#Elections2016: Daarom Hillary
Vandaag merkte Roderick Veelo van RTL terecht op dat het Nederlandse journaille nogal eenzijdig bericht over de Amerikaanse verkiezingen. Veelo beëindigt zijn betoog met een heldere vraag: “zijn we straks écht beter af met Hillary Clinton?”
Met enig graafwerk had hij zelf antwoord kunnen geven. Omdat hij het niet doet, neem ik de uitdaging aan, want Clinton heeft afdoende eigen merites.
Reputatie
De “reputatie” van Clinton wordt vaak als negatieve factor gezien. Dat is begrijpelijk, maar niet waar het over zou moeten gaan. Een reputatie is meestal gestoeld op perceptie, niet op feitelijke resultaten. Als voorbeeld: de controverse rond de lynching van ambassadepersoneel in Benghazi. De Republikeinen en bepaalde media claimden bij hoog en laag dat Clinton hier medeverantwoordelijk voor was en dat zij probeerde deze affaire in de doofpot te stoppen. Maar daar is ondanks extreme inspanningen nooit enig bewijs voor gevonden.
Een ander voorbeeld dat van invloed is geweest op de beeldvorming over Hillary Clinton, is de kwestie rond het gebruik van haar eigen mailserver. Mede naar aanleiding daarvan heeft Trump haar de onzinnige toevoeging Crooked gegeven, terwijl uit uitgebreid onderzoek van de FBI is gebleken dat er geen sprake was van kwade opzet. Uit niets is gebleken dat er vertrouwelijke info in handen van derden is gekomen.
Een onterecht verkregen reputatie lijkt haar dus parten te spelen, terwijl de feiten juist iets heel anders uitwijzen.
Arkansas
De politieke carrière van Clinton begon natuurlijk ver vóór Benghazi. In 1977 richtte Clinton – toen nog Rodham – een non-profit organisatie op voor het promoten van kindvriendelijk beleid in Arkansas. Tijdens haar periode als “First Lady of Arkansas” zette Clinton zich in voor het hervormen van het ondermaatse openbaar onderwijs in die staat. Haar bevlogenheid bleef onverminderd tijdens het presidentschap van Bill. Mede dankzij haar inzet werd federale wetgeving aangenomen om gezondheidszorg voor kinderen betaalbaar te houden, bij adoptie en bij pleeggezinnen het belang van het kind meer centraal te stellen en om jongeren uit pleeggezinnen beter te begeleiden wanneer zij volwassenheid bereiken.
Nog tijdens Bill’s tweede termijn stelde Clinton zich kandidaat voor de Senaatszetel van New York, vlak na het Lewinsky-schandaal dat ze met verve doorstond. Zij zat onder andere in de Senaatscommissie voor de Strijdkrachten, en wist na 9/11 2,1 miljard dollar voor de herontwikkeling van het World Trade Center-gebied beschikbaar gesteld te krijgen.
Ministerschap
Als Minister van Buitenlandse Zaken vanaf 2008 is Clinton omstreden, met name vanwege het gebruik van een eigen mailserver en de Benghazi-affaire. Dat overschaduwt haar termijn, terwijl er veel meer positiefs te melden is. Clinton haalde actief bijvoorbeeld de banden met NAVO-bondgenoten aan, nam een agressieve positie ten aanzien van Afghanistan in en pleitte voor een prominentere rol voor vrouwen op het wereldtoneel.
De verhoudingen met Rusland verbeterden door haar inzet aanzienlijk tijdens het presidentschap van Medvedev. Hillary zorgde er eigenhandig voor dat een historisch akkoord tussen Turkije en Armenië niet vroegtijdig sneuvelde. Als eerste Amerikaanse Minister van Buitenlandse Zaken sinds 1955 bracht Clinton een bezoek aan Birma, een van de 112 (!) landen die Clinton tijdens haar ambtstermijn bezocht. Een dergelijk groot aantal landen persoonlijk bezoeken getuigt van grote betrokkenheid en inzet.
Crises
Tijdens het tweede deel van haar termijn werd Clinton geconfronteerd met meerdere crises in het Midden-Oosten en was ze medeverantwoordelijk voor het uitschakelen van Osama bin Laden. Velen houden Clinton verantwoordelijk voor de uit de hand gelopen conflicten in Syrië en Irak en voor de opkomst van ISIS. Als minister opereerde Clinton echter niet in een vacuüm. Het is onterecht, om niet te zeggen onverantwoord, om een persoon verantwoordelijk te houden voor de wereldproblematiek. Daarbij heeft Clinton, soms in weerwil van Obama, gepleit voor een hardere aanpak van onder andere de Taliban.
Pentagon
Mensen die in Clinton een Obama-light zien vergissen zich grondig. Hoewel ze een voorstander is van zogeheten smart power – de inzet van diplomatie, militaire macht, ontwikkelingshulp en technologische innovatie – wil dat niet zeggen dat ze conflicten schuwt, ook niet als daar geweld bij komt. Dankzij haar zetel in de Senaatscommissie voor de Strijdkrachten heeft Clinton bovendien uitstekende contacten binnen het Pentagon, hetgeen overigens van Obama niet gezegd kan worden.
Clinton kan bogen op een lange loopbaan als politicus, ambtenaar en activist, gekenmerkt door dienstbaarheid en doortastendheid. Het is kiezen tussen iemand wiens leven in het teken van het publiek belang staat en iemand die het ontslaan van mensen tot kunstvorm verheven heeft. Tussen iemand die actief de belangen van hen die niet voor zichzelf op kunnen komen heeft behartigd en iemand die er genoegen in schept mensen publiekelijk te kleineren. Tussen iemand die niet perfect is en iemand die in de verste verte niet in de buurt komt van perfectie.
Zijn we dus beter af met Clinton? Mijn antwoord: een volmondig Ja. De keuze is voor mij eenvoudig. De sinaasappel is nooit mijn favoriet geweest.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Nederland1 januari 2024Vooruitzicht 2024: OpinieZ-auteurs aan het woord
Politiek Internationaal25 december 2022OpinieZ-auteurs over de toestand in Nederland en de wereld
Diversiteit13 juli 2022Woke Woensdag – Van Artis Goes Woke tot Alles Wat Wokies Haten
Economie11 juli 2022Verzet tegen ideologische hobby’s elites gaat de hele wereld over