Terecht inreisverbod in Israël voor BDS-ers

In een column in het Nieuw Israëlitisch Weekblad van 17 maart 2017 bepleit journalist Max van Weezel het opheffen van de “BDS-ban” in Israel, het inreisverbod voor pro-Palestijnse anti-Israël activisten. Hij doet dat op discutabele gronden.

“Waarom zou je niet tegen het nederzettingenbeleid kunnen protesteren en toch op vakantie naar Israel willen gaan?”, vraagt Max zich pathetisch af. Maar het gaat niet om het weren van vakantiegangers met kritiek op het nederzettingenbeleid. Zulke critici zijn er in Israel ook. In overvloed.

Boycot
De BDS (= Boycot, Desinvesteringen en Sancties)-beweging wil Israël delegitimeren. BDS-ers voeren acties tegen bedrijven die in Israël investeren en roepen op tot het boycotten van Israëlische producten. BDS probeert optredens en bezoeken van Israëlische wetenschappers en kunstenaars te verhinderen, maakt zich sterk voor het verbreken van uitwisselingsprogramma’s en zet popsterren onder druk om hun concerten in Israël af te zeggen.

BDS is dus niet zo maar een actiegroepje. In Nederland werd in 2014 een optreden van de beroemde Israëlische actrice Lia Koenig (toen 85 jaar, de grande dame van het Israëlische podium) door actievoerders onderbroken. In Londen werd tijdens de Proms een concert van het befaamde Israel Philharmonic in de Royal Albert Hall door BDS-activisten verstoord.

Bestaansrecht
Ook in Israël is veel kritiek op deze wet. Maar de voorstanders van het inreisverbod voor BDS-activisten hebben wel een punt: waarom zou een staat mensen toelaten die het bestaansrecht van die staat bestrijden en zelfs uit zijn op haar vernietiging? Het is toch een recht van een land om te beslissen wie ze wel of niet wil laten binnenkomen?

Het is ook een bekend dilemma: zijn er grenzen aan tolerantie in een democratie?

Paradox
In 1936 hield prof. George van de Bergh zijn oratie aan de Universiteit van Amsterdam. Een rede die het afgelopen jaar door Bastiaan Rijpkema van het stof werd ontdaan en onder de titel Wat te doen met anti-democratische partijen door Elsevier opnieuw werd uitgebracht. Van den Bergh zocht in die onheilspellende jaren in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog naar een antwoord op de vraag of democratieën wel weerbaar zijn tegen krachten die diezelfde democratie – zelfs met democratische middelen – willen vernietigen of in elk geval ondermijnen. Van den Bergh noemde het een paradox: “De democratie is verdraagzaam tegenover een ieder, dus ook tegenover de onverdraagzamen”

Popper
Met dat dilemma worstelde ook de befaamde filosoof Karl Popper: “Als we ongelimiteerd tolerant zijn, zelfs jegens hen die zelf intolerant zijn, als we niet bereid zijn een tolerante samenleving te verdedigen tegen de aanvallen van de intolerante medemens, dan zal de tolerante mens te gronde gaan, en met hem de tolerantie.”

Over de grenzen van tolerantie jegens intolerantie zegt Popper het volgende:

“As long as we can counter (intolerant philosophies) by rational argument and keep them in check by public opinion, suppression would certainly be most unwise. But we should claim the right to suppress them if necessary even by force; for it may easily turn out that they are not prepared to meet us on the level of rational argument.(…) We should therefore claim, in the name of tolerance, the right not to tolerate the intolerant.”

Zelfbehoud
Of in de woorden van de filosoof John Rawls (A Theory of Justice, 1971): een samenleving heeft een recht op zelfbehoud dat het beginsel van tolerantie kan overstijgen. Ik geef toe: zwaar geschut tegenover een prikkelende column, maar dat is in mijn ogen wel de kern. Uiteraard zou het dwaas zijn om mensen die kritiek op het nederzettingenbeleid een vakantie aan het strand of familiebezoek te ontzeggen, maar dat is, voor zover ik kan nagaan, niet aan de orde.

Ondemocratisch
Maar waarom zou Israel geharnaste tegenstanders, die het bestaansrecht van die staat met virulente, ondemocratische  middelen bestrijden en haar burgers optredens in concertzalen, onderzoek in laboratoria en colleges op universiteiten onmogelijk maken, binnen haar grenzen moeten ontvangen?

En als je het land om politieke redenen wilt mijden, prima. Ik ging ook pas op vakantie naar Spanje nadat Franco was gaan hemelen…

De artikelen op OpinieZ zijn gratis voor u te lezen. U kunt ons steunen door dit artikel te delen op Facebook, Twitter, LinkedIn of andere sociale media.

Zie de buttons onder de advertenties.
===============================================================
Titelfoto: IMG_9903 by Alex Chis is licensed under CC BY-SA 2.0
===============================================================

Over de auteur

Freek van Beetz

Freek van Beetz, studeerde Planologie en Politicologie, was van 2001-2010 adviseur van de MP van de Ned.Antillen. Auteur van Vergeefse Moeite ( roman,2023),Uitzicht op Zee (roman, 2015) en van Het laatste Kabinet (2010) en Het einde van de Antillen (2013).www.freekvanbeetz.nl

Recent gepubliceerd

Archief

• Antisemitisme9 maart 2024Enkele gedachten bij de opening van het Nationaal Holocaustmuseum
• Antisemitisme30 januari 2024Over de obsessieve anti-Israël berichtgeving in de media
• Antisemitisme6 november 2023Huiveringwekkend: antisemitisme is weer volop aanwezig
• Islam/Moslims13 oktober 2023Moreel kompas is afwezig bij verslaggeving over Israël