Halalwinkelstraten: gevolg van links wegkijkbeleid
We moeten af van 'Klein Ankara' in de steden
Titelfoto: Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube-video, kanaal RTVRijnmond
Integratie en immigratie staan bovenaan als gevraagd wordt naar de onderwerpen die de Nederlander zorgen baren. Dit is geen nieuw, maar wel hardnekkig gegeven. Waarom hardnekkig? Omdat links al decennialang consequent weigert om de problemen van de mislukte multiculturele samenleving te zien, laat staan aan te pakken.
Andere minder linkse partijen hebben hier stelmatig geen tegengas op gegeven, uit angst om gezien te worden als racistisch of populistisch. Of wellicht uit angst om geen deel meer uit te mogen maken van de politiek-correcte elite, waar het bestuur en dus de macht zich bevindt.
Segregatie
Het falen van de mislukte multiculturele samenleving heeft zich vertaald in een samenleving die in veel facetten gesegregeerd is. Verschillende etnische groepen leven grotendeels binnen hun eigen gemeenschap, omdat er nooit van ze verwacht of geëist is om een actief deel van onze samenleving uit te maken. Men spreekt binnen de groep de eigen taal, behoudt eigen gebruiken en leeft conform de cultuur van het land van herkomst.
Probleem? Wellicht niet als het sec plaatsvindt achter de eigen voordeur, maar dit is niet het geval. Complete straten en wijken zijn in Rotterdam en andere (grote) steden verworden tot bijvoorbeeld Klein Ankara waar de herkenbaarheid van de stad voor een grote groep Rotterdammers heeft plaatsgemaakt voor vervreemding. In veel gevallen is zelfs de voertaal niet langer Nederlands.
Vereenzaming
Het is dusdanig uit de hand gelopen dat een rapport “Witte Senioren” in 2009 al aandacht vroeg voor de autochtone ouderen die leven in verkleurde achterstandswijken en zichzelf niet meer herkennen in hun eigen stad, geen plekje meer in de buurt hebben en dus in rap tempo vereenzamen en verpieteren. Je zou denken dat links hier ook een boodschap aan zou hebben, maar nee. Je zou hun hippe Turkse bakker maar schofferen.
Belwinkels
Dat het probleem die hippe Turkse bakker niet betreft, maar gure straten met rijen en rijen aan neonreclames, pandjeshuizen en belwinkels die een eenzijdig winkelaanbod leveren die in geen enkel geval een aantrekkelijk straatbeeld of een gezellige en bruisende winkelstraat opleveren waar vernieuwende ondernemers zich willen vestigen, ook daar gaat links aan voorbij. Ze hoeven er tenslotte zelf niet te wonen of winkelen.
Gelijke rechten en plichten
In Rotterdam hebben we al ruim 15 jaar geleden met Pim Fortuyn hardop gezegd dat dit niet langer zo kan en het tijd was om de mislukte integratie te accepteren en vanuit dat gegeven aan de slag te gaan met beleid en antwoorden die wel garant staan voor een geslaagde en inclusieve samenleving. De randvoorwaarden zijn simpel. Men stopt met dweilen met de kraan open. Neemt iedereen voor vol aan en stelt aan iedere inwoner dezelfde eisen. Voor een ieder gelijke rechten en plichten. De term slachtoffer bewaren voor degenen die daadwerkelijk iets te lijden hebben en discriminatie voor diegenen die daadwerkelijk worden uitgesloten.
Instrumenten als de Rotterdamwet zijn ingezet om achterstandswijken lucht te geven door inwoners met sterkere schouders in te laten stromen. Meer kapitaal in de wijk geeft ruime aan de lokale economie om te groeien en we zien in grote delen van de stad dat dit ook zijn vruchten afwerpt. Samen met intensieve programma’s zoals het NPRZ wordt er hard gewerkt aan een sterkere, leefbare stad. Dat is geen proces van een jaar, daar is tijd voor nodig en het vereist visie en het vermogen om in te spelen om een veranderende wereld.
Criminele ondermijning
Was een aantal jaar geleden de integratie en achterstandspositie in de verkleurde wijken een gigantische uitdaging, nu speelt de georganiseerde misdaad in razendsnel tempo een steeds grotere rol. Ondermijning is een groot maatschappelijk probleem wat onder andere aan de oppervlakte zichtbaar wordt in de straten waar veel winkels dienen als front voor een witwasorganisatie. Kappers waar geen klant op de stoel zit. Zes belwinkels waar VOIP oplossingen als Skype de noodzaak voor die telefoonkaarten echt wel heeft ingehaald. Drie pandjeshuizen en drie juweliers naast elkaar, afgewisseld met viszaak, halalslager en Turkse bakker.
Criminele ondermijning moet keihard aangepakt worden en een manier omdat te doen is om eisen te stellen aan ondernemers die zich willen vestigen in onze winkelstraten. Dus niet de volgende bruidsmodezaak, maar een gezellige hippe groenteboer met een toegevoegde waarde voor de omgeving draagt bij aan leefbaarheid en geeft criminelen minder voet aan de grond.
Wegkijkbeleid
Wij pleiten voor een stad waarin mensen op een gelijkwaardige basis met elkaar kunnen leven. Een stad waarin iedereen zich herkent en waar geen plaats is voor segregatie. Waar gedeelde normen en waarden het hoofdingrediënt zijn voor een succesvolle samenleving. Wat we daarvoor aan moeten pakken zijn situaties zoals de Halalwinkelstraten, die door decennialang links wegkijkbeleid zijn ontstaan.
Dat juist links hierbij op haar achterste poten gaat staan, beschouwen wij als een bevestiging van de juiste stap vooruit.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Economie5 november 2020Links Rotterdam hakt in op koloniaal verleden
Islam/Moslims27 oktober 2020Ook Nederland moet de Moslimbroederschap aanpakken
Diversiteit20 mei 2020De Divibokaal: Racism of Lower Expectations
Islam/Moslims21 februari 2020Onderzoek buitenlandse financiering moskeeën is vooral tijdverlies