Een jaar om niet snel te vergeten..

Het was een jaar om niet snel te vergeten. Een jaar waarin de wereld bol stond van spanningen, oorlogen en terreur: van Irak, Syrië en Libië, tot aan de straten van Parijs. Het was een jaar waarin het vluchtelingenvraagstuk de draagkracht van de Europese beschaving tot het uiterste op de proef stelde en waarin de botsing der beschavingen met name in Europa zichtbaarder dan ooit werd. Kortom, 2015 gaat de geschiedenisboeken in als een memorabel jaar.

Nu het aftellen is tot het nieuwe jaar, rest ons slechts een periode van bezinning. Een terugblik op wat geweest is. Vooruitkijken, op wat komen gaat. 2015 was het jaar waarin de vluchtelingencrisis een hoogtepunt bereikte, ons slechts vrezen doet voor wat komen zal in het nieuwe jaar.

De oorlog in Syrië eist haar tol, de opmars van ISIS schokte de wereld en bloed vloeide niet alleen in het Midden-Oosten, maar ook in de straten van Europa. Het waren niet alleen migranten die hun heil zochten in ‘het Avondland’, ook de sektarische conflicten zochten hun toevlucht in de Europese samenlevingen.

Frustratie, jegens beleidsbepalers die zonder pardon voorbijgaan aan zorgen van burgers en dit afdoen als ‘extreemrechts’ of ‘xenofobisch’ gedrag

Wantrouwen groeide als gevolg van groeiend conflict tussen groepen in de samenleving. Onrust in dorpen, steden en gemeentes tegen asielzoekerscentra’s die als paddenstoelen uit de grond lijken te schieten. Frustratie, jegens beleidsbepalers die zonder pardon voorbijgaan aan zorgen van burgers en dit afdoen als ‘extreemrechts’ of ‘xenofobisch’ gedrag. Frustraties, leidend tot flinke (virtuele) opmarsen van partijen als de PVV en het Front National, politieke verschuivingen in Polen en de starre houding van de Hongaarse regering ten opzichte van het herverdelingsbeleid van de Europese Unie.

Het soevereiniteitsvraagstuk werd opnieuw opgeworpen, nadat Brussel besloot vluchtelingen te herverdelen over de Europese lidstaten. Polen wenste geen islamitische vluchtelingen op te nemen en Mutti Merkel deed de bom barsten door de deur wagenwijd open te zetten voor vluchtelingen, met het nakende einde van de Europese droom tot gevolg en de culturele en politieke kloof tussen Oost- en West-Europa andermaal benadrukt.

Een kloof die jarenlang bedekt bleef door de relatieve stabiliteit van de Europese politieke unie en de in Oost-Europa groeiende economische markt, maar er altijd is geweest. Hoewel Europa niet meer verdeeld is in ideologische kampen, blijkt dat de Europese volkeren in tijden van crisis toch meer van elkaar verschillen dan overeenkomen. Het failliet van het Europese Project wordt hiermee geïllustreerd.

het dreigende vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie

En het is nog maar de vraag of het nieuwe jaar minder heftig zal zijn vanwege de Brexit, het dreigende vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie. Mochten de Britten volmondig ‘ja’ zeggen tegen het terugnemen van hun soevereiniteit van de Brusselse moloch, dan zullen de eurofiele technocraten dit als een aanleiding zien voor het verder werken in de richting van een federaal staatsbestel. Het zou zelfs zomaar eens kunnen dat een Britse overwinning opmaat is voor de hedendaagse variant van de Reichsreform, waarmee de Duitse Rijksdag in de zestiende eeuw trachtte het desintegrerende Heilige Roomse Rijk te centraliseren.

Het was, resumerend, een jaar waarin het uiterste gevraagd werd van de volkeren van Europa, van het Westen en van de Nederlanders. Een jaar waarin het kabinet ondanks alles standvastig op het pluche bleef plakken en waarin de segregatie tussen bevolkingsgroepen in Nederland wederom toenam. Een op politiek gebied pessimistisch stemmend jaar, met weinig reden tot vreugde en een toekomst die onzeker lijkt. Een jaar.. om niet snel te vergeten.

Over de auteur

Recent gepubliceerd

Archief

• EU30 december 2015Een jaar om niet snel te vergeten..
• Politiek Nederland18 december 2015De lijdensweg van Geert Wilders
• Migratie21 september 2015Halbe had gelijk
• EU31 augustus 2015Vluchtelingencrisis: simpele oplossingen zijn er niet