De Nieuwjaarsaanslag was in Tel Aviv

Speculaties over een mogelijke aanslag rondom Nieuwjaar bereikte hysterische hoogte toen de politie Amsterdammers waarschuwde om vooral op verdachte bakfietsen te letten. Ik weet niet hoeveel dekjes afgelopen dagen van bakfietsen zijn gerukt.

In München werd met machtsverstoon het station afgesloten. Er waren zeven concrete verdachten, maar of zij aanwezig zijn in Duitsland of überhaupt bestaan is onbekend. In Brussel werd resoluut een eind gemaakt aan de allerlaatste aanvechting om nog iets van de afsluiting van een hopeloos jaar te maken. Gelukkig verliep de jaarwisseling in Nederland en de omliggende landen zoals voorafgaande jaren met de nodige lol en gebruikelijke incidenten.

De Nieuwjaaraanslag vond uiteindelijk plaats in Tel Aviv en dat kon maar weinig nieuwsredacties boeien. Als het al werd opgepakt was het met gapende desinteresse, alsof het om een kerstboom op de brink van Gorssel ging die spontaan vlam vatte. Misschien omdat de dader wist te ontkomen en er geen koppen gemaakt konden worden met “Israëlische politie of leger doodt Palestijn op klaarlichte dag”.

De Nieuwjaaraanslag vond uiteindelijk plaats in Tel Aviv en dat kon maar weinig nieuwsredacties boeien

De vele vragen omtrent deze aanslag werden dankbaar aangegrepen om de toedracht zo vaag mogelijk te houden. Toen meer details volgden, werd vooral de bewering van een familielid overgenomen dat de man emotioneel in de war was. Zó in de war, dat hij wist te ontkomen en uit handen van de Israëlische politie en veiligheidsdiensten is gebleven.

Deze laatste fase van de epische onafhankelijkheidsstrijd van de Palestijnen heeft wel iets van collectieve emotionele gestoordheid. Onlangs las ik over een Israelische dokter die zich afvroeg of al die dolle – op argeloze Joodse voorbijgangers instekende – Palestijnse tieners, mannen en vrouwen vooraf een manual lazen om mensen zo ernstig mogelijk te verwonden.

Het totale gebrek aan internationale meelevendheid met de Israëlische slachtoffers doet het ergste vrezen voor de toekomst. Daarbij komt dat het enige punt waar de EU afgelopen jaar eensgezinde en voortvarende daadkracht toonde het labelen van de producten van de Westbank betrof, waarbij vooral Nederlandse ambtenaren grote ijver aan de dag bleken te leggen.

Of het nu ISIS, Hizbollah of Iran is, Jeruzalem zal voor hen de kers op de taart zijn

Onder het Europese publiek wordt de groeiende obsessie met Joden en Israël steeds openlijker geventileerd. Zowel extreem-rechts als links en een aanwassende groep salonfähige geestverwanten kunnen elkaar hierin steeds meer vinden. Is het niet het internationale bankwezen of ISIS, dan is het wel dat de migratiestroom waar de Joden achter zouden zitten om de Europese natiestaten te ondermijnen.

Afgelopen Kerst kwam een stroom emails vrij van de mogelijke toekomstige president van Amerika, Hillary Clinton. Daaruit blijkt dat haar naaste adviseur Sidney Blumenthal nogal ontvankelijk is voor het doorgeflipte anti-Israel gedachtengoed van zijn zoon, Palestinagekkie Max Blumenthal. Iets wat hij maar al te graag met Hillary deelt en wat zij soms zo interessant vindt dat zij het voor haar medewerkers laat kopiëren. Anti-Israël-engagement opent deuren in het Witte Huis.

Israël moet volhouden in een regio die volledig op drift is. Voor alle partijen die elkaar in Syrië en Irak naar het leven staan is het dit jaar er op of er onder. De enige manier waarop zij hun gezag en geloofwaardigheid kunnen doen gelden is het Joodse kabouterstaatje en haar burgers zo hard mogelijk te treffen. Of het nu ISIS, Hizbollah of Iran is, Jeruzalem zal voor hen de kers op de taart zijn.

In deze verschuivende machtsverhoudingen moet moeizaam balancerend Israël uitkijken niet ergens sneu te eindigen met Saoedi-Arabië. In het geniep achter het fietsenhok belooft dat land Israel misschien wel een zak snoep, maar ten overstaan van het hele schoolplein zal het niet nalaten om zoveel mogelijk na te trappen.

Over de auteur

Ruben Gischler
Ruben Gischler
Documentaire- en programmamaker.
Arabist. Afgestudeerd op de "moderne" geschiedenis van het Midden Oosten.

Reacties worden gemodereerd. Let op uw taalgebruik. Schelden en tieren is niet toegestaan.                                                 >>> Lees hier onze spelregels <<<

Reacties die onze regels schenden worden verwijderd. Herhaalde overtredingen, oproepen tot geweld, beledigingen, Holocaust-vergelijkingen en antisemitisme leiden tot een permanente ban. De redactie treedt niet in discussie over de reden voor verwijdering van een reactie, noch over een ban. Ongeldige e-mail-accounts worden geblokkeerd.

Abonneren op reactie(s)
Abonneren op
guest
1 Reactie
Meeste stemmen
Nieuwste Oudste
Inline Feedbacks
Bekijk alle reacties
Victor Onrust (@VictorOnrust)

Ik vrees dat ze die A-bom nog eens zullen moeten gebruiken.

1
0
We zijn benieuwd naar uw reactiex
()
x