Oostenrijks en Deens migratierealisme kan West-Europa redden
Keuze voor beperkte en gecontroleerde instroom
Titelfoto: Afrikaanse asielzoekers in Duitsland – CC0
Terwijl West-Europa en Oost-Europa steeds verder uit elkaar groeien met betrekking tot het migratievraagstuk, overheerst in West-Europa nog steeds het policor eenheidsdenken. Dit ondanks de opkomst van partijen die gemakshalve onder de pejoratieve noemer “populisme” worden gerangschikt en in de meeste West-Europese landen ongeveer een kwart van het electoraat bedienen.
Dood in de pot
In landen als Nederland, waar de “populisten” worden uitgesloten van regeringsdeelname, zien we dat de middenpartijen in steeds bredere coalities naar elkaar toe kruipen. De dood in de pot voor de democratie, want de kiezer heeft weinig meer te kiezen: of hij/zij stemt “tegen” (PVV, FvD), maar wordt uitgesloten, of stemt voor een kartelpartij. Een kaste van politici die steeds meer op elkaar lijken qua politieke ideologie en die samen de burger financieel uitkleden om “vergroening” en massa-immigratie te bekostigen. En passant eigen baantjes en voordelen in stand houdend.
Kartelkaste
Deze kartelkaste is niet alleen nationaal geworteld maar heeft zich in een overtreffende trap genesteld in het Brusselse, waar totaal van de werkelijkheid losgezongen types als supercommissaris Frans Timmermans dit soort teksten bezigen, op een twitter-account van de EU nog wel:
We can manage migration together as a European Union.
But if politicians try to make people afraid of migration, the only thing people will see is confirmation of that fear.
We as @theprogressives have a duty to fight against fear and hate.#EuropeTogether— Frans Timmermans (@F__Timmermans) April 12, 2018
Rancuneleer
Het spreekt vanzelf dat beleid gebaseerd op totaal van de werkelijkheid losgezongen en vage idealen, in de praktijk leidt tot radicalisering. Zoals Nederlands bekendste antifascistische intellectueel Menno ter Braak (hij pleegde zelfmoord na de inval van de Duitsers in 1940) in de jaren dertig al analyseerde, is rancune de psychologische voedingsbodem voor radicalisering. De diepere oorzaak van die rancune was volgens Ter Braak het telkens maar voorhouden aan de massa van democratische en socialistische gelijkheidsidealen terwijl dat ideaal in de praktijk onmogelijk is gezien sociologische en biologische verschillen tussen mensen, aldus Ter Braak.
Welnu, dat extremisme zien we nu ook weer opkomen, ondanks de relatieve welvaart. Dit keer komt het uit verschillende hoeken: islamitisch fascisme is de meest hevige variant, maar ook extreemrechts en extreemlinks fascisme zijn weer in opkomst.
Realisme in Oostenrijk en Denemarken
Interessant zijn de politieke ontwikkelingen in Oostenrijk en Denemarken. Twee EU-landen, waarvan het ene (Oostenrijk) in de eurozone zit terwijl het andere (Denemarken) nog altijd een eigen munt heeft. Zoals bekend is de Oostenrijkse bondskanselier Sebastian Kurz een alliantie aangegaan met de “populisten” ter plaatse en heeft zich in de EU ontwikkeld tot de tegenvoeter van Angela Merkel, die nog steeds als een Sirene de zegeningen bezingt van multiculti, islam en massa-migratie. Al doet zij dat onder druk van partnerpartij CSU en de opkomst van AfD iets minder heftig dan in 2015, het hoogtepunt van haar Willkommens-beleid.
Deense inkeer
Een andere interessante ontwikkeling zien we in Denemarken, waar de sociaal-democraten blijkens een knappe reportage van Saskia Dekkers een immigratierealistische richting zijn ingeslagen. De Deense sociaal-democraten erkennen nu dat doorgeslagen multiculturalisme een bron van ellende is voor zowel de autochtone bevolking als voor nieuwkomers, die veelal ten prooi vallen aan gettoïsering.
In plaats van de vage kretologie die we bij ons horen van links en middenpartijen “echte vluchtelingen zijn altijd welkom”, kiezen de Deense sociaal-democraten nu resoluut voor een duidelijke integratiekoers en voor opvang van vluchtelingen in de regio. Waarbij mensen die passen bij het Westen en kansen hebben op de arbeidsmarkt, altijd een aanvraag tot verblijf kunnen indien. De heersende idee dat een ieder die – legaal of illegaal – voet weet te zetten op een Europees strand bedolven moet worden onder een stapel mensenrechtenprocedures, heeft men in Oostenrijk en Denemarken losgelaten.
