Geen koek en zopie voor Gaza

Foto: “Mars van de Terugkeer”, Gaza (30 maart 2018) – screenshot TBU News

Afgelopen woensdag stuurde de Israëlische ambassade een bericht aan de pers.

‘Via Facebook is Hamas bezig met het voorbereiden van een mars naar de grens tussen Israël en Gaza en wordt opgeroepen tot gewelddadige protesten. Terwijl Israël zich opmaakt voor de Seideravond voor Pesach, neemt Hamas stappen die kunnen leiden tot een gevaarlijke situatie. Israël heeft aandacht voor het komende gevaar. We zullen ons terughoudend opstellen, in de hoop escalatie, waar de organisatoren van de mars op doelen, te voorkomen. Escalatie heeft mogelijk serieuze consequenties voor de Gazastrook en de regio.’

Het werd Seideravond, afgelopen vrijdag. De opmars van horden Gazanen – kinderen en jongvolwassenen als human shield, Hamasstrijders ertussen en het gebruikelijke antisemitische geweld richting de Israëlische troepen – mondde uit in een (althans volgens de Palestijnse VN-vertegenwoordiger) “gruwelijk bloedbad” waarbij direct tien Hamasstrijders door scherpschutters werden uitgeschakeld. De propagandamachine werd aangezwengeld en al gauw waren de eerste Pallywood-producties te bewonderen.

Verkeerde been

Wat IS tot in de puntjes heeft geregeld blijkt voor de Moslimbroeders onhaalbaar: een item professioneel regisseren. Een groep biddende moslims, gehurkt aan de grens, zou zijn beschoten door de IDF. Eén van hen althans want hij verlaat het gebukte gelid met een schotwond aan een been. Hinkend verstoord hij de heilige plicht. Hij hinkt echter met het verkeerde been, zoals een paard dat kreupelheid voorwendt omdat het dienst weigert en in de wei wenst te blijven.

Het ‘verkeerde been’ was gedekt door de collega-bidders en het andere been was vanuit de schotrichting al helemaal onbereikbaar. Er is ook geen regisseur die de eindverantwoordelijkheid neemt, want anders laat je geen video’s opnemen van de scènes die opnieuw moeten worden gedaan. In ieder geval voorkom je publicatie ervan via social media.

Grens

En deze falende tactiek staat nog los van de onderschatting van de buitenlandse pers, want waarom kies je alleen voor protest tegen Israël? In tegenstelling tot Israël dat vele tonnen voedsel, bouwmateriaal en medicijnen aan Gaza levert via Kerem Shalom, heeft Egypte de grens potdicht gezet en tot no-go-area verklaard. Een platgewalste bufferzone over een lengte van 15 km waarin het Egyptisch leger schiet op alles wat beweegt. Dat de grens met Gaza aan de Egyptische kant hermetisch is afgesloten is mede te danken aan de vele barrages raketten die ongericht op burgerdoelen in Israël werden afgeschoten.

WATCH: Palestinian rioters on the Gaza border chanting "KILL THE JEWS"!

Where is outrage? #GreatReturnMarch #GreatMarchOfReturn pic.twitter.com/XZx0OWWOzm

— Hananya Naftali (@HananyaNaftali) March 31, 2018

Propaganda-oorlog

‘Dood aan de Joden’ is de vaste yell van de Gazanen aan het hek met Israël. Tussen de stenen katapulterende jongeren in verschansten zich Hamasstrijders, maar nu zonder de bizarre comicon-uitdossingen. Ook toen de IDF Gaza binnentrok in het verleden waren de grimmige carnavalskostuums waarmee ze de bevolking schrik aanjagen opeens verdwenen. Desondanks wist de IDF er op de eerste de beste dag al tien uit te schakelen zoals zij dat andersom gepland hadden. Dat Hamas niet van de IDF kan winnen weten ze zelf ook. De enige oorlog die ze hopen te kunnen winnen is de propaganda-oorlog.

