Europa eigenlijk nog te vrezen?

Frankrijk
Zo maar een bericht in de media: van alle Franse soldaten die bij militaire operaties worden ingezet, is de helft binnen Frankrijk zelf actief. En de helft daarvan moet 717 Joodse scholen bewaken…. In hetzelfde Frankrijk, in Toulouse, schoot in maart 2012 de zelfverklaarde Al Qaida-aanhanger Merah bij de ingang van een joodse school drie kinderen en een rabbijn dood.In mei en juli 2014 werden in Parijs twee synagoges aangevallen door bewapende groepen ‘pro-Palestijnse demonstranten’. De Parijse oproerpolitie slaagde er maar ternauwernood in om de 100 joden in één van de belegerde gebedshuizen te ontzetten.

Joden in Brussel, Parijs en Kopenhagen werden slachtoffer van moslim-fundamentalistisch geweld. We hebben het over Europa, anno 2016.

Schilderswijk
In de zomer van 2014 klonk tijdens een demonstratie van moslim-extremisten in de Haagse Schilderswijk “Dood aan de Joden”, voor het eerst in het naoorlogse Nederland. Burgemeester Van Aartsen, die zijn vakantie voor zo’n futiliteit niet wilde onderbreken, liet later weten dat er niets strafbaars had plaatsgevonden. Ik kan me natuurlijk vergissen, maar is Janmaat destijds niet voor minder veroordeeld? Bij andere demonstraties en de sociale media, zijn anti-joodse uitlatingen inmiddels aan de orde van de dag.

In het Nederland anno nu zijn in de publieke media antisemitische uitingen “salonfähig” geworden. Het zorgt immers voor ophef en vertier. Ook worden joodse scholen en instellingen permanent bewaakt door de marechaussee.

Abou Jajah
Schrijver Ilja Pfeijjfer kreeg de mogelijkheid om in de NRC met bekende antisemitische kretologie van leer te trekken tegen Leon de Winter, die zich, met enkele andere auteurs, verzet tegen de uitgave van een boek van de Arabische activist en anti-joodse Abou Jahjah bij de Bezige Bij. Dit stuk zou ‘een grap’ zijn, aldus de NRC-Ombudsman, die zelf betwijfelde of deze poging tot literaire humor wel zo geslaagd was. “Schrijver en dichter Pfeijffer is geen antisemiet – dat moeten opschrijven is al ongemakkelijk. Maar goede intenties maken zulke variaties op racisme nog niet onschuldig. Een individu nemen als exemplaar, al dan niet als representatief, triggert het antisemitische stereotype.”, schreef de NRC-Ombudsman terecht.

Verbranden
Of neem Arjen van Veelen, die in dezelfde krant schreef dat Leon de Winter de boeken van Abou Jahja zou willen verbranden. Dat heeft Leon bij mijn weten nooit beweerd, maar het is een teken aan de wand dat dergelijke artikelen en meningen zonder enige reserve hun weg in de kolommen in de zogeheten kwaliteitspers vinden. Leon de Winter kreeg in de NRC terecht ruimte voor repliek.

Antizionisme
Is kritiek op Israël per definitie antisemitisch? Neen, natuurlijk niet, maar bij de kritiek op daden van de Israëlische regering zijn al gauw de verhoudingen zoek en de remmen los. Antizionisme màg immers, ook al richt het venijn zich meestal tegen joden in het algemeen. Een van oudsher bekende debattruc.

Naar aanleiding van het steeds minder verhulde antisemitisme van links schreef de Israëlische historicus Gorenberg in het progressieve Amerikaanse tijdschrift The American Prospect:

“But when you pick a small country, which happens to be Jewish, as the embodiment of all you think is evil, as the prime agent of destructive forces, then you have strayed out of the realm of politics, certainly of progressive politics. You have stumbled into an older universe of European mythology, in which Jews are not only the ultimate Other, but also the obstinate rejecters of whatever right-thinking people believe, and whose role and power is dramatically exaggerated.”

Herzberg
Abel Herzberg was ervan overtuigd dat alleen het bestaan van de joodse staat het de joden in de diaspora nog mogelijk maakte met opgeheven hoofd te leven. Ik ben daar niet meer zo zeker van. Had Herzberg kunnen vermoeden dat het (sucesvolle) bestaan van Israël het antisemitisme in West-Europa legitimiteit zou verlenen?

En had Bolkestein dan toch gelijk toen hij zei: ‘Joden kunnen beter emigreren uit Nederland’ Misschien wel; Israël is dan de voor de hand liggende keuze.

Over de auteur

Freek van Beetz

Freek van Beetz, studeerde Planologie en Politicologie, was van 2001-2010 adviseur van de MP van de Ned.Antillen. Auteur van Uitzicht op Zee (roman, 2015) en van Het laatste Kabinet (2010) en Het einde van de Antillen (2013).

Recent gepubliceerd

Archief

• Media9 september 2023Media meer dan ooit doorgeefluik van activisten en belangengroepen
• Politiek Nederland8 augustus 2023Verkiezingen 2023: een haast onvoorspelbare omwenteling
• Migratie9 juli 2023Hoe opgeklopt optimisme veranderde in vruchteloos vooruitschuiven
• Politiek Nederland27 mei 2023Worden we met een republiek pas een echte democratie?