Met de macht meehuilende pers

De waakhonden van de democratie… kent u die uitdrukking nog? Ergens in een ver verleden was dit het motto van de ware journalist.

Hij was het die de politici moest toetsen en hun beleid zo goed mogelijk uiteen moest zetten naar de burger. Tja, natuurlijk kon daar een rood of een rooms sausje over zitten, maar de kern was toch het brengen van nieuws.

Inmiddels zijn de tijden veranderd. Via een langzame, glijdende schaal van gezellige bijeenkomsten, informatieve tripjes, ‘praathuisjes’, naar normenverlies en honger naar invloed, zijn de waakhonden veranderd in de wolven die meehuilen in het bos van de machthebber. In Argus van de Rommelbode. De MSM als Marketing tool of the powerful…. Geen wonder dat onafhankelijke blogs en opinie-sites zo populair zijn geworden.

de ouderwetse truc van
de links/rechts-retoriek

Niemand die het binnen MSM vreemd vindt, wat mij dunkt erg veelzeggend is. Het gaat immers toch alleen nog maar over CV-tjes en baantjes op de horizon? Zowel in politieke partijen als bij de media. Men laat zich gaarne voor karretjes spannen. Mooi toch, als je van journalist toch ineens mee-regeert? Prachtig ook, als je eenmaal goede diensten hebt bewezen als manager van je EU-provincietje zicht hebt op de maffia-tongzoenen van hen die er toe doen….

Terwijl beneden ‘het volk’, de af te tappen groep, nog steeds in de ouderwetse truc van de links/rechts-retoriek trapt en elkaar luidkeels betwist, leeft dat bij de de ‘top-dogs’ allang niet meer. Het gaat hen om ‘grenzenloze’ macht, zonder landsbelang, en dat heeft geen links of rechts, alleen maar boven en beneden.

Wie de nieuwsgaring op afstand bekijkt, ziet diezelfde beweging terugkeren in heel wat ‘notoire’ kranten en TV-zenders. In binnen- en buitenland. Je ziet dezelfde persberichten opduiken, alleen vertaald, soms niet eens geredigeerd: rechtstreeks van het partijbureau. Zij die afwijkende, onwelgevallige meningen erop nahouden worden via vileine sneren en fotoredactie geridiculiseerd.

Mensen die een ‘bedreiging’ vormen in een kwaad daglicht stellen is tot lompe kunst verworden. Voorbeeld daarvan is de afspraak over het standaardgebruik van ‘refugee/vluchteling’ voor iedereen die binnenkomt. Deze term is bewust gekozen. Zij dient als beschuldigende vinger naar hen die bezwaar hebben tegen het ongecontroleerd laten binnenstromen van de nieuwe bevolking: u bent extreem-rechts! Want houden van wat ooit je eigen land was, is slecht. Journalisten die meer willen weten over wat er speelt, zijn wraakzuchtig, of zoals nu: Poetin-lovers…. Met andere woorden: blijf in je hok.

onwelgevallige meningen worden via vileine
sneren en fotoredactie geridiculiseerd

Zodra er een kiezerstegenvaller moet worden geïncasseerd door de politiek, klinkt de kreet ‘we moeten het nog beter vertellen’… En dan gaat gelijk het staartje van Argus kwispelen. Werk aan de winkel, dat is immers zijn stiel: hij weet hoe en wat hij de burger moet laten denken.

Het GeenPeil-referendum dreigt een lelijke kink in de kabel te worden in deze gelukkige samenleving. Althans: de reacties geven te denken. Niets wordt geschuwd, iedere truc uit de kast gerukt. De meest koddige tot nu toe is het project Raam op Rusland van NRC-journalisten Smeets en Starink, dat flink gesubsidieerd de Ja-stem moet gaan promoten en de weerzin tegen Rusland vergroten.

Mij verbaasde alleen de keuze van de naam….
‘Raamprostitutie’, was beter geweest.

Over de auteur

Faulks

Jester, former 'Master of the Revels', Fool on the Hill, vrije ziel.... en wil dat graag zo houden.
Faulks @Revelsoffice

Recent gepubliceerd

Archief

• Linkse politiek6 juli 2017In de ban van de Religie van de Bubbel
• Linkse politiek5 mei 2017Vrijheid en fascisme
• Economie2 oktober 2016De Ego-fiets van het slachtofferschap
• Israël12 mei 2016Israël gaat ook over mij