Het Grote Tanya Hoogwerf Interview

Titelfoto: Tanya Hoogwerf op partijbijeenkomst VNL – foto: Peter van Dijken

Alleen maar praten over integratie en radicalisering schiet niet op. Je moet er in de weerbarstige praktijk ook echt iets aan doen. Daarvoor moet je niet bang zijn, visie hebben, hard werken, niet om de hete brij heendraaien en vooral volhouden. Geen woorden, maar daden: de filosofie van de gedreven Tanya Hoogwerf, sinds 2014 gemeenteraadslid voor Leefbaar Rotterdam en nr. 4 op de VNL-kandidatenlijst. Ik sprak haar afgelopen zondag. Over haar werk, plannen en drijfveren.

Leefbaar Rotterdam komt voort uit het gedachtegoed van Pim Fortuyn.
Wat heb je van hem geleerd?
“Tot op de dag van vandaag is zijn boodschap actueel. Met name dat hij de politiek dichter bij de burger heeft gebracht. Hij zei dat we een verweesde samenleving zijn geworden. De sturing is weg en het is belangrijk dat mensen zich weer gehoord voelen. Dat doe je door de problemen waarvan ze ’s nachts wakker liggen te benoemen, op te pakken en aan te pakken. Zodat ze zien dat de overheid er ook wel degelijk voor hen is en niet alleen voor zichzelf. Als Rutte zegt “Pleur op!” en Aboutaleb “Rot dan maar op” en je daar vervolgens niets mee doet, blijft er onvrede. Het tweede wat ik van Fortuyn heb geleerd is dat je altijd moet blijven praten. Het maakt niet uit hoe abject je mening is, die mag je hebben, maar ik blijf wel met je in gesprek.”

Je bent van de dialoog.
“Dat klinkt altijd weer als kopjes thee drinken. Ik denk wel dat je communicatie nodig hebt als je iets wil bereiken. Ik ben in Rotterdam bezig geweest met een convenant tegen shariahuwelijken, een van de dingen waar ik trots op ben. Maar dat was niet gelukt als je niet praat met de islamitische gemeenschap. We hebben tegen hen gezegd, shariahuwelijken zijn onwettig. Als een imam een islamitisch huwelijk voltrekt zonder dat daar een burgerlijk huwelijk aan ten grondslag ligt, ga je tegen de wet in. Dan geven we dat bij de politie aan. Dat kan je alleen doen als je in gesprek blijft met islamitische organisaties en de moskeeën. Met alle moskeeën wordt gesproken en dat zijn er 40 in Rotterdam.”

Jij bent eigenlijk de enige in de Rotterdamse gemeenteraad
die zo intensief met integratie en radicalisering bezig is.
Voelt dat niet als een eenzame strijd?
“Het hangt van het onderwerp af dat je oppakt. Ik heb eind vorig jaar samen met het CDA een voorstel ingediend om de vrijblijvendheid van de inburgering af te halen. Daar vinden we elkaar echt in en dat kunnen we dan ook gezamenlijk oppakken. Als je het hebt over de strijd tegen de radicalisering en tegen het AZC, dan staat Leefbaar Rotterdam volledig alleen. Maar we weten als grootste fractie voor wie we het doen: voor de een derde van de Rotterdammers die op onze partij heeft gestemd. We hebben onze Integratienota wel met de collegepartijen D66 en CDA kunnen maken. We verschillen daarbij qua benadering wel van elkaar, maar we hebben één overeenkomst: dat we willen dat iedereen meedoet. Dat is de rode draad van de nota. We hebben de maatregelen toegespitst op vier groepen: zij die niet willen, zij die niet kunnen, zij die niet mogen en zij die niet weten.”

Integratie regel je niet
vanuit een zaaltje

Een bijzondere aanpak, dat zie je zo niet in andere steden.
“Hoe Rotterdam het aanpakt is inderdaad uniek in Nederland. Voor elke van deze groepen een aparte benadering blijkt te werken. Integratie regel je niet vanuit een zaaltje, maar vanuit de verschillende problematieken van de mensen die er mee te maken hebben. Veiligheid, onderwijs, leefomgeving. Rotterdam is de enige G4-gemeente die gebruik maakt van de wettelijke mogelijkheid van de wet Taaleis. Je mag als gemeente iemand verplichten om een minimaal niveau Nederlands te bereiken, niveau basisschool. Anders kan je korten op de uitkering. Het is niet veel wat je vraagt, maar zelfs dat minimale niveau laten ze in andere gemeentes gewoon zitten. Wij zeggen: dat minimale taalniveau is een voorwaarde om mee te kunnen doen in de samenleving.”

