GeenPeil wordt het Waterloo van Rutte

Sinds hij de leider van de VVD is geworden heb ik een zekere waardering voor Mark Rutte. Hij wist zijn partij uit het slop te trekken, de VVD twee maal achtereen de verkiezingen te laten winnen, de VVD groter te maken dan ooit en hij werd de eerste minister-president van VVD-huize.

Pragmaticus
Met name in zijn tweede kabinet kwam Rutte als pragmaticus naar voren. In een onmogelijke coalitie met politieke tegenpool de PvdA wist hij stabiliteit te creëren. Rationeel en ongevoelig voor de sentimenten in het land en vaak ook zijn eigen partij loodste hij Nederland – mede geholpen door internationaal economisch herstel – uit de crisis en zorgde hij ervoor dat ons land er nu weer prima voorstaat.

In dat kader zag ik hem aanblijven als onze minister-president. Er was geen politicus van een andere partij in de huidige Tweede Kamer die het stokje kon overnemen. Wilders niet, Buma niet, Pechtold niet, om over de rest nog maar te zwijgen. Rutte III kon Mark niet ontgaan.

GeenPeil
En toen kwam GeenPeil. Het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne heeft veel teweeg gebracht. De mannen achter GeenPeil wisten voldoende handtekeningen te verkrijgen om een raadgevend referendum af te dwingen. Dat was een prestatie op zich. Dezelfde drijvende krachten achter GeenPeil wisten ook een prima campagne op te zetten waarin zeer kritisch naar het associatieverdrag werd gekeken. De voorstanders van het verdrag zaten vooral op hun handen en wachtten rustig af.

Nee
Het associatieverdrag zou alleen over handel gaan en nergens anders over. Het zou niet eens zo enorm belangrijk zijn, zo klonk het tussen de regels door. Het ging niet om militaire samenwerking, het ging niet over het isoleren van Rusland. Niets om je druk over te maken, goed voor onze ondernemers en onze economie. Tegenstemmen zou “een beetje dom” zijn.

Gedoe
Datgene wat iedereen had kunnen zien aankomen gebeurde: de opkomst was voldoende en de Nee-stem won. En toen begon het gedoe. In plaats van de uitslag naast zich neer te leggen (het ging immers slechts om een raadgevend referendum) manoeuvreerde dit kabinet en zeker Mark Rutte zich in een onmogelijke positie. De uitslag bleef boven de markt hangen, Rutte toog naar Brussel, probeerde aan de inhoud van het verdrag te schaven, paaide de oppositie om hem te steunen. Niets hielp. Rutte zakte dieper en dieper in het mistige moeras van machteloosheid.

Er werd een deadline gesteld: uiterlijk 1 november zou Rutte de knoop doorhakken. Niet-ratificeren leek de enige optie. Rationeel als altijd kon Rutte dit verkopen, ook aan Brussel.

Doembeelden
En toen kwam de persconferentie van afgelopen vrijdag. In een ontluisterende vertoning leek Rutte zichzelf volkomen te zijn verloren. De rationele pragmaticus was ingeruild voor een emotioneel gedreven politicus. Een politicus die doembeelden schetste en de Nee-stemmers verweet een verkeerde keuze te hebben gemaakt. Plots was het associatieverdrag geen simpel handelsverdragje meer. Het was het Cement van Europa, de Muur tegen Rusland, het Raketschild boven Syrië.

Aleppo
Dankzij de Nee-stemmers van het Oekraïne-referendum kan Poetin volgens Rutte ongestoord vacuümbommen boven Aleppo gooien. Het was te gênant voor woorden. Wat de zaak nog kwalijker maakt: òf we zijn eerder dit jaar door Rutte voorgelogen over het belang van het verdrag, òf we worden nu gechanteerd met irrationele doemscenario’s.

Geen van beide opties kan worden getolereerd in een liberale democratie. Vrijdag 28 oktober 2016 moet de dag zijn dat Rutte zijn Waterloo vond.

Foto: dhvn.nl

Over de auteur

Peter van Dijken

Man met een missie en een mening. Conservatief, liberaal. Voor alles een ras-optimist. Publiceerde eerder op Liberale Media en DDS. Ziet een mooie toekomst voor Europa zonder EU en Euro. Is te volgen op Twitter via @PetervanDijken

Recent gepubliceerd

Archief

• Politiek Nederland23 oktober 2017Het Kaartenhuiskabinet Rutte-3
• Politiek Nederland29 september 2017Forum voor Democratie gaat niet VVD, maar PVV leegvreten
• Linkse politiek8 september 2017Het begint met een lolletje
• Politiek Nederland28 juli 2017Ga op vakantie en blijf weg!