Er zijn foto’s opgedoken van kinderen in gevechtstenue. Als die als lokaas zijn ingezet is het aan het vakmanschap van de IDF te danken dat ze niet zijn geraakt. De VN en de EU hebben gevraagd om een onderzoek naar de gebeurtenissen. Dat ben ik volledig met ze eens. Het zal de arme drommels in Gaza niet helpen, want die moeten zichzelf bevrijden uit de klauwen van hun heersers. Dat is het lot van iedere onderdrukte: bevecht de vrijheid zelf, zodat je die later kan verdedigen.

ANP-frame

Het helpt hen niet als het ANP een bericht de wereld in stuurt waaruit valt op te maken dat deze slachtoffers van Hamas uit Israël zouden zijn verdreven naar ‘Palestina’. Door Gaza ‘Palestina’ te noemen kunnen ze niet verdreven zijn, want Gaza was een onderdeel van het Britse mandaatgebied dat ooit ‘Palestina’ werd genoemd. De marcherende horde was ook niet bepaald bejaard te noemen. Palestina bestaat al 70 jaar als Israël. En zo marcheerde de pers mee in het rare frame van het ANP-bericht. Dat zal de komende tijd vaker gebeuren. Het is in werkelijkheid het in ondertal verkerende Israël dat zich verdedigt tegen jihadistische terreur. Terwijl de pers het liefst ziet dat de horde aanstormende Arabieren op Jodenjacht met koek en zopie zouden worden ontvangen.

‘Vreedzaam protest’

Dit alles is niet de lezing van de pers. Het zou volgens dagblad Trouw gaan om een soort Gazaanse familiedag en er zijn zelfs culturele evenementen gepland (sic). Andere media hebben het over een vreedzaam protest. Israël heeft de Palestijnen in 1948 ‘verdreven’ naar Gaza – aldus Trouw. Los van de praktische onmogelijkheid en de feiten die zijn na te lezen: de één dag oude Joodse staat had wel wat anders te doen tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog. In Trouw geen woord over de deportatie destijds van honderdduizenden Joden uit alle Arabische landen, met achterlating van bezit uiteraard. De pers – neem ik aan – wil de Palestijnen in bescherming nemen. Dat doet ze door ze te slachtofferen aan het feodale regime van een terroristische organisatie (Hamas), dat een alliantie heeft met Iran.

Hovaardig

Maar misschien nog stuitender is de hovaardige zelfoverschatting van journalisten die menen dat burgers te dom zijn om via andere kanalen en met hun gezonde verstand (en misschien wel een betere opleiding) de feiten te kunnen destilleren. Zelfs het commentaar bij de beelden is bizar. We kennen de bekende autobandenverbrandende, stenengooiende horde opgefokte testosteronbommen die de nieuwjaarsnacht of een voetbalwedstrijd verstoren. Maar in Gaza zijn het opeens onderdrukte vredestichters die “culturele evenementen” aan de Israëlische grens organiseren.

Het is even belachelijk als misdadig. Misdadig omdat het koesteren van deze Jodenjacht alleen meer doden tot gevolg zal hebben, zoals de Israëlische ambassade diezelfde pers op voorhand al meldde. Het duurt nog enkele weken voordat Israël haar 70ste verjaardag viert. Dat feest laat Israël echt niet verstoren en waarom zou ze?

Over de auteur

Ernst Lissauer

Parlementair Verslaggever
Lissauer.com

Recent gepubliceerd

Archief

• Antisemitisme4 mei 2022Er zou een Dag van Reflectie moeten komen
• Antisemitisme15 april 2022Berichtgeving over Israël is lakmoesproef voor betrouwbare journalistiek
• Integratie24 november 2021Over tribale relschoppers en politiek-correcte mediafilters
• Antisemitisme19 september 2021Namenmonument tegen wil en dank