Het salaris van de directeur dient een Goed Doel
Hij werkt hard. Het is niet echt iets wat ik zeker weet, ik hoop het echter vurig. Zij regelt de boel thuis. Een roedel tweevoeters en tweetal viervoeters completeren het geheel.
“Thuis de boel regelen” is beslist geen kattenpis. Los van het feit dat de nakomelingen in de boodschappensloep getaxied moeten worden naar schoonspringen, cello-les, Spaanse les (want het zomerhuis…) en de waterscouting, valt er in en om het huis ook van alles te regelen.
De tekeningen voor de serre moeten voor de derde keer terug naar de architect, tussen vier en zes komt Albert.nl en Kees’ Tuinonderhoud moet écht nodig gecontact worden; de twaalf populieren die ze langs het oprijpad hebben laten planten doen totaal niet wat ze ervan verwacht hadden.
Die mensen hebben het goed, hoor ik u denken, dat is mooi toch?
Dat is ook zo! Bovendien is het, voor zover ik dat kan beoordelen, een liefdevol gezin en doen ze een massa mieterse dingen samen. Skivakanties, dit jaar helaas maar één keer, omdat haar zus trouwde en ze daarvoor naar Portugal moesten, Spanje natuurlijk, en de boot, hoewel dat alleen van april tot oktober is. Al met al voldoende familytime.
Het is bijna hinderlijk, maar ze zijn ook nog eens super aardig! Zij in ieder geval. Hij vast ook. Dat moet haast wel, waarom zou zo’n aimabele en bevallige vrouw anders bij hem zijn?
Get to the point, hoor ik u denken. Goed dan, het punt is, hij is directeur. Van. Een. Goed. Doel.
Directeuren van goede doelen verdienen regelmatig een aardige duit. Bijna anderhalve ton in dit geval. (Ik zocht het op, ja…) Los van alle extra’s, onkostenvergoedingen etc.
Vanzelfsprekend was ook ik reeds van dit feit op de hoogte en had ik er, zij het enige tijd geleden, over gelezen. Het salaris van directeuren van goede doelen stond al vaker ter discussie. Het is niet meer ter zake doend, uitgekauwd, oud nieuws.
Dat ‘oude nieuws’ was nu alleen ineens dichtbij. Ik had ín het salaris van de directeur gekeken en gestaan. Alles wat dichtbij geschiedt, maakt net even meer indruk, zo is wetenschappelijk vastgesteld. Dan wordt oud nieuws weer nieuw nieuws.
Of in ieder geval: jouw nieuws.
Op het live mogen aanschouwen van de weelde volgde enige tijd later de inzamelweek. Daar stond de vrijwilligster. Op de collectebus hetzelfde logo als op de sporttassen die ik de periode ervoor in de enorme vestibule had zien hangen.
De oudere dame, wier hart uitging naar al die mensen die het zo hard nodig hadden, liep al jaren de collecteweek. Geheel belangeloos uiteraard. Twijfelend hing mijn twee euro boven de gleuf. Een week zakgeld betalen. Twee softijsjes…
“Alle beetjes helpen?” Ze keek er meewarig bij. Ik hoorde mijn munt in de bus vallen. Dat was op zich ook niets nieuws.
Maar zo voelde het dit keer wel.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Islam/Moslims30 augustus 2015Bert van Marwijk: veel sterkte in kopafhakkersland!
Varia25 augustus 2015Zorgverzekeraars spelen voor God
Varia18 augustus 2015Het salaris van de directeur dient een Goed Doel