Slaapverwekkende stilte in politiek Niemandsland

Sinds de verkiezingen van 15 maart jl. is een viertal partijen bezig te onderzoeken of zij een kabinet kunnen formeren. We weten het: VVD, CDA, D66 en GroenLinks. Inmiddels zijn er 59 dagen verstreken en er heerst vooral radiostilte. Laat staan dat er zicht zou zijn op een nieuw kabinet.

De gesprekken worden achter gesloten deuren gevoerd – logisch, waar dienen deuren anders voor? – en er komt maar mondjesmaat iets wat lijkt op nieuws naar buiten. De meest recente mededeling is dat het CDA de VVD rechts lijkt in te halen en Buma bezwaar heeft tegen de GroenLinkse milieumaatregelen. Gezien de linksige koers die de VVD de laatste jaren onder leiding van Rutte voert, mag de houding van Buma overigens geen verrassing zijn. Kortom, als de formatie al media-aandacht krijgt, is die tot dusver vooral slaapverwekkend.

Reuring
Er is nauwelijks politieke reuring. Zo nu en dan komt er bericht dat het er best wel “pittig” aan toegaat en dat ze “eruit willen komen”. Ook een mogelijke datum – uiteraard geen harde deadline maar een flexibele streefdatum – wordt genoemd waarop de onderhandelingen zouden moeten worden afgerond. Het lijken zoethoudertjes voor de media en de burger te zijn, meer niet. De oppositiepartijen houden zich ook stil. Goed, de PVV en SP willen weten op welk punt de onderhandelingen zich bevinden, maar dat is een verzoek voor de bühne. Zowel Wilders als Roemer weten heus wel dat die info er niet komt. De deuren zijn gesloten, nietwaar? Het is nu wachten op De Brief van Edith Schippers. Die brief zal wellicht tot een Kamerdebat leiden en bij mij tot een gaapaanval.

Media
De media lijken ook niet echt geïnteresseerd in de voortgang van de besprekingen. De formatie komt op de radio, op TV, in de dagbladen en op nieuwssites bijna niet aan bod. Dat was bij vorige formaties toch anders. Fiets je nu aan het einde van de middag over het Binnenhof, dan staat er een aantal journalisten dat poogt de indruk te wekken dat het spannend is wat er daar allemaal plaatsvindt.

Het gebrek aan belangstelling voor de formatie bij publiek en media is onmiskenbaar en op zich niet verwonderlijk. Het politieke debat beperkt zich al lang niet meer tot de Haagse vierkante kilometer, maar is verschoven naar de sociale media. Het vertrouwen van de burger in de politiek zit al jaren op een dieptepunt. We zien nauwelijks enige vernieuwing in de top van de landspolitiek, de hoofdrolspelers blijven dezelfde. We kennen hun verhalen, hun maniertjes, hun gedram en hun gebrek aan betrouwbaarheid.

Traagheid
Een andere factor is de publieke beeldvorming: de traagheid waarmee de formatie plaatsvindt en de matheid van de betrokken politici. Bij de vorige formatie ging het om twee partijen met tegengestelde belangen die elkaar in de campagne verketterden en plots samen moesten werken. Dat gaf spanning. Ook verliep die formatie in zo’n snel tempo dat er bijna geen adempauze mogelijk was. De media moesten er wel bovenop zitten om niets te hoeven missen. Nu verloopt alles met een slakkengang en zitten er drie partijen aan tafel die in grote lijnen onderling inwisselbaar zijn. Nummer vier is de linkse outsider waarvan het nog maar de vraag is of die de formatie wel uitzit. De paar minieme irritaties over en weer komen eerder over als gespeeld dan als authentieke politieke emotie.

De VVD lijkt er toch met GroenLinks echt wel uit te willen komen omdat elk alternatief een grotere ramp zou betekenen. Het CDA van Buma legt voorzichtig wat politieke obstakels neer. Een hoogstaande dissident uit die partij roert zich. Van D66 hoor je niets: die partij zit in het midden van het spectrum en Pechtold ziet daarom een grote rol (oh, gruwel…) voor zichzelf weggelegd bij het welslagen van deze combinatie.

Consensus
Het lijkt erop dat er bij de betrokken partijen consensus is over het feit dat de besprekingen nog wel een tijd mogen duren. De reden kan zijn dat de vorige formatie volgens sommigen te ondoordacht en te snel plaatsvond. Zeker de VVD zal deze kritiek uit de eigen achterban niet nogmaals om de oren willen krijgen. Ik denk dat ook iets anders meespeelt. Dat de onderhandelaars een lange, rustige kabinetsformatie achter gesloten deuren wel best vinden. Een tijdje rust aan het politieke front. Na de vermoeienissen van de verkiezingscampagne en een jaar vol heisa over heikele onderwerpen als Oekraine-referendum, Brexit, immigratieperikelen, gedonder met Van der Steur en zorgen over “oprukkend populisme” in Europa.

Ik vind daar wat van. Een sense of urgency bij het formeren van een nieuw kabinet waardeer ik toch meer dan uitvoerige, ontspannen babbelsessies voor vier heren en een dame op het Binnenhof.

© OpinieZ.com 2017

Over de auteur

Peter van Dijken

Man met een missie en een mening. Conservatief, liberaal. Voor alles een ras-optimist. Publiceerde eerder op Liberale Media en DDS. Ziet een mooie toekomst voor Europa zonder EU en Euro. Is te volgen op Twitter via @PetervanDijken

Recent gepubliceerd

Archief

• Politiek Nederland23 oktober 2017Het Kaartenhuiskabinet Rutte-3
• Politiek Nederland29 september 2017Forum voor Democratie gaat niet VVD, maar PVV leegvreten
• Linkse politiek8 september 2017Het begint met een lolletje
• Politiek Nederland28 juli 2017Ga op vakantie en blijf weg!