De gigantische puinhoop die Jeugdzorg heet

Aangrijpende documentaire van Kim Feenstra

Titelfoto bij artikel De gigantische puinhoop die Jeugdzorg heet Ines van bokhoven opiniez

Foto:

Als ouders niet goed voor hun kinderen zorgen grijpt Jeugdzorg in en kan een kind uit huis worden geplaatst, opdat het goede zorg ontvangt. Tor zover de theorie. Het Jeugdzorg-systeem is echter volkomen rot en de Jeugdwet uit 2015 heeft de problemen alleen maar vergroot. Voormalig fotomodel Kim Feenstra maakte over Jeugdzorg de schokkende documentaire Taken: Kinderen van de Staat. Waarin een moeder zegt: “Ik kreeg een dood kind terug en twee getraumatiseerde kinderen die nooit naar school zijn geweest.” Ines van Bokhoven doet verslag.  

Het is een opmerking die een open deur intrapt, en toch maak ik ‘m: het is een gigantische puinhoop in de Jeugdzorg in ons land. Ik zag deze week de eerste documentaire van voormalig fotomodel Kim Feenstra Taken: Kinderen van de Staat – en ik moet zeggen: het is een behoorlijk geslaagde eerste poging. Kim doet er goed aan af en toe te vergeten dat ze een model was als ze een film maakt, en er zijn nog wel wat andere puntjes van kritiek, maar het onderwerp dat ze aansnijdt en de mensen die ze aan het woord laat, overtuigen de kijker al snel van de noodzaak van haar werk.

 

Corrupt

Het is een corrupte wereld die naar voren komt in deze film. Een wereld waarin allerlei belangen met elkaar verstrengeld zijn, en dan hebben we het niet over de minste spelers. Zo is het OM een orgaan dat in vrijwel alle dossiers opduikt, en de Belastingdienst is ook wat men in die branche een ‘ketenpartner’ noemt. Zonder enig probleem worden gegevens met elkaar gedeeld – vandaar ook dat zoveel ouders in de Toeslagenaffaire ineens Jeugdzorg hun leven binnen zagen dringen.

Maar het gaat zoveel dieper dan dat. Het is een systeem dat volkomen rot is. Zoals zoveel zaken in ons land. In 2015 werd de nieuwe Jeugdwet van kracht, en als ik de experts mag geloven heeft dat de zaken alleen maar verergerd. Zoals Loudy Nijhof, gemeenteraadslid in Dordrecht, uitlegt: het zorgt voor nog meer belangenverstrengeling, die dan ook erg ver gaat. Er zijn gemeenteraadsleden die zelf directeur zijn van zo’n gezinshuis, en bij het toezeggen van plaatsingen hun eigen huizen en daarmee dus hun eigen kassa’s naar voren kunnen schuiven, om maar een voorbeeld te noemen.

 

Veel geld

En er gaat wat geld rond in deze wereld van zorgers en gezinshuizen. Zo is er het Leger des Heils, een grote aanbieder van gecertificeerde instellingen, dat kan beschikken over heel wat fondsen, zoals onderzoeksjournalist Daniël Sas uitlegt. “Als een kind uit huis geplaatst wordt, begint de kassa te rinkelen,” zegt hij. Bij het Leger is dat zeker het geval: de organisatie is in verschillende takken opgedeeld, waarvan Jeugdzorg er eentje is – maar het geld dat men voor die Jeugdzorg krijgt gaat, vreemd genoeg, naar het Kerkgenootschap. We spreken hier over miljoenen euro’s. Het Kerkgenootschap van het Leger is dan ook rijk: men heeft een eigen vermogen van zo’n 39 miljoen. En dat geld wordt voor kerkelijke doeleinden gebruikt, niet voor Jeugdzorg. Controle op al die geldstromen is er vrijwel niet, beaamt iedereen.

 

Jeugdwet als boosdoener

Ook Maaike van der Aar, landelijk bestuurder Jeugdzorg van de FNV, wijst naar de Jeugdwet van 2015 als de huidige boosdoener. Er zijn teveel lagen in de structuur ontstaan, legt ze uit, en de bovenste lagen beslissen, terwijl de onderste het allemaal maar moeten uitvoeren. Ze pleit ervoor die beslissingsbevoegdheid juist bij de mensen op de werkvloer te leggen, zodat sneller en efficiënter hulp geboden kan worden. De mensen aan de onderkant geven al jaren aan dat het systeem niet deugt, maar niemand luistert. De conflicten tussen gemeenten en Rijk gaan over macht (wie doet wat) en geld (wie betaalt wat en hoeveel) en niet over de kwaliteit van de zorg. “Breek maar af en begin opnieuw,” is dan ook haar advies.

