De inktzwarte kant van Het Rode Kruis
De organisatie zit tot haar nek in pro-Palestijns en anti-Israëlisch activisme
Er stond vandaag een meet-up meisje aan mijn deur dat opgewekt met haar collectebus schudde. Of ik iets zou willen doneren aan het Rode Kruis. Nou nee, ik geef nooit iets aan het Rode Kruis hield ik haar voor. Ze bevroor en zocht met open mond naar woorden.
Het Rode Kruis is immers een heilig instituut. En tegen een Rode Kruis-engel zegt niemand nee. Ik wel, en ik zal alle engelen en deugdonoren onder u uitleggen waarom.
Titelfoto: Croixrouge_logos by Julius Kusuma is licensed under CC BY-SA 3.0
Tweede Wereldoorlog
Na de dood van oprichter Henri Dunant – door Theodor Herzl betiteld als de eerste christelijke zionist – is het Rode Kruis veranderd in een organisatie doortrokken van oud-Europese Jodenhaat en moderne anti-Israël sentimenten. In de Tweede Wereldoorlog koos het Rode Kruis-bestuur voor collaboratie met de Duitse bezetter. Joodse medewerkers werden ontslagen, Joodse vrijwilligers aan de kant gezet en Joodse bloeddonoren uit de bloedtransfusiediensten geschrapt. Joodse oorlogsslachtoffers kregen geen hulp. Niet in Nederland, niet in Europa noch in de concentratiekampen.
Oostfront
Alleen niet-Joden ontvingen voedselpakketten, bijstand en medische zorg. Rode Kruis-medewerkers bezochten Auschwitz, Theresienstadt en Buchenwald zonder de Joodse gevangen bij te staan of anderszins te helpen. Het Rode Kruis was op de hoogte van hun lot. Het wist van de gaskamers en de massamoorden maar heeft met deze wetenschap niets gedaan. In 1942 vertrokken 240 speciaal opgeleide Nederlandse Rode Kruis-medewerkers op verzoek van de Duitsers naar het Oostfront. In de buurt van Kiev werd een mobiel veldhospitaal ingericht. Tot aan de bevrijding zouden vele (Nederlandse) Rode Kruis-medewerkers medische bijstand verlenen aan het front. Dat het Rode Kruis een tweede Nobelprijs voor de Vrede ontving in 1944 zegt meer over de kwaliteit van deze Vredesprijs dan de verrichtingen van het Rode Kruis.
150-jarig bestaan
Na de bevrijding liet het Rode Kruis de Joodse overlevenden opnieuw in de steek. Het wachten beu zijn velen lopend en strompelend huiswaarts gekeerd. Vorige maand vierde het Rode Kruis in de Haagse Ridderzaal, in aanwezigheid van Koning Willem-Alexander, prinses Margriet en een flink aantal deugende Nederlanders, haar 150-jarig bestaan. De NOS pakte flink uit met twee TV-uitzendingen, een documentaire en een rechtstreeks verslag. Ook het inktzwarte oorlogsverleden werd even aangestipt. Er moesten lessen worden geleerd, lessen voor de toekomst klonk het vroom.
warme ontvangstdeken voor vluchtelingen en migranten uit islamitische landen
NIOD-onderzoek
Het NIOD kreeg in 2013 opdracht om onderzoek te doen naar deze duistere periode en publiceert op 1 november a.s. de bevindingen. Is 72 jaar na dato niet wat laat om lessen te trekken uit deze weerzinwekkende geschiedenis? Had dat niet wat eerder gekund? Toch lijkt het huidige tijdstip voor zelfonderzoek bij nadere beschouwing goed gekozen. Het boetekleed dat voor het Rode Kruis in de maak is kan onder het motto ‘Dit Nooit Meer’ tevens dienst doen als warme ontvangstdeken voor vluchtelingen en migranten uit islamitische landen. Zij zijn immers de nieuwe Joden. De nieuwe vluchteling wast het vuile verleden schoon.
Islamitische Halve Maan
Het Rode Kruis heeft iets met de islam. Naast het Kruis is ook de islamitische Halve Maan sinds 1929 een officieel erkend embleem. Beide symbolen worden door het Internationale Rode Kruis afzonderlijk en in combinatie gebruikt. Het Kruissymbool deed de islamitische landen te veel denken aan kruisvaarders. Zij bedongen hun eigen embleem, de Halve Maan zoals afgebeeld op de vlag van het oude Ottomaanse kalifaat. Vreemd is wel dat de Rode Davidster van de Israëlische hulpdienst Magen David Adom in 1948 onmiddellijk werd afgekeurd door het Rode Kruis als te religieus, te aanstootgevend en niet neutraal genoeg. Tot op de dag van vandaag verbiedt de organisatie het gebruik van de Rode Davidster buiten de pre-1967 grenzen maar staat het gebruik van de islamitische Halve Maan overal ter wereld toe.
