Israël’s antwoord op geoliede Jodenhaat

Ouderen onder u weten dat onder Joop den Uyl de oliecrisis plaatshad. De benzine ging op de bon. De autoloze zondag werd ingevoerd. Dat alles omdat onze regering de kant van Israël koos in 1972. Egypte en Syrië wilden ‘de schande’ van de Zesdaagse Oorlog (1967) uitwissen en kozen de aanval.

Titelfoto: View from Crown Plaza Azrieli Center, Tel Aviv by Leigh Klotz is licensed under CC-BY 2.0

Olie
Opnieuw werd er die eeuw een poging gedaan de Joden en hun land van de aardbodem te verdrijven. Opnieuw slaagde men niet. In die tijd was de wereld volstrekt afhankelijk van olie. Arabische landen hebben dat ingezet in hun strijd tegen Israël waarvan militair niet gewonnen kan worden. Omdat de Arabische landen alleen olie exporteren konden ze de boycot niet lang volhouden. Daarom bedacht men een diplomatiek wapen. De Palestijn.

Aangemeten historie
De door Transjordanië stateloos gemaakte Arabieren kregen de geuzennaam: Palestijn. Terugverwijzend naar het Britse mandaatgebied waar Joden en Arabieren in een onherbergzaam woestijnland hadden samengewoond. In de periode na De Schande (1967) werd er een protohistorie omheen gebouwd. De ontheemde Arabieren kregen een historie aangemeten die even potsierlijk als effectief is. Iedere weldenkende antropoloog ziet aan de gevoerde familienaam van de Palestijn wat de werkelijke achtergrond is. Jan Jansen komt waarschijnlijker uit Nederland dan uit Pakistan.

Unesco
Door slim te infiltreren in mondiale instituten kon men deze aangemeten historie steeds verder uitbouwen en moslimlanden namen dit klakkeloos over. Westerse landen volgen om, u mag weten welke reden, ook. Afgelopen week nog werd in Polen door UNESCO vastgesteld, dat Jeruzalem en alle daar aanwezige archeologie Palestijns en niet Joods van oorsprong is. Het graf van de aartsvaders in Hebron blijkt nu ook Palestijnse geschiedenis.  Zolang olie en antisemitisme vloeit blijven dit soort nonsens ook bestaan.

Innovatie
Het antwoord van Israël op de Arabische infiltratie van mondiale instituties is simpel: innovatie. Het landje, dat begin vorige eeuw opnieuw werd opgetrokken uit moeras en woestenij, bezit geen grond- en delfstoffen dus moet het hebben van haar intelligentsia. Een razend knappe innovatieve industrie op het gebied van techniek, waterbouw, ICT, medicijnen en wapensystemen maakte het onmisbaar binnen de moderne westerse beschaving. Geen systeem ter wereld draait zonder Israëlische technologie.

BDS
Het antwoord van de moslimlanden kwam in 2005 uit Ramallah. De BDS beweging werd opgericht om Joodse producten te boycotten. Ook werden internationale universiteiten, banken en multinationals en zelfs artiesten het leven zuur gemaakt als zij op enigerlei wijze samenwerken met Israël. Onze regering vormt één van de weinigen die de BDS- beweging nog niet heeft verboden, de meeste landen hebben het strafbaar gesteld. Onder de mondiale jihadistische terreur via het web is de Israëlische know-how op het gebied van cybersecurity onmisbaar en daarom staat ons land er slecht op waar het enerzijds profiteert van Israëlische beveiliging terwijl het die anderzijds politiek ondermijnt.

Illegaal EU-project
In dezelfde week waarin UNESCO, niet voor het eerst, Joodse geschiedenis bewust ontkent en wist, vroeg D66 onze minister van Buitenlandse Zaken te protesteren tegen de ontruiming van een illegaal EU-project in Israël 👇🏽 .

Dit onbetamelijke neokolonialistische project in Jubbet adh Dhib werd zonder vergunning en overleg van ons belastinggeld geplaatst als pesterij. Om Israël te laten voelen dat ‘wij’ vinden dat het land moet weggeven aan Arabieren. Koenders gaf dat ook letterlijk toe: “de Israëliërs geven toch geen vergunning af’. Het gebied betreft het in 1988 door Jordanië opgegeven district Judea en Samaria, dat ze in 1948 had veroverd. Wij zouden ook niet toestaan dat Israël zonder vergunning een loods in Rotterdam opkoopt om er Palestijnen in te huisvesten.

Verbond
Israël, dat afgelopen week de minister-president van India; Narendra Modi (1,3 miljard inwoners) ontving, heeft zich neergelegd bij de anti-Israëlische opstelling van de EU en is daarvan ook nauwelijks meer afhankelijk. In dat licht nam het wetten aan om de macht van westerse NGO’s (die dit soort illegale projecten uitvoeren) aan banden te leggen en voert het via Donald Trump een geslaagde politiek om op te trekken met de voormalige vijanden. Een Soennitisch-Joods verbond met Saoedi-Arabië en de Golfstaten is op de achtergrond al gesmeed.

Na de Afrika-, Zuid Korea- en China-reis van Netanyahu – en ik vergeet er vast nog enkele – is de exportkracht van Israël het antwoord op het geoliede antisemitisme uit de EU-lidstaten. Naarmate de afhankelijkheid van olie afneemt, zal ook de boycot-beweging afbrokkelen. Het is alleen niet te hopen dat Israël ons ooit een koekje van eigen deeg voorschotelt nu jihadisten terugkeren en onze ICT-beveiligingssoftware bijna volledig afhankelijk is van Israëlische know-how.

© OpinieZ.com 2017. U kunt dit artikel delen via de knoppen onder de advertenties .

Over de auteur

Ernst Lissauer

Parlementair Verslaggever
Lissauer.com

Recent gepubliceerd

Archief

• Antisemitisme4 mei 2022Er zou een Dag van Reflectie moeten komen
• Antisemitisme15 april 2022Berichtgeving over Israël is lakmoesproef voor betrouwbare journalistiek
• Integratie24 november 2021Over tribale relschoppers en politiek-correcte mediafilters
• Antisemitisme19 september 2021Namenmonument tegen wil en dank