Breuk voorkomen met migratierealisme
Als het nieuwe migratierealisme van Oostenrijk en Denemarken gemeengoed zou worden in andere landen in West-Europa kan niet alleen een breuk tussen Oost-Europa en West-Europa voorkomen worden, maar kan bovendien gewerkt worden aan de terugkeer van een harmonieuze maatschappij. Een maatschappij met een beperkte en gecontroleerde immigratie (“Australisch puntenmodel”) zoals in een OpinieZ-artikel onlangs beschreven door Kees de Lange en ondergetekende. Ik ben ervan overtuigd dat de nu opkomende spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen dan snel zullen verminderen.
In Oostenrijk en Denemarken hebben ze het licht al gezien. Wanneer volgt Nederland?
Over de auteur
- Amsterdammer in Rotterdam, blogger, schrijver van e-books, voetbalvader, Volvo 940 rijder, in het dagelijks leven Recruitment / Human Resources Consultant.
Grenzen dicht nu. En de wet handhaven. Illegaal is illegaal. En Merkel voor een tribunaal. Die Catalanen moesten ook vluchten, want de wet overtreden, Merkel lapte eenzijdig de verdragen van Dublin en Schengen aan haar laars. Onbestaanbaar.
De Europese commissie en met name het Berlijn van Merkel hebben zich geheel gecommitteerd aan Eu-resolutie 1743. Deze moet doorgezet worden, ook als dit een burgeroorlog in Europa tot gevolg heeft.
Merkel zal in dat geval vluchten naar haar ‘buitenverblijf’ in Paraguay. Ze zal zich er thuis voelen bij al die andere Duitsers die er sinds ’45 zijn neergestreken.
De heer Gajentaan weet de realiteit precies zo te beschrijven als ik die al ruim 30 jaar beoordeel, maar minder geordend kan beschrijven. Mijn vraag is: is de regering zo dom om dit niet in te zien of heeft zij een voor de bevolking onbekend doel met het immigratie beleid.? Veiligheid van en harmonie binnen de samenlevende bevolking zijn hoofddoelen voor een regering.
Henny Lowes je hebt volkomen gelijk en het wordt tijd dat het echte Nederlandse volk (niet de VVD of D66 met hun Zweedse en zgn palestijnse mislukkelingendat zijn misdadigers) dat inzien en eveneens op de PVV stemmen en de dictatuur vanuit Brussel afschaffen want inderdaad die ongekozen dictatuur doet wat ze willen.Dit is wat een goede Amerikaanse site over Mogherini schreef:
The EU’s chief diplomat, Federica Mogherini, has been collecting air-miles calling on world capitals to demand “commitment” to the “Iran Deal,” as if this were an article of faith in an as-yet undefined religion. Pictured: Mogherini (left) stands with Iranian Foreign Minister Javad Zarif, during her August 2017 visit to Iran. (Image source: European External Action Service/Flickr). Ze bezocht ook recentelijk abbas (met een vette euro cheque) en gaf hem volledig gelijk over Samaria en Judea dat dit zgn palestijnse gebieden waren. Werkelijk om te gillen als het niet zo stompzinnig was. Dat mens(??) moet terug naar school.
En ik ben een zwarte meid.
Dat zulks duidelijke moge zijn.
In ieder geval ben ik geboren als Nederlander, net als mijn beide ouders en mijn vier grootouders etc. en ik heb dat Nederlanderschap niet gekocht of door nephuwelijk of asiel verkregen en al die koeterwaals argumenten op basis waarvan witte Nederlanders monopolie op het Nederlanderschap claimen.
Wat mij rechtens toekomt, daar tornt niemand aan. Geen enkele witte en geen enkele Sylvana. Ik ben geen immigrant en niemand in mijn familie is ooit naar Nederland gegaan om Nederlander te worden.
We waren het van meet af aan al.
Volgens mij was het een Duitser die ooit heeft gezegd dat in Nederland alles 50 jaar later pas gebeurt.
Nog even volhouden, dus.
Hoe moeilijk kan makkelijk zijn?
Ja de Oostenrijkse en Deense gedachten zijn goed geformuleerd door Jan Gajentaan.
De realist onder de schrijvers en bloggers.
Maar er zullen nog veel aanslagen, verkrachtingen en zelf moorden voorbij komen voor de rest van W Europa dat gaat inzien.
Zeker met mini dictaatuurtjes als Timmerman en Sargentini die nooit de moeite hebben genomen de geschiedenis te bestuderen over volkeren die zich uiteindelijk altijd weer onder Dictatuur wisten uit te vechten.
Beetje erg dom, maar wat kan je verwachten van ongekozen omhooggevallen kaaskoppen.