Israel
Pas na zestig jaar soebatten en dreiging van het Amerikaanse Rode Kruis om de betalingen aan het hoofdkwartier in Genève stop te zetten, kwam het Rode Kruis in 2006 een beetje in beweging. Israël mocht onder strikte voorwaarden lid worden van de Rode club. Het Rode Kruis ontwierp speciaal voor dit doel een neutraal, religievrij embleem: het Rode Kristal. Verder besloot men dat Israëlische hulpdiensten alleen nog mochten opereren binnen de pre-1967 grenzen. Om de islamitische lobby tegemoet te komen werden tegelijkertijd de Palestijnse Halve Maan-organisatie en de staat Palestina officieel erkend en zonder mitsen en maren opgenomen in de Rode Kruis-gemeenschap.
geen internationale organisatie, maar een Zwitserse privé-onderneming
Zwitserse privé-organisatie
Het Internationale Comité Rode Kruis (ICRC) is ’s werelds grootse humanitaire organisatie. In tegenstelling tot wat velen denken is het ICRC geen NGO en ook geen internationale organisatie, maar een Zwitserse privé-onderneming. Het kent geen open en democratisch gevormde bestuurscultuur. Het woord Internationaal slaat niet op het lidmaatschap, maar op het werkterrein van de organisatie. Alleen Zwitsers mogen toetreden tot het bestuur van het ICRC. Besluitvorming vindt plaats achter gesloten deuren. Communicatie met de buitenwereld wordt verzorgd door een team topadvocaten en sluwe taalkundigen wier taak het is taal te gebruiken om zaken te verhullen inplaats van te onthullen.
Privileges
Het ICRC kent in Zwitserland en elders in de wereld veel door wetgeving of verdragen verkregen privileges, zoals immuniteit, belasting ontheffingen en vrij vervoer van goederen. Het ICRC krijgt grote sommen geld van de Nationale Rode Kruis-donoren, internationale organisaties als de EU en van alle 196 leden van de zogeheten Geneefse Conventie. Het ICRC beheert en interpreteert de Geneefse Conventies, verdragen die van 1864 tot 1949 zijn geformuleerd in Genève en die, als onderdeel van het internationaal humanitair recht, de rechtsregels bepalen ten tijde van gewapende conflicten. ICRC-medewerkers treden op als beschermengelen van internationale mensenrechten.
Internationaalrechtelijke taken
Het is op z’n zachtst gezegd nogal merkwaardig dat een ondoorzichtige en ondemocratische privé-organisatie als het ICRC zo’n grote rol kan spelen binnen het zo geroemde, transparante Internationaal Recht. Dit ICRC geniet sinds 1990 binnen de VN een speciale status. Het adviseert staten en toetst conflicten en partijen aan de door hen beheerde Geneefse Conventies. Zo was het ICRC de eerste partij die na de Zesdaagse Oorlog in 1967 sprak van bezette gebieden. In Tibet, de Sahara of op Cyprus is er volgens het ICRC geen sprake van bezetting. En ook al heeft Israël de Gazastrook jaren geleden verlaten, toch is het volgens het ICRC nog steeds bezet gebied. (Lees deze discussie en het glasheldere antwoord van de rechtsgeleerde Avi Bell)
Duister en oncontroleerbaar
Het zijn deze interpretaties van een oncontroleerbare en ondemocratische privé-organisatie die in talloze VN-resoluties worden vastgelegd. Zo spreekt de VN-Veiligheidsraad resolutie 446 over “… Bevestigt nogmaals dat de Geneefse Conventie betreffende de Bescherming van Burgers tijdens Oorlogstijd van toepassing is op de Arabische gebieden die sinds 1967 door Israël bezet worden, waaronder Jeruzalem. …” Deze interpretatie van de vierde Conventie komt regelrecht uit de koker van het ICRC-hoofdkwartier waar de Conventie ontworpen werd en men dagelijks bezig is met het herinterpreteren van alle artikelen. Duister en dictatoriaal gedrag van een organisatie die claimt dé kampioen te zijn op het gebied van mensenrechten en democratie.
Rode Kruis is intermediair bij verzorgen papierwerk voor Palestijnse terroristen
Pro-Palestijns activisme
In de ogen van het ICRC is Israël de grootste schender ter wereld van de Geneefse Conventies. Reden genoeg voor het ICRC om zich permanent in Israël te vestigen. In het kader van het ‘neutraliteitsbeginsel’ heeft het ICRC voor de vorm een kantoor geopend in Tel Aviv, maar is vrijwel uitsluitend aanwezig in de dorpen en steden van de zogenaamde bezette gebieden. Daar werkt het ICRC nauw samen met de UNRWA, een vluchtelingenorganisatie die door de VN speciaal voor Palestijnen in het leven is geroepen. Gezamenlijk dragen zij bij aan het instandhouden en uitbreiden van het ‘vluchtelingenprobleem’, een sfeer van ophitsing en het goedpraten van Palestijns terrorisme. De talloze witte ICRC-ambulances razen niet door het Israëlische landschap om mensen medisch bij te staan, maar om Palestijnen te helpen in hun strijd tegen de Joden.