Je bent ook met bestrijding van straatintimidatie bezig.
“Dat is ook hard nodig, dat is gebleken. Ik heb dit onderwerp ook vrij snel nadat ik de raad ben ingekomen opgepakt. Wat we in eerste instantie wilden was een verbod in de Algemene Politieverordening op straatintimidatie, waarbij je een boete kan opleggen. Dat was voor onze wethouder Joost Eerdmans reden om een onderzoek te laten uitvoeren naar de praktijk, waar het zich afspeelt en wie zich er aan schuldig maken. Dat onderzoek is vorige week gepubliceerd. De uitkomsten waren schokkend, ruim 80% van de vrouwen in Rotterdam heeft er mee te maken gehad. Het gaat dan om ongewenste sexuele toenadering.”

Sommige commentatoren waren niet zo happig op het vermelden
van de etnische achtergrond van de daders.
“Er werd wat overspannen op dat onderzoek gereageerd, in de zin van waarom moet je nou weer die etniciteit benoemen? Nou dat is heel simpel, als je wil komen tot een gerichte aanpak van straatintimidatie, dan zul je moeten weten waar het vandaan komt. Het gedrag van een Antilliaan of een Marokkaan, daar zit wel degelijk verschil tussen. Ik begrijp so wie so niet waarom men altijd zo overspannen op etniciteit reageert. We moeten de realiteit weer terugbrengen in het maatschappelijk debat. De politieke correctheid moet er uit. Ik wil echt uit die kramp. En dan kom ik weer terug bij Fortuyn. Benoemen van problemen doe je niet om het benoemen, maar om er iets mee te doen. Met gezond verstand. Het heeft geen zin om alleen te zeggen “Minder, minder, minder”. Dat lost in de praktijk niets op. Als je iets aan straatintimidatie wil doen, doe je dat niet om te stigmatiseren, maar om aan te pakken.”

Problemen benoemen doe je
om er iets mee te doen

Je krijgt in de raad nogal wat te verduren van de moslimpartij
NIDA, GroenLinks en SP. Een jaar geleden gebeurde dat nogal
heftig bij het debat over de terrorismedreiging in Rotterdam.
“Die partijen hebben het altijd over vrijheid van meningsuiting en geen censuur. Behalve als ik mijn mond opendoe, zo lijkt het wel. Het was toen zo erg dat ik al een interruptie kreeg voordat ik iets had gezegd. Dat debat was exemplarisch voor het gebrek aan lef in het maatschappelijk debat. Het ging toen over de arrestatie in Rotterdam van Anis B, direct betrokken bij de aanslagen in Parijs en Brussel. Informatie van de Franse inlichtingendienst had tot die aanhouding geleid. Er zijn toen ook munitie en wapens gevonden. Op dat moment vroeg ik me af of we wel goed bezig zijn met de aanpak van radicalisering en terrorismebestrijding in Rotterdam. Met alle jihad-netwerken moet je niet denken dat we de dans kunnen ontspringen. Er zijn ook heel wat signaleringsberichten van de politie geweest. Er zijn geradicaliseerde jongeren vertrokken naar Syrië. Je ziet dan in de Rotterdamse raad dat partijen zich toch verschuilen achter de brede schouders van de burgemeester en er niks aan willen doen. Daar schrik ik van. Vooral als je weet dat terugkeerders uit Syrië hier gewoon vrij op straat rondlopen.“

Ze zeiden, dan moet je ook met namen komen.
“Dan hebben ze pech gehad. Ik krijg informatie vertrouwelijk van burgers en ik kan die bronnen niet verklappen. Ik vind dat je als volksvertegenwoordiger zorgvuldig moet omgaan met de veiligheid van de Rotterdammers die je in vertrouwen nemen.”

