#Elections2016: Dus toch Trump vs Clinton
Ted Cruz is niet meer. Althans, zijn campagne is voor onbepaalde tijd opgeschort. Afgelopen dinsdag had Cruz Indiana willen winnen om daarmee nog enig perspectief op een redelijk aantal kiesmannen te houden.
Natte droom
Het mocht niet zo zijn. Aan Carly Fiorina, de kersverse running mate van Cruz, viel vervolgens de twijfelachtige eer te beurt voor de tweede maal binnen dezelfde verkiezingen de handdoek in de ring te moeten gooien. Met het verscheiden van Cruz en Fiorina blijft nog over de natte droom van iedere Democratische politico en het doembeeld van veel conservatieven: Donald Trump.
Wie een jaar geleden had voorspeld dat Trump binnen een jaar de Republikeinse presidentskandidaat zou worden, zou voor gek zijn verklaard. Het was in eerste instantie nog de vraag hoe serieus Trump zijn eigen kandidatuur zou nemen – in 2012 wilde hij ook een gooi wagen maar dat liep binnen no time spaak. Deze keer echter lijkt niets Trump te kunnen stoppen, maar hij heeft de nominatie nog niet helemaal op zak.
Nationale Conventie
Alle andere kandidaten hebben hun campagnes opgeschort, maar mocht Trump onverhoopt voor de Republikeinse Nationale Conventie niet de benodigde 1237 kiesmannen weten te winnen dan kan er nog iets anders gebeuren. In dat geval wordt de conventie opengebroken en gaat daar ter plekke bepaald worden wie de uiteindelijke presidentskandidaat wordt. Dan kunnen ook de nu gesneuvelde strijders herrijzen en alsnog een gooi doen. De kans dat het zo ver komt is echter klein.
Aan de andere kant lijkt de race ook aardig gelopen. Bernie Sanders heeft het lang vol weten te houden, maar lijkt toch niet aan de ijzeren wetten van de electorale wiskunde te kunnen ontsnappen. Hoewel Sanders een onwaarschijnlijke campagne heeft gevoerd en vriend en vijand meermaals wist te verrassen, lijkt de koek nu toch echt op.
Super delegates
Met steeds minder staten te gaan kan Sanders alleen nog hopen op de zogeheten super delegates, kiesmannen die niet gebonden zijn aan de uitslag van hun staat en zelf mogen bepalen wat goed is voor de partij. Saillant detail: Sanders is zelf een super delegate, evenals Bill Clinton. De kans dat zij hun steun zullen geven aan Sanders is niet heel groot. Sanders heeft zich gedurende vrijwel zijn gehele loopbaan afgezet tegen de Democratische partij. Dat heeft hem niet per se vrienden opgeleverd binnen de partij waar hij nu kandidaat voor staat.
Daarom zullen de super delegates zich niet heel snel en masse achter Sanders scharen. Tenzij er iets krankzinnigs gebeurt, natuurlijk, zoals de veelbesproken maar nog steeds niet doorgevoerde federale aanklacht tegen Clinton. Of dat Sanders een hele grote staat wint, bijvoorbeeld. Gelukkig moet California nog stemmen. Het zou de race nog gekker maken dan deze nu al is, in ieder geval.
Wonderlijk
Hoe het ook zij, dit zijn met afstand de wonderlijkste verkiezingen in jaren. Het is inmiddels bijna gewoon geworden te zeggen dat Clinton Trump grandioos zal verslaan tijdens de daadwerkelijke elections, maar Trump heeft meer onverwachte dingen gedaan. Jeb Bush was ook ooit de gedoodverfde favoriet, maar daar bleef onder het geweld van Trump niets van over. Het is daarom nog veel te vroeg om met zekerheid te stellen dat Clinton dit varkentje wel even gaat wassen. Het worden in ieder geval interessante en vooral onvoorspelbare maanden.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal2016.10.25#Elections2016: Wat moet de boze burger nu?- Politiek Internationaal2016.10.10#Elections2016: het Jankende Donald-debat
- Politiek Internationaal2016.09.14#Elections2016: het probleem van Hillary
- Politiek Internationaal2016.08.03Misvattingen in het debat over #Elections2016
Mw. Clinton heeft aangetoond, een zware functie: Minister van Buitenlandse Zaken, niet aan te kunnen;
sterker nog: er een schadelijke puinhoop van gemaakt te hebben.
Dhr. Trump heeft een hoge dosis natuurlijk, gezond verstand; dat zien veel [ gewone ] mensen ook steeds meer.
Hij is een van de belangrijkste hoeders van onze Westerse normen en waarden.
Een nieuwe Ronald Reagan kan hij zeker worden. En dat was een van de betrouwbaarste en degelijkste
presidenten, die de chaos in de wereld beteugelde.
In 2012 stond de onvrede over het politieke establishment nog maar in de kinderschoenen. Nu is het full blown geworden en niet alleen in de US.
The Bern mag dan waarschijnlijk de race verliezen, maar hij heeft het die heks Clinton veel moeilijker gemaakt dan oorspronkelijk werd aangenomen. Eigenlijk is zijn relatieve succes een grote smet op Clinton’s campagne.