Helaas is de Grexit een Grescue geworden
Wat had ik graag gezien dat de gesprekken waren mislukt en de #Grexit een feit was. Helaas, wat de afgelopen dagen duidelijk is geworden is dat de politieke leiders van (kleinere) eurolanden geen enkele macht meer hebben, zelfs niet in eigen huis.
Tevens is duidelijk geworden dat mogelijke geopolitieke ontwikkelingen op de achtergrond een grote rol speelden bij het nemen van beslissingen.
Griekenland krijgt dik 80 miljard euro. Ik zeg heel bewust “krijgt”, want we kunnen vergeten dat het geld ooit terugkomt. Daar staan Griekse assets tegenover met een waarde van 50 miljard Euro. Welke assets dat zijn, hoe de waarde daarvan wordt bepaald en of die taxatie na een maand of een jaar ook nog stand houdt weten we niet.
Griekenland wordt geholpen, in ruil daarvoor moet de buitengewoon onbetrouwbare socialistische sloperscoalitie een aantal zeer ingrijpende hervormingen doorvoeren. In hoeverre die hervormingen daadwerkelijk door deze, of een toekomstige regering, worden doorgevoerd is volslagen onzeker. De Grieken blijken nogal wispelturig en de hervormingen gaan in tegen de wil van de grote meerderheid van de Grieken. De uitslag van het referendum wordt opzij gezet, de hervormingen zijn nog ingrijpender dan het weggestemde pakket maatregelen.
Een belangrijke reden voor het nieuwe noodfonds zetelt in Moskou in het Kremlin. Poetin aast op Griekenland en wil voor alles dat land gebruiken als een strategische partner en als een splijtzwam binnen de EU en de NAVO. Zou Poetin dat lukken, dan is de schade niet te overzien. Dat zou een buitengewoon gevaarlijke ontwikkeling opleveren met verregaande consequenties. De Kleine Imperialistische Tsaar mag dan ook geen enkele invloed krijgen in Griekenland.
De realiteit dicteert dus dat we Griekenland niet kunnen laten gaan. Nog niet kunnen laten gaan. Het is gewoonweg een te grote aanslag op de internationale verhoudingen en een nog grotere financiële ramp voor de Grieken dan toegeven aan de gestelde eisen.
Inmiddels heeft Rutte aangegeven dat hij wederom een verkiezingsbelofte moet breken. Geen geld meer naar Griekenland is kansloos gebleken. Hij geeft het meteen toe, dat is sportief.
Wat ook duidelijk is geworden dat de anti-EU-partijen, zeker die in de kleinere EU-landen, kansloos zullen zijn. Ook al won Syriza met een grote meerderheid de verkiezingen en het referendum, uiteindelijk bleek dat niets waard. De Griekse regering kan het één willen, als Brussel het daarmee niet eens is, dan gebeurt het niet. De Europese bevolking betaalt het gelag, iedere dag uitstel levert extra miljarden schuld op.
Het lijkt er daarom op dat deze afgelopen dagen de ongewenste EU alleen maar sterker hebben gemaakt. Eventuele dwarsliggers kunnen hun standpunt lang volhouden, maar zullen uiteindelijk bakzeil moeten halen. Zet 28 regeringsleiders, ieder met een eigen agenda, aan tafel en de uitkomst is zeker: een compromis dat er slechts op gericht is om de EU in stand te houden, koste wat kost. Verdeel en heers werkt nog steeds, met name in Brussel.
De Grieken kunnen dat beamen, de Nederlanders, de Duitsers, noem maar op. Ontsnappen aan de macht van Brussel lijkt onmogelijk.
Deze hele bizarre gang van zaken heeft daarom alleen maar verliezers opgeleverd.
Over de auteur
- Man met een missie en een mening. Conservatief, liberaal. Voor alles een ras-optimist. Publiceerde eerder op Liberale Media en DDS. Ziet een mooie toekomst voor Europa zonder EU en Euro. Is te volgen op Twitter via @PetervanDijken
Recent gepubliceerd
Politiek Nederland23 oktober 2017Het Kaartenhuiskabinet Rutte-3
Politiek Nederland29 september 2017Forum voor Democratie gaat niet VVD, maar PVV leegvreten
Linkse politiek8 september 2017Het begint met een lolletje
Politiek Nederland28 juli 2017Ga op vakantie en blijf weg!