De staat van de Unie

We leven in tijden waarin het uiterste van ons gevraagd wordt. Zowel in politiek, economisch als cultureel verband worden wij getoetst op ons uithoudingsvermogen en testen oppositionele machten onze kracht. De staat van de Europese Unie is zwak, het Europese project heeft gefaald. Het is tijd voor verandering.

De ontwikkelingen van de roerige vorige eeuw hebben geleid tot een consumptiemaatschappij, een kapitalistisch systeem, waarin ieders identiteit ondergeschikt is aan een materialistische manier van denken. Het liberalisme is verworden tot een zwakke afspiegeling van een ooit zelfbewuste politieke ideologie, gericht op onder meer het vrijheidsbegrip en later politiek geïmplementeerd in staatssoevereiniteit.

De verloedering en decadentie van ons vrije Westen heeft geleid tot een paradoxale situatie waarin wij met onze vrijheden onze eigen vrijheid vernietigen door niet adequaat op te treden tegen masculiene culturen die ons in ons voortbestaan bedreigen.
De maatschappelijke orde is ontwricht, tolerantie is doorgeschoten en rationalisme begraven door linkse dromers. Onze politiek is besmet door een ruggengraatloze elite, plakkend aan het pluche en neerkijkend op de culturele staat van Europa. Het systeem is verrot en dient enkel nog als springplak voor ambitieuze politici.

Nationalisme is verdoemd tot een bestaan in de diepe krochten van ons politiek bestel, gedemoniseerd en beschadigd door terreur en verschrikking in de vorige eeuw. De linkse intelligentsia hebben rode rebellie vervangen door de pen en de gewapende marxistische revolutie is vervangen door een politiek-culturele strategie gericht op het van binnen uit vernietigen van ons zelfbewustzijn en is zelfs succesvol doorgedrongen tot in de harten van onze academici.

De laatste strijders voelen zich gedwongen in een keurslijf, gedicteerd door Brusselse technocraten en politiek-correcte media, gedoemd om buitenspel te staan in een regeringsvorm beheerst door regenten. Het volk waant zich in een bloeiende maatschappij, gevoed door de honger naar rijkdom en stijging op de sociale ladder. De aandacht voor politiek verslapt, de economie is iets voor economen en de media voeden slechts dat wat verkoopt en zijn per definitie populistisch en onbetrouwbaar.

De oude Westerse orde staat op het punt van omvallen, onze wereld dreigt beheerst te worden door conflictueuze tegenstellingen en gaat ten onder aan onze doorgeslagen normen en waarden. Moralisme wint het van realisme, idealisme van redelijkheid, kwantiteit van kwaliteit. De volkeren van Europa worden ‘verheven tot één Europees volk’, met catastrofale gevolgen van dien. De Europese eenwording zal tot spanningen leiden, zoals wij die in onze tijd nog niet gekend hebben en onze beschaving zal, tenzij men tot inkeer komt, ten val komen.