Is dat niet frustrerend, dat je op zo’n moment
alleen staat in de raad?
“Je weet het van te voren. Dan denk ik, zie je nou niet wat je aan het doen bent? Begrijp je nou niet dat het debat op een heel andere manier gevoerd moet worden omdat de mensen daarbuiten zich zorgen maken? Die verdienen een inhoudelijk debat en geen gemier over woordjes. Maar ik raak er niet gefrustreerd door. Ik ga er alleen maar een tandje harder van.”

En nu leggen we de rode
loper uit voor Hamas

Je hebt je ook verzet tegen het Hamascongres
dat op 15 april in Rotterdam plaatsvindt.
Dat congres gaat toch gewoon door.
“Dat is het rare van het klimaat waar we nu in zitten. Ik ben van een partij die vindt dat je over tere zieltjes heen mag gaan om een maatschappelijk debat te voeren. De grens ligt echter bij oproepen tot geweld. Nu wordt de vrijheid van meningsuiting gebruikt om de komst van een terreurorganisatie naar Rotterdam mogelijk te maken. Een organisatie die geweld predikt. We zijn toch de stad van Aboutaleb’s “Rot dan maar op”? En nu leggen we de rode loper uit voor Hamas. Want we doen niet aan censuur, want zo zegt men dan, dan morrel je aan de grenzen van de rechtsstaat. Ik vind het onbegrijpelijk. We hebben ook vanuit de Joodse gemeenschap vragen gekregen hoe dit in godsnaam mogelijk is. Het is bizar dat wij als Leefbaar op zo’n moment alleen staan in de Raad. Gelukkig is er toegezegd dat er ruimte is voor tegendemonstraties en dat het OM in de gaten houdt wat er wordt gezegd.”

Je wil in Rotterdam ook een convenant tegen haatpredikers.
Aboutaleb zegt dat de scheiding tussen kerk en staat dat
onmogelijk maakt.
“Als je vindt dat een van de grootste kwaden die onze samenleving bedreigen het islamitische extremistische terrorisme is, dan moet je daar gewoon wat aan doen. Een deel van de radicalisering wordt veroorzaakt door ultra-orthodoxe geweldspredikers die hier naar toe komen. Je moet tegen de moskeeën zeggen: dit zijn de predikers die we niet in het land willen hebben. Mensen die voor geweld tegen Joden, homo’s en vrouwen zijn. Dat in een convenant vastleggen kan je landelijk met de gemeenten afspreken. Als een moskee die regels overtreedt, plaatst hij zich buiten de orde en zou je minimaal de ANBI-status moeten intrekken. Na de aanslagen in Parijs hadden we hier een bijeenkomst waar imams vredesballonnetjes oplieten. Een van hen had de dag ervoor nog een geweldsprediker in zijn moskee gehad die opriep tot het doden van Joden. Hoe serieus moet je dan die ballonnetjes nemen?”

Een ander punt van je is het stopzetten van gemeentesubsidies
aan organisaties waarin sekse-gescheiden activiteiten plaatsvinden.
“Er is veel discussie over zwembaden die door islamitische organisaties worden afgehuurd en waar mannen en vrouwen gescheiden zwemmen. Shariazwemmen is voor veel mensen een doorn in het oog. Laatst was er ook een bijeenkomst in de Rotterdamse Schouwburg van de jeugdorganisatie van de Moslimbroeders, waar aparte ingangen waren voor mannen en vrouwen en gescheiden gebedsruimtes. De Schouwburg krijgt veel subsidie van de gemeente. Dat gaat dus te ver. Het staat haaks op het integratiebeleid met gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Ik heb daarover vragen gesteld aan de wethouder en voorgesteld in de subsidievoorwaarden op te nemen dat gesubsidieerde instellingen de gelijkheid tussen mannen en vrouwen in acht nemen. Als je dat niet doet, geef je als overheid eigenlijk het signaal af dat je die seksescheiding wel prima vindt. Dan komt die verandering er nooit. Dan blijven die gelijke rechten alleen maar woorden.“

Je maakt je sterk voor de bevrijding van moslima’s.
“Ik vind dat ontzettend belangrijk. We zien helaas dat de aanpak van problemen als eerwraak, huwelijksdwang en verborgen vrouwen, waar we de mond vol van hebben, veel te soft wordt ingezet. De overheid blijft er van weg. Terwijl het in die gevallen om geweldsmisdrijven, vrijheidsbeneming en mishandeling gaat. Als ik iemand buiten een klap geef, word ik aangehouden. Als ik kauwgom op straat gooi, krijg ik een boete. Maar als een man een islamitische vrouw achter de voordeur gevangen houdt, wordt er niets gedaan. De gemeente wil daar iets aan doen via een netwerk van islamitische vrouwen. Dat werkt dus niet. Dan wordt er met de vrouw een kopje thee gedronken en blijft de man buiten schot. Dat is gedogen en niet aanpakken.”

