Media bagatelliseren het probleem dat islam heet
Het was de auteur Özcan Akyol bij de 1 minuut stilte voor de slachtoffers van de aanslagen in Parijs opgevallen, dat in een school met jongeren van allochtone herkomst velen sympathiseerden met de aanslagplegers en met het gedachtegoed van waaruit zij tot die verschrikkelijke moordpartij waren gekomen.
Hoe kan het toch, vroeg hij zich af, dat de kleinzonen van de gastarbeiders van vroeger zich meer vereenzelvigen met de sociale omgeving van waaruit hun grootouders op jonge leeftijd vertrokken, dan met het Nederland waarin zij opgroeien? Waarom willen die jongeren niet bij ons horen?
Die vraag werd niet beantwoord, ook niet in de overweldigende hoeveelheid beschouwingen die de media over ons uitstortten. Want die media willen vooral de brengers zijn van de politiek-correcte boodschap: het is niet de Islam, maar vooral sociale achterstelling, slechte huisvesting, discriminatie en uitsluiting en natuurlijk ook de schuld van onszelf. Het Westen zou met de (militaire) overreacties op de aanslagen op o.a. de Twin Towers immers zelf ISIS hebben gebaard.
Want die media willen vooral de brengers zijn van de politiek-correcte boodschap: het is niet de islam
In het programma De Afspraak van 16 november op de Vlaamse tv-zender Canvas o.a. over Molenbeek, was oorlogsfotograaf en oud-wijkbewoner Teun Voeten (“Het is een etnisch-religieuze enclave geworden van een zeer gesloten, bekrompen gemeenschap.”) kwaad dat hem pas nu een interview werd afgenomen. Voordien werd hij steevast als racist en ultrarechts door de politiek-correcte media weggezet.
Kort daarna mocht prof. Etienne Vermeersch (tot zijn zichtbare en hoorbare ergernis) in beperkte tijd en met Hezbollah-adept Aboe Jahjah als hinderlijke stoorzender – zijn Islam-kritische verhaal doen.
Deze voorbeelden laten zien dat nu – weliswaar schoorvoetend – in de media wel enkele kritische geluiden doorklinken, maar dan vooral gedoseerd en liefst ingesnoerd door vertegenwoordigers van meningen die de redacties welgevallig zijn, van bijvoorbeeld fabulerende migratiehistorici en BN-ers.
Kortom, opnieuw vooral pedagogiek in plaats van journalistiek; de media willen ons vooral beleren en opvoeden. Bezorgdheid wordt gebagatelliseerd. Wie is dan nog verbaasd als de geloofwaardigheid van de pers in twijfel wordt getrokken?
Waarom werd bijvoorbeeld niet gememoreerd dat in 2014 maar liefst 16 % van de Fransen ISIS steunden (Newsweek, 26/8) en dat er al 70 Franse seculiere scholen veranderd zijn in bastions van religieuze indoctrinatie, lees Sharia (The Spectator, 21 11 2015).
Kortom, opnieuw vooral pedagogiek in plaats van journalistiek
Volgens de Franse auteur Houellebecq faalde de Franse regering stelselmatig in de bescherming van zijn burgers, maar daarin staat ze niet alleen. Ook in andere landen zijn regeringen en hun diensten tekort geschoten door bedreigende ontwikkelingen te ontkennen of weg te relativeren.
Uit een inlichtingendocument citeert Welt am Sonntag: “Wij importeren islamitisch extremisme, Arabisch antisemitisme, nationale en etnische conflicten van andere volkeren, evenals een ander begrip van de samenleving en de wetten.(……) “de Duitse veiligheidsdiensten zijn niet in de positie om deze geïmporteerde veiligheidsproblemen, en daarmee de reacties als gevolg daarvan, voor de bevolking van Duitsland op te lossen.” Hoezo “Wir schaffen dass”?
Zeker, er zijn ook aanslagen verijdeld, maar met de gebeurtenissen van de afgelopen week is het track-record van onze overheden niet om over naar huis te schrijven. En waarom worden nog steeds salafistische groeperingen en – moskeeen (gefinancierd uit Saoedi Arabie en de Golfstaten) getolereerd? Volgens het hoofd van de Belgische staatsveiligheid vormen die een grote bedreiging voor de democratie. Ook onze eigen AIVD blijft waarschuwen voor salafisten.