 

Bedden vullen

Van de bestaande instellingen valt zo’n 80% onder redelijk veel toezicht, maar het is die 20% die overblijft, waar we eigenlijk weinig van weten qua reilen en zeilen. En als we beseffen dat deze instellingen betaald krijgen per beslapen bed, dan snapt een kind zelfs dat het zaak is zoveel mogelijk bedden te vullen. “Cowboys,” noemt Paul Vlaardingerbroek, familie- en jeugdrechter in Rotterdam, ze. “Gemeenten gaan nu eenmaal in zee met de meest goedkope instellingen.” Er is dus een ware commerciële markt, compleet met prijsconcurrentie, gaande in de zorg voor onze kinderen. En de investeerders willen uiteraard geld zien, winst maken.

 

Uithuisplaatsingen

Ook bij complexe scheidingen komt Jeugdzorg al vlot om de hoek, en voordat je het weet is je kind uit huis geplaatst – desnoods op valse gronden. Het overkwam Jamie Faber, een succesvolle onderneemster die wel het lef had tegengas te geven. Nadat ze eerst akkoord ging, als redelijk publieke figuur, met het ondertekenen van verklaringen om niet naar de pers te stappen met haar verhaal – alles om je kind terug te krijgen, dus heel begrijpelijk – besloot ze het spel, toen ze op enkel tegenwerking en zelfs intimidatie stuitte, dan maar niet meer volgens de regels te spelen en begon met het maken van opnames. Ook daar kwam Jeugdzorg tegen in het geweer: ze werd gedwongen een verklaring te tekenen waarin ze beloofde geen opnameapparatuur meer mee te nemen naar bezoeken. Bij het volgende bezoek aan haar zoontje moest ze dan ook haar telefoon inleveren – maar Jamie had een tweede telefoon in haar tas verstopt, die het hele gebeuren opnam. En dat bleek maar goed ook.

 

Onrechtmatig

Jamie had namelijk een vakantie gepland met haar zoon, en daar hoor je die twee op de opname enthousiast over spreken. De reis zou naar Indonesië gaan, en zo oefenen ze alvast Indonesische woorden – totdat de begeleidster abrupt ingrijpt en een eind maakt aan het gesprek. Want moeder mag geen toezeggingen doen aan het kind. Je hoort het kind smeken mama niet naar huis te sturen, want dan moet hij weer een hele week wachten, maar de begeleidster is ijskoud: “Fijn allemaal, maar ik ga er niet over in discussie,” zegt ze op een zeker punt, terwijl het kind tranen met tuiten huilt.

Jamie liet het er niet bij zitten en stuurde de geluidsopname naar de Kinderombudsman, die het reden vond tot ingrijpen. De medewerkster in kwestie trok zich terug van de zaak, maar daar bleef het niet bij: de Raad voor de Kinderbescherming besloot Jeugdzorg in dit geval – en voor het eerst in eenentwintig jaar – voor de rechter te brengen. De uitspraak loog er niet om: Jeugdzorg had dit kind onrechtmatig uit huis geplaatst, het kind schade toegebracht, en Jamie moest dan ook per direct met haar zoontje herenigd worden. En toen was Jeugdzorg nog zo vals om daar twee maanden over te doen, voordat het kind daadwerkelijk naar huis kwam.

 

Schrijnend drama

Een nog veel schrijnender drama is het verhaal van Kiemtie Jokhoe, het vrolijk dansende meisje van veertien waar de film mee opent. Ze was een van de kinderen van Marie Carine Kruizinga, die een tienermoeder was en al op haar zestiende drie kinderen had, terwijl de vader niet meer in beeld was. Jeugdzorg greep in. “Begrijpelijk,” zegt Marie nu. Ze was inderdaad wat jong om alleen drie kinderen op te voeden. Marie werkte zich op, volgde opleidingen en kreeg een goede baan; voor Jeugdzorg maakte dat allemaal geen verschil. Ze kreeg haar kinderen niet terug.

 

Misbruik

Maar die drie kinders raakten ondertussen hopeloos verstrikt in de raderen van de machinerie. Er was sprake van mishandeling, seksueel misbruik, en het doorlopend verplaatst worden van de ene instelling naar de andere. Niemand verdiepte zich werkelijk in die kinderen, en nadat Kiemtie was verhuisd naar een gesloten instelling – na een verschrikkelijk verblijf in een andere jeugdinstelling – pleegde het meiske zelfmoord. Haar broer en zus verging het amper beter: ook haar zusje ondernam een zelfmoordpoging die gelukkig mislukte, en haar broer worstelt met de gevolgen van seksueel misbruik, hem aangedaan door zijn persoonlijke begeleidster.