Hulp aan Palestijnse terroristen
Deze week werd bekend welke rol het Rode Kruis speelt in de Palestijnse opzet om islamitische terroristen en hun families financieel te belonen voor het doden en verminken van Joden. ICRC-medewerkers hebben vrij toegang tot Palestijnse terroristen in Israëlische gevangenissen. Daardoor kunnen zij optreden als intermediair bij het verzorgen van het papierwerk en de handtekeningen die nodig zijn om deze moordenaars in aanmerking te laten komen voor een Palestijns terreursalaris. Het Internationale Rode Kruis faciliteert antisemieten en moordenaars van Joden.
Sigrid Kaag
Zou het Nederlandse Rode Kruis daadwerkelijk iets geleerd hebben van het beschamende anti-Joodse gedrag, dan zou het de Henri Dunant lezing tijdens het 150-jarige jubileumfeestje niet hebben laten voordragen door Sigrid Kaag. Als vrouw van een oud-minister van Yasser Arafat en moeder van naar eigen zeggen Palestijnse kinderen, is deze als diplomaat vermomde activiste sinds jaar en dag betrokken bij de internationale anti-Israël-beweging. Onder haar toeziend oog als VN-hoofd in Libanon heeft de islamitische terreurbeweging Hezbollah aan de zuidgrens met Israël de afgelopen jaren een legermacht kunnen opbouwen die zijn weerga niet kent.
IDF heeft in Google maps infrstructuur van Hezbollah Nrd grens Israel in kaart gebracht. Hfdz raket instllaties en commandoposten in dorpen pic.twitter.com/vno0LBy5iz
— Joop Soesan 🇮🇱🇳🇱 (@JoopSoesan) June 23, 2017
Het maakt niet uit hoeveel Rode Kruis-engelen in zomerjurkjes aan mijn voordeur verschijnen. Ik geef geen geld aan een organisatie die de vijanden van het Joodse volk en de staat Israël aanmoedigt en ondersteunt. Het Rode Kruis is een kwaadaardige organisatie. Een antisemitisch leger dat vermomd in mensenrechtenmantels ten strijde trekt tegen de staat Israël.
Dit Rode Kruis-leger verdient geen steun. Het dient te worden verslagen.
Over de auteur
- Adjunct-hoofdredacteur http://OpinieZ.com | Schrijft stukken die worden (voor)gelezen in rechtszalen, Den Haag en redactielokalen
In het leven zijn er principes en gevolgen. Sommige principes zijn beperkt van werking, andere zijn universeel. De gevolgen van de beperkte principes zijn heel anders dan die van de universele principes.
Het Rode Kruis hanteert een universeel principe: elke gewonde moet geholpen worden, ook al is het een vijand. Dat is nobel en idealistisch, maar wel heel gevaarlijk. Het zou zo maar eens kunnen zijn dat de Joodse Rode Kruis medewerker de wonden van een Hamas-strijder verbindt, die hem in een latere situatie om zeep helpt.
Beperkte principes zijn het fundament van de democratie: het is de basis van democratie, van gelijkheid, van rechtsorde. Al die dingen kunnen alleen gehandhaafd worden als iedereen binnen de democratie die basis erkent en bereidt is om die te handhaven, dus als er wederkerigheid bestaat onder de burgers van de democratie.
Met moslims is die basis er gewoon niet.
Moslims haten democratie, ze willen theocratie.
Moslims willen geen gelijke rechten voor iedereen.
Het toepassen van het universele principe op deze mensen is een dwaasheid, omdat het niet is gebaseerd op wederkerigheid. Moslims hebben hun eigen universele principe – sharia – en ze hebben geen boodschap aan die van ons.
Helemaal eens! Niet alleen het ICRC heeft een overduidelijke antisemitische agenda. ook veel andere NGO’s zoals Oxfam-Novib, Human Rights Watch, en Amnesty International zijn per definitie anti Israël en antisemitisch en financieren Palestijnse terreurorganisaties als PFLP. Hierom heb ik deze clubs al jaren geleden financieel in de ban gedaan
[…] kwartiertje gecontroleerd wederzien dat een handvol gescheiden Koreanen onder auspiciën van het Rode Kruis was gegund heeft door het bruusk verbreken van verder contact alleen maar geleid tot nog meer […]