Een onmogelijke keuze voor de Grieken

Het begon allemaal zo mooi, Syriza kwam aan de macht met Alexis Tsipras onder het mom van ‘stem op ons, en wij zorgen voor een eind aan onredelijke maatregelen van de Troika en een betere onderhandelingspositie’. Sterke taal tegen de EU-pressie. En dan met Varoufakis, een bijzondere man, niet ‘des Brussels’, charismatisch, aan de onderhandelingstafel…ik was fan!

Fan bleef ik een poosje, zeker toen alle Westerse media Syriza wegzetten als ‘extreem links’. Wat is er nu in godsnaam ‘extreem’ aan het beste willen voor het volk van je land? Maar nu, na vijf maanden onderhandelen, lijken alle deuren dicht en kijken we naar een referendum.

Mijn initiële Obama-moment ten opzichte van Syriza heb ik niet meer. Ik sta absoluut achter die Grieken die bij de EU willen blijven, die de Euro willen behouden en die bereid zijn liever een slechte deal te accepteren dan helemaal geen deal. Al die steun vanuit de wereld is leuk, lief en aardig, alleen vergis je er niet in, dat de meerderheid van de Grieken nu op dit moment niet heel erg te spreken is over Syriza.

Noch over het feit dat zij, die Syriza gemachtigd hebben namens hen te onderhandelen, na maanden stress en onzekerheid, in een referendum een niet te bevatten stem toegespeeld krijgen, die alles bepalend is voor de toekomst van Griekenland.

Dat veel Grieken Syriza niet meer onvoorwaardelijk steunen bleek direct na de aankondiging vrijdagnacht van een dimopsifisma (Grieks voor referendum). Er begonnen zich rijen te vormen, om drie uur ’s nachts, bij geldautomaten op straat en bij benzinestations. De zaterdag erop hetzelfde en meer, langere rijen bij supermarkten, geldautomaten en de benzinestations. Zelfs leden van het parlement gingen ook maar even pinnen bij de automaat in het regeringsgebouw. Die mensen gingen echt geen geld storten.

De zet van een referendum kan dramatische gevolgen hebben voor juist dat volk dat Syriza claimt te willen beschermen. De regering probeert nu de Griekse underdog te exploiteren, het nationalistisch sentiment te voeden, in te spelen op de naïviteit van de gemiddelde kiezer. Daartegenover staan pro-Europa burgers, wars van nationalisme.

De Griekse geschiedenis en de wereldgeschiedenis leren dat niets goeds komt van zulke tegenstrijdigheden. Het land loopt ondertussen al langer leeg doordat hoogopgeleiden hun heil elders zoeken in landen als Nederland, Engeland en Duitsland. Goed voor die landen (geluk bij een ongeluk), maar slecht voor Griekenland. Het ziet er niet naar uit dat zij snel zullen terug zullen keren om zich te settelen. Het is wel de cruciale generatie om een land draaiende te houden.

Het is een onmogelijke positie, stem Oxi (Nee tegen verdere lastenverzwaring), wat waarschijnlijk neerkomt op een Nee tegen de Euro/Eu. Stem Nai (Ja voor een slechte deal), dan stem je voor de EU en de Euro. Maar verraad je daarmee Griekenland en de mensen die het al slecht hebben?

Griekenland kon lang pochen beter af te zijn dan de aangrenzende Balkanlanden, ook al is armoede nooit echt weggeweest. Inmiddels is Griekenland allang afgegleden naar Balkanniveau, als er Nee wordt gestemd gaat het zeker nog decennia duren voordat ze hieruit opkrabbelen. Stemmen ze Ja dan duurt het sowieso ook jaren, maar dan is er steun betuigd aan Europa en krijgt de Griek ook steun terug vanuit Europa.
Persoonlijk hoop ik op het laatste.

Over de auteur

Alex Petrelis

Cyprioot

Recent gepubliceerd

Archief

• EU25 november 2015Lesbos bezwijkt onder massale vluchtelingenstroom
• Politiek Internationaal9 september 2015Erdogan’s gewelddadige hetze tegen de Koerden
• Politiek Internationaal20 juli 2015Cyprus is geen België
• EU29 juni 2015Een onmogelijke keuze voor de Grieken