 

Alles ging mis

Inmiddels zijn de twee kinderen weer bij moeder thuis, maar niet voordat daar allerlei psychiatrische onderzoeken aan vooraf gingen – onderzoeken waarin Marie wel degelijk capabel werd verklaard voor haar eigen kinderen te zorgen en die Jeugdzorg in eerste instantie ook negeerde, totdat een rechter ze dwong. Rechtsgeleerde Tom Knijp, die zich in het Jeugdzorg-drama heeft vastgebeten, vertelt dat in deze casus letterlijk alles mis ging wat er mis kon gaan.

Maar het wekt geen verbazing meer: “Een gesloten jeugdinstelling verdient zo’n 700 euro per dag aan een opname,” vertelt Knijp woedend. “En dat trekt investeerders aan, zoals iHub, die daar rijk van worden.” Toezicht, zegt ook hij, ontbreekt volledig. Hij pleit dan ook voor een parlementaire enquête naar al deze misstanden. Dit stuk van zijn hand toont opnieuw aan hoe verrot het systeem is, en hoe machtig een instantie als Jeugdzorg en haar ‘ketenpartners’. Zoals Marie Carine Kruizinga opmerkt: “De Staat zegt: ‘Wij gaan beter voor jouw kinderen zorgen dan jij het kunt.’ En vervolgens krijg je een dood kind terug, en twee getraumatiseerde kinderen die nooit naar school zijn geweest.” En je kunt niets doen, blijkt keer op keer.

 

Minister Weerwind

Maar iets anders dan er nog meer geld tegenaan smijten zit er voorlopig niet in: nog steeds wordt er niet geluisterd naar de mensen op de werkvloer en een reorganisatie staat niet op het program. Minister Weerwind blijft ondanks zware kritiek uit de Tweede Kamer volhouden dat uithuisplaatsing een prima oplossing is en dat er al heel wat wordt gedaan om de problemen tegen te gaan. De Tweede Kamer is het gelukkig niet met hem eens en eist snellere maatregelen voor verbetering. Langzaam dringt het besef door dat de Jeugdwet van 2015 niet werkt, en de decentralisering averechts heeft gewerkt. Maar het werkelijk ingrijpen gaat, zoals we dat nu wel kennen, veel te traag en lang niet ver genoeg.

Ik laat u achter met mijn samenvatting van één van de laatste stukjes van de film: een geluidsopname van een vader die een klacht indient bij de zorginstelling van zijn twaalfjarige dochter, omdat een begeleider elke keer haar kamer binnenkomt als ze zich aan het omkleden is. De vrouw die hij aan de telefoon heeft ziet er geen enkele grond in voor een klacht: pas als er sprake is van penetratie (haar woordkeuze) is er reden om bezorgd te zijn. Dat zo’n begeleider die kamer elke keer binnenstapt op zo’n moment: volkomen normaal, blijkbaar. Bij Jeugdzorg moet de boel eerst compleet uit de hand lopen en danig fout gaan.

En zoals we nu weten: zelfs dan grijpt men nog steeds niet in.

 

Vond je dit artikel goed? Steun Ines van Bokhoven via inesvanbokhoven.backme.org

RECTIFICATIE d.d. 1 oktober 2022

Op basis van nadere informatie van de website Docsfair is gebleken dat – in tegenstelling tot wat in de documentaire ‘Taken: Kinderen van de Staat’ van 9 september 2022 werd gesteld – de organisatie Bissy4kids en het gezin van Foka Westra en Alfred Lehmann ten onrechte in verband zijn gebracht met het overlijden van Kiemtie Jokhoe en de mishandeling en het misbruik van haar broer Rosario. Ook werd er ten onrechte gesuggereerd dat zij betrokken zijn bij andere gevallen van misbruik. Daarom is ook de tekst van deze column in de desbetreffende alinea aangepast. Redactie en auteur bieden excuses aan aan iedereen die ten onrechte door de voornoemde onterechte passage in deze column kan zijn benadeeld.

Over de auteur

Ines van Bokhoven
Ines van Bokhoven
Schrijfster van historische romans, vrouw met een mening en liefhebber van 'common sense’.

Reacties worden gemodereerd. Let op uw taalgebruik. Schelden en tieren is niet toegestaan. > Lees hier onze spelregels < Reacties die onze regels schenden worden verwijderd. Herhaalde overtredingen, oproepen tot geweld, beledigingen, Holocaust-vergelijkingen en antisemitisme leiden tot een permanente ban. De redactie treedt niet in discussie over de reden voor verwijdering van een reactie, noch over een ban. Ongeldige e-mail-accounts worden geblokkeerd.