Ik ga er van uit dat VNL
drie tot vijf zetels kan halen

En toen vroeg Jan Roos je voor de VNL-lijst.
“Dat was wel mooi. Ik ben lange tijd een zwevende kiezer geweest. Ik heb twee keer LPF gestemd en was daarna zoekende. Toen Joram van Klaveren en Louis Bontes met VNL begonnen, had ik eindelijk een alternatief. Als er iets speelde waar ik lokaal niets mee kon, zag ik dat zij ermee aan de slag gingen. Ik was blij verrast toen het contact met Jan tot stand kwam. Alles komt perfect overeen, we zitten heel erg op één lijn qua lange termijnvisie. We weten waar de problemen zitten en waar we aan de slag moeten.”

Baal je ervan dat je op de vierde plek op de lijst staat?
“Nee. Het gaat me er in eerste instantie om dat VNL de Kamer in komt. Ik ga er nog steeds van uit dat we met VNL drie tot vijf zetels moeten kunnen halen. Ik gun het Joram en Louis van harte. Ze hebben de partij neergezet. Ze hebben hard gewerkt aan een fantastisch partijprogramma. Enige bescheidenheid past me. Ik ben blij dat ik als eerste vrouw op de lijst sta. Het is ook leuk om de verkiezingstijd mee te maken. Gisteren waren we met zijn allen aan het flyeren in Volendam. Dan merk je toch veel enthousiasme bij de mensen. Ons verkiezingsprogramma kwam bij de doorrekening door het CPB ook goed uit de bus. Ik vind oprecht dat er plaats is voor een partij als VNL. We vullen het gapende gat dat tussen VVD en PVV zit. Op de Stemwijzer zie je al dat ongeveer 7% van de mensen op VNL uitkomt. We hebben in Nederland echt behoefte aan een rechts blok.”

De PVV zegt vaak terechte dingen, maar het plan
ontbreekt nogal eens. Hoe zit dat bij VNL?
“Je kan natuurlijk voor de bühne roepen dat alle moskeeën dichtmoeten, maar je moet dan wel de Grondwet aanpassen en het ook nog eens door de Tweede en Eerste Kamer zien te krijgen. Dat gaat dus gewoon niet gebeuren. In Rotterdam zie ik hoe moeilijk het is om zelfs eenvoudige dingen voor elkaar te krijgen. Je hebt niet alleen met andere partijen te maken, maar je bokst ook op tegen de bureaucratie en het ambtenarenapparaat. Je hebt een visie nodig, maar je moet ook weten hoe er praktisch te komen. We willen daarom met alle partijen samenwerken.”

In het recente lijsttrekkersdebat op de radio werd er niet
over integratie gesproken. Wat vind je daarvan?
“Integratie en immigratie komen steeds weer naar voren als grootste zorg van de burger. Al zeker tien jaar. Het blijft onbegrijpelijk dat de gevestigde partijen dat thema nauwelijks oppakken. Dat bevordert dus nou net de kloof tussen burger en politiek waar we van af willen. Dan kom ik opnieuw terug bij Pim Fortuyn. Er wordt niet geluisterd naar waar mensen zich zorgen over maken. Men maakt op zijn best een stoer statement en gaat dan over tot de orde van de dag.”

Over de auteur

Asher

Recent gepubliceerd

Archief

• Economie31 december 2020Nederland Coronacratie
• Politiek Nederland1 januari 2020Van de hoofdredacteur: OpinieZ in 2020
• Media23 oktober 2019Kajsa Ollongren: minister van Waarheid en Deugmedia
• EU28 november 2018Het Decreto Salvini: hoe Italië de immigratie beteugelt