Pyongyang aan de Maas

Al jaren steggelen de gemeente Rotterdam, voetbalclub Feyenoord en diverse (gerenommeerde) partijen uit de bouwsector over een slepende kwestie: moet ‘De Kuip’ verbouwd worden of dient de iconische voetbaltempel plaats te maken voor een hypermodern stadion? Vele miljoenen, talloze projecten en diverse bewindspersonen verder is er nog steeds geen knoop doorgehakt, laat staan dat er een feilloos plan op tafel ligt. Waar ging het mis?

Feyenoord is één van de weinige bedrijven in Nederland waar bestuurslagen door elkaar heen bewegen, waarbij veelal niet eens duidelijk is wie daadwerkelijk de verantwoordelijkheid draagt. De voetbalclub is verdeeld in diverse ‘leden van de Feyenoord-familie’ met elk hun eigen agenda en belangen.

De top van de club lijkt op een elkaar de hand boven het hoofd houdend oligarchisch old boys network. De bewindslieden geven op een weinig transparante wijze uitvoer aan het beleid. Een slapende Raad van Commissarissen lijkt dat beleid -geheel volgens het plaatje- ook nog eens niet of nauwelijks te controleren.

De sportieve stappen worden niet gemaakt en financieel lijkt de club slechts mondjesmaat uit haar diepe dal te geraken. Via ondoorzichtige constructies lijkt de enorme miljoenenschuld weggewerkt te zijn, maar in werkelijkheid heeft de club zichzelf overgeleverd aan de grillen van een groep miljonairs die in ruil voor aandelen de club in leven hebben gehouden.

Deze groep, zichzelf de ‘Vrienden van Feyenoord’ noemend, profiteert van allerlei privileges en heeft geen enkele behoefte om Feyenoord aan de contractueel verplichte terugkoopregeling van de gekochte aandelen te houden. Daardoor is de schuld op papier weggewerkt, maar in feite wordt hij achter de schermen in stand wordt gehouden door de geldschieters van de club.

De Rotterdamse gemeenteraad en burgemeester Ahmed Aboutaleb (PvdA) hebben onlangs hun zorgen uitgesproken over het beleid van Feyenoord en haar omgang met supporters. In het kader van de zogeheten normalisering zouden de banden tussen Feyenoord, lokale autoriteiten en supporters aangehaald worden.

In plaats van toenadering is, met name vanuit Feyenoord zelf, enkel alleen meer vervreemding bewerkstelligd. Supporters herkennen hun club niet meer, de politiek heeft geen vertrouwen in de bewindspersonen bij Feyenoord en de verantwoordelijken zelf nemen geen verantwoordelijkheid. Een bestuurlijke catastrofe.

Het is tijd dat er eensgezind een oplossing komt voor de bestuurlijke en sportieve malaise bij Feyenoord. De club moet haar verantwoording nemen, stoppen met het demoniseren van haar hondstrouwe supporters en toenadering zoeken tot de lokale politiek.

De bestuurders zijn verantwoordelijk voor de teloorgang voor de club en moeten hun conclusies trekken. Het is tijd voor een coup de grâce binnen de club. Het is tijd voor verandering, beleid en een toekomstperspectief.