Abonneren op reactie(s)
Abonneren op
guest
18 Reacties
Meeste stemmen
Nieuwste Oudste
Inline Feedbacks
Bekijk alle reacties
Anton van Haasteren
Anton van Haasteren
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Ik moet niet naar deze documentaire kijken. Dat is slecht voor mij. Ik zag 4 minuten en mijn adrenalinegehalte zat tegen het plafond.

Anton van Haasteren
Anton van Haasteren
8 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Anton van Haasteren

Deze documentaire laat goed zien waar de rot in deze samenleving zit. Er worden hier ingrijpende beslissingen genomen over mensen die hun leven in de vernieling helpt.
Door instituten waar andere instituten graag aan deelnemen. Voor geld.
Zelfs wordt in het belang van dat instituut de beslissing nog een zetje gegeven.
Ik wordt misselijk.

Ni28
Ni28
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Links laat altijd puinhopen achter. Viertig jaar communisme heeft het Oostblok vernietigd. Na ongeveer zelfde periode in Nederland vraag je je af wat hier nog wel goed functioneert.

Andre
Andre
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Ik kan de docu op dit moment nog niet bekijken , maar ben niet verbaasd.
Jeugdzorg verkeert al een jaar of 10 in problemen.
De overheid die de burger alleen ziet als melkkoe om stokpaardjes te financieren, dat zien we toch steeds terugkomen:
– bij het benzinestation
– btw
– migranten
– milieu en klimaat
– box 3 heffing
Dit probleem ontstaat omdat de overheid zowel de regels stelt als de heffingen int en de besteding bepaalt. Normaal gesproken noemen we dat belangenverstrengeling. Bovendien een Tweede Kamer die niet controleert, maar slaafs instemt. De overheid is een bedrijf geworden dat als doel heeft zoveel mogelijk omzet te maken.
Het doet me denken aan Lodewijk 14,15 en 16, die eindeloos geld leenden voor oorlogen, totdat de guillotine er met een klap een eind aan maakte.

Peter
Peter
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Rutte kijkt gewoon de andere kant op ,heeft geen kinderen ,en gevoel al helemaal niet .Schande dat iemand zoals hij de lakens mag uitdelen . Werkelijk alles loopt bij hem uit op een crisis ,een grotere puinhoop van het land maken lukt geen ander ,en dan zijn er nog mensen die roepen ,wie moeten we dan nemen?? nou er zijn er zat met beter ideeen ,maar die worden weggezet als populisten ,omdat die de waarheid durven zeggen .

H.J.
H.J.
8 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Peter

Inderdaad Peter, het is natuurlijk een prima idee, als we alle disciplines in Nederland die onder het Rutte Kartel een k….zooi zijn geworden, bij naam noemen, maar ik stel gewoon, dat onder het bewind van de slechtste naoorlogse MP van Nederland M.Rutte, dat het op alle onderdelen in onze maatschappij een puinhoop is geworden.
Het land staat stijf van angst en de tweedracht is tot grote hoogte gestegen.
Natuurlijk zijn er alternatieve voor deze Rutte, maar voor dat de naam in de media staat, zijn deze alternatieve al afgebrand.
Nederland is in de 12 jaar Rutte, een grote puinhoop geworden.

Hkr
Hkr
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Fijn dat hier aandacht aan wordt besteed. Wij kregen de keuze voorgelegd: of u neemt de zorg voor uw kind over of hij gaat kapot. Nou dat hebben we geweten. Hij partipiceert volledig met onze 24/7 zorg in de nabijheid. Maar in plaats van ondersteuning krijgen wij levenslang de rekening gepresenteert van ruim €18.000,00 per jaar. Te betalen van mijn AOW.
De minister president antwoord dat hij niet over individuele gevallen gaat, een andere minister zegt dat het lokaal is en weer een ander vindt we stom en naïef waren, omdat we niet wilden frauderen.
Enkele jaren geleden in Gelderland was een moeder, die dat niet kon opbrengen en dus werd haar zoon in een inrichting geplaatst. Twee maansen later daar vermoord.
Reactie burgermeester: die dingen gebeuren nu eenmaal!
Bericht is op te zoeken in de Stentor van enkele jaren terug

Hkr
Hkr
8 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Hkr

Als aanvulling nog dit. Ook dit is nu in onderzoek en komt naar buiten.

ludo tausch
ludo tausch
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Waar het bij ons fout ging was de waarheidsvindingen op rapportage JZ door Rechtbank. Die was er niet alles zo over genomen en kind al 16 jaar niet meer gezien. Hoger Beroep had geen zin. Kafka!, zei onze pro deo advocaat die zich met woede aan onze zijde had gevoegd. Onderzoek mishandeling is een politie zaak, die moeten onderzoek doen, na klacht van JZ. Hoor en weder hoor en waarheids vindingen dan wel op niveau.

Pas sinds de toeslag affaire komt het blunderen in de media , maar speelt al decennia in Nederland.

Antoinette
Antoinette
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Ik durf niet te kijken.

piet12345
piet12345
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

De gigantische puinhoop die Overheid heet.

Milo van der Linden
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Ik heb de documentaire niet gezien maar krijg het al ijskoud van dit artikel. Je zou ze toch… Goed dat Kim dit in beeld brengt en dat jij er aandacht aan besteed!

Alex Delarge
Alex Delarge
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Welzijnsmaffia in optima forma. De jaren 70 zijn er niets bij vergeleken.

Mandy
Mandy
6 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Fijn, dat alle gruwelijkeheden , aan het licht komen, maar de overheid heeft ze stokje er al voor gestoken want hij is nergens meer te zien
Als een van de veele slachtoffers zeg ik schandalig

Ben Wilmink
Ben Wilmink
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Gezien de zeer goede ervaringen met onder andere Het Wij-Team, Jeugdzorg, Raad van de Kinderbescherming, die verse psychologen, gedragsdeskundigen, het AMK, en andere professionals en organisaties sinds 2000 en de zeker recente Rechtszaak die wij gewonnen omdat Wij Team, samen met de Raad voor de kinderbescherming die nu ook weer met S. (6). een geheel eigen visie heeft gehad aangaande het welbevinden van S. en daarover een fikse tik heeft gehad van de Rechter hebben sta ik niet erg positief over een vrijbrief te geven. Afgelopen drie jaar flinke stress gehad door deze organisaties geheel niet in het belang van S. handelden organisaties. In twee 2009 excuses aanbieden dat ze geheel verkeerd zaten met mijn oudste drie kinderen en het in 2019 tot 2022 nog een keer weer dunnetjes overdoen.
Dankzij de geweldige inzichten en begeleiden zijn er drie kindernet die nu PTSS hebben in de ergste vormen, hun identiteit geheel kwijt zijn gebrainwashed. Mijn oudste zoon na 17 jaar contact heeft opgenomen en dit dermate moeilijk verloopt door alles wat er met hem gedaan is sinds 5 december 2004, de laatste keer dat ik hem en zijn zussen heb gezien. Omdat hij de stukken kon opvragen ik ook de andere kant van het verhaal heb kunnen inzien voorzover dat mogelijk is over zijn moeder, wij team, Jeugdzorg, Rechtelijke macht en alles wat daarbij hoort. Ze hebben gefaald als je de stukken naast elkaar legt. De brief waarom de kinderen naar mij toe moeten van 2004 en later de Rechter in de internationale kinderontvoeringzaak ook aangaf, De kinderen moeten naar vader. Zelf sde onderzoekresultaten van enkele psychologen die aangaven kinderen bij vader boven kinderen bij moeder was. In Nederland het oordeel elke keer niet in het belang van de kinderen. Falen van het gehele systeem.

Anton van Haasteren
Anton van Haasteren
8 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Heb nog pogingen gedaan om de naam Foke Westra – koninklijk onderscheiden – en Bissy4Kids boven water te krijgen met Google.
Wel, er is bitter weinig zo te vinden. Alleen bij de afbeeldingen was wat te zien.
Kon me niet aan de indruk onttrekken dat er een grote schoonmaakactie was geweest om de sporen te wissen.
Kreeg nog wel dit artikel in beeld bij de zoekactie. Was wel interessant.

https://www.omropfryslan.nl/nl/nieuws/784481/goed-idee-om-kinderen-tot-21-bij-pleegouders-te-houden

Anton van Haasteren
Anton van Haasteren
8 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Anton van Haasteren

Vooral het stukje over de financiële vergoeding die er tegenover staat was in dit licht wel interessant.

ronald
ronald
5 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Anton van Haasteren

Schoonmaak actie indeed.https://ihub.nu/datalek-verlies-gegevens-archief-ihubs-onderdeel-altra/

Bij iHUB is door een menselijke fout een oude server uitgeschakeld. Op deze server stonden afgesloten dossiers van naar schatting 15.000 cliënten die tussen 2012 en 2017 in behandeling zijn geweest bij iHUB’s onderdeel Altra

18
0
We zijn benieuwd naar uw reactiex
()
x