De media kunnen het probleem dat Islam heet niet blijven bagatelliseren. De aanslagplegers riepen niet voor niets “Allah is groot”, in plaats van “Wij eisen een stageplek”.
Over de auteur

- Freek van Beetz, studeerde Planologie en Politicologie, was van 2001-2010 adviseur van de MP van de Ned.Antillen. Auteur van Uitzicht op Zee (roman, 2015) en van Het laatste Kabinet (2010) en Het einde van de Antillen (2013).
Recent gepubliceerd
Media9 september 2023Media meer dan ooit doorgeefluik van activisten en belangengroepen
Politiek Nederland8 augustus 2023Verkiezingen 2023: een haast onvoorspelbare omwenteling
Migratie9 juli 2023Hoe opgeklopt optimisme veranderde in vruchteloos vooruitschuiven
Politiek Nederland27 mei 2023Worden we met een republiek pas een echte democratie?
“Hoe kan het toch, vroeg hij zich af, dat de kleinzonen van de gastarbeiders van vroeger zich meer vereenzelvigen met de sociale omgeving van waaruit hun grootouders op jonge leeftijd vertrokken, dan met het Nederland waarin zij opgroeien? Waarom willen die jongeren niet bij ons horen?”
Nou, die vraag is best wel te beantwoorden. Die kinderen heten hier ‘geboren en getogen’ te zijn. Bij die zin wordt dan verder niet stilgestaan. Ze zijn inderdaad op Nl. bodem geboren, en zijn dientengevolge ook ‘collega Nl. paspoortbezitters’ geworden. Maar getogen? Het woord betekent grootbrengen of opvoeden. (https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/getogen) Het is duidelijk dat ze geen Nl. opvoeding krijgen. Ze krijgen eerder een anti westerse, dus automatisch ook een anti – Nl opvoeding.
Is dat Özcan Akyol niet opgevallen of wil hij de vraag slechts aan Nederlanders voorleggen ’ter lering en ontdekking’?
“Kortom, opnieuw vooral pedagogiek in plaats van journalistiek; de media willen ons vooral beleren en opvoeden.”
Natuurlijk, die mensen zijn wél Nederlands opgevoed. dat wil zeggen dat ze geloven in maakbaarheid en (natuurlijk vooral ook) in de macht en kracht van de media. Zij gaan dus ‘goed doen’ met goede positieve berichtgeving met natuurlijk de achterkant daarvan, het niet naar voren brengen van onaangename feiten. Positief bijdragen is wat ze willen, de goeie harten.
Verder lijken me die salafisten heel moeilijk aan te pakken. Ze worden beschermt door onze godsdienstvrijheid. Hun leer is zeer orthodox; spiritueel/geestelijk imperialistisch a.h.w., op uitbreiding en overwinning van Mohammeds leer van de hele wereld gericht. Het fysieke deel van de overwinningsstrijd wordt ontkent -in ieder geval in discussies erover- gewelddadigheid van de leer wordt ontkent, behalve ter verdediging, maar zij bepalen zelf wanneer ze aangevallen worden (of zich aangevallen voelen).
Ik vergelijk het met aanvallend voetbalspel dat tot in den treure wordt ingetraind, maar wanneer de aanval slaagt en het doelpunt nog slechts ingetikt hoeft te worden zegt de trainer/imam, niet scoren. Dat kan natuurlijk niet goed blijven gaan. Maar de imam mag zijn (spel) filosofie blijven prediken natuurlijk, want godsdienstvrijheid.
[…] dank aan onder meer het voortreffelijke stuk van Freek van Beetz en het redactionele commentaar Na Zwarte Vrijdag in Parijs was er geen gebrek aan […]
Het is toch al jaren geen geheim meer, dat het overgrote deel van de leidinggevenden binnen de “”media””
lid van Groen Links zijn??!!
Dommer en wereld vreemder gaat echt niet!
Een ieder die maar iets durfde te zeggen over de Islam werd meteen de rechtse hoek ingeschopt.
De groeten van Pim!!
wordt Europa nu eindelijk wakker dan? Misschien is het nog niet te laat.
[…] Lees